Eerste test / Renault Grand Scénic

De Grand Scénic kan zowel als vijfzitter als met zeven plaatsen verkregen worden. Met die laatste konden we al kennismaken. Hij is 7 centimeter langer dan zijn voorganger. Helemaal achterin kunnen zo nog twee volwassenen van 1,75 meter vrij comfortabel plaatsnemen. De (Grand) Scénic stond ook altijd bekend voor zijn handige moduleerbaarheid. Het grote doel van de Renault-ingenieurs was de nieuwe Scénic “berliniseren”, dat wil zeggen hem qua rijeigenschappen en comfort dichter laten aansluiten bij zijn berlinecollega's. Vandaar dat de grondprincipes van de ophanging gelijk bleven, maar dat vooral werd gewerkt aan de fijnafstelling. Om aan alle passagierswensen te kunnen voldoen zijn er ook een aantal technologische items die het rijden alleen maar aangenamer kunnen maken. Wij reden ter kennismaking in de Franse Alpen met de 1.4 TCe met vijf plaatsen en met de 2.0 dCi 160 als zevenzitter. De kleine turbo-benzine viel ons goed mee qua vermogenskarakteristieken en had niet te veel last met de toch niet zo kleine (en dus ook niet zo lichte) Grand Scénic. Bovendien viel het fel verbeterde stuursysteem van de nieuwe Scénic nog beter mee in deze versie dan in de diesel, omdat de minder belaste voortrein nauwkeuriger aanvoelde en vinniger over de alpenwegen te sturen was. De kleine benzinemotor ontbeert natuurlijk het koppel van de sterke diesel, maar die laatste stuurde dus wat zwaarder en gedroeg zich logger op de bochtiger parcoursdelen. Op snellere wegen of autowegen was hij dan weer de koning.

De derde generatie van de Renault Scénic brengt zeker geen revolutie teweeg, maar bouwt met overleg voort op zijn succeseigenschappen en werd bijgestuurd (bijna letterlijk) op die vlakken waar in het verleden de grootste kritiek te horen was. Aangezien hij weer iets groter is geworden, bestaat zeker de kans dat vroegere Espace-kopers nu voor de charmes van deze (iets) compactere eenvolumer vallen.

U kunt de Eerste Test van de Renault Scénic nalezen in AutoGids 770 van 29/4/2009.