Eerste test / Range Rover Hybrid

Jaguar-Land Rover is net als alle andere autoconstructeurs verplicht om de gemiddelde CO2-uitstoot van zijn totale wagenpark drastisch te reduceren wil het hoge boetes van de Europese Unie vermijden. Maar omdat beide merken een lange traditie hebben van grote, luxueuze modellen - met bijbehorend verbruik en dito uitstoot - zitten de Britten tussen hamer en aambeeld. Dat de ingenieurs in Gaydon koortsachtig voortploeteren om die strenge normen te halen, bewijst de nieuwe Range Rover Hybrid, die ondanks zijn hoge gewicht van 2,4 ton zijn uitstoot toch al tot 169 g/km kan beperken. Net zoals heel wat Duitse rivalen (BMW, Porsche, Volkswagen) kozen ze voor een seriële hybride, waarbij tussen de achttrapsautomaat (van ZF) en de verbrandingsmotor (de 3.0 V6-diesel uit de Range Rover Sport SDV6, goed voor 292 pk) een elektromotor (35 kW/47 pk) en een schijvenkoppeling zijn toegevoegd. Op die manier kan de V6 worden losgekoppeld van de rest van de aandrijflijn en kan de elektromotor alleen voor de aandrijving instaan. Beide motoren kunnen natuurlijk ook samenwerken, zodat ze 340 pk leveren.

Nog voor we goed en wel het stuur hebben genomen, brengt een blik op de technische gegevens echter ook enkele nadelen aan het licht. Zo is er allereerst de keuze voor een dieselmotor, waarbij een aparte startmotor nodig is om de zelfontbrander aan te slingeren telkens als hij nodig is - wat in het geval van een hybride model zeer frequent gebeurt. Dat kan dus onaangename schokken opleveren. Een tweede probleem is dat de batterij een opslagcapaciteit heeft van slechts 1,7 kWh. Dat is niet veel. In de praktijk en eenmaal op dreef rijdt de Hybrid niet echt verschillend van de andere Range Rovers. De luxe-SUV is nog steeds fluisterstil, uitzonderlijk comfortabel en behoorlijk zacht, en Land Rover zou Land Rover niet zijn als het ons niet even door een verrassend zwaar offroadparcours had gejaagd om zijn claims te staven dat de terreincapaciteiten van de Hybrid niet hoeven onder te doen voor die van andere versies. Toch zijn we niet onverdeeld gelukkig met het hybride systeem. Bij erg lage snelheden hoor je de startmotor van de V6 verrassend goed zijn werk doen.

De hybridisering van de Range Rover (Sport) is enerzijds geslaagd, in die zin dat de auto zijn belangrijkste kwaliteiten behoudt: veel binnenruimte, een weergaloos comfort en prima terreincapaciteiten. Maar door de erg beperkte batterijcapaciteit voegt het hybride systeem ook niet zoveel toe... behalve een veel hogere aankoopprijs die onvoldoende wordt gecompenseerd door de extra fiscale voordelen. Bovendien komt de luidruchtige startmotor van de diesel de gewijde stilte in de auto net iets te vaak verstoren.

U kunt de Eerste Test van de Range Rover Hybrid nalezen in AutoGids 890 van 11/12/2013.