Eerste test / Review Ferrari 12Cilindri Spider (2025) - van Superfast naar supersmooth

De klok tikt even snel, maar de tijden veranderen wel. Ook voor Ferrari, dat na de introductie van plug-inhybride modellen zoals de 296, de SF90 en de F80 nu ook werk maakt van een elektrische sportwagen. Die technologie biedt een heleboel toekomstmogelijkheden, maar vloekt wel met de klassieke waarden van het huis.

In het Italiaans spreek je die ‘12’ uit als ‘dodici’

Gelukkig beschikt Maranello over de knowhow om die tradities nog even in ere te houden, een beetje tegen de tijdgeest in. Het verklaart ook de 12Cilindri-benaming (in het Italiaans spreek je die ‘12’ uit als ‘dodici’), een keuze die je kunt zien als een warme knuffel aan het ronkende erfgoed.

Concept Ferrari 12Cilindri Spider

Aan het basisconcept wordt niet geraakt: net zoals zijn voorgangers combineert deze Ferrari een versterkt chassis van aluminium met een achter de vooras geduwde V12 die enkel de achterwielen aandrijft. Hoewel de wielbasis met 20 millimeter krimpt, groeit het koetswerk met bijna 8 centimeter. Die langere overhangen zie je gelukkig niet, dankzij de grotere wielen (van 20 naar 21 duim) en het bredere spoor (van 1.971 naar 2.000 millimeter).

De positionering binnen het gamma verandert wel een beetje: was de Superfast wat opgeschoven richting een agressieve supercar, dan wil de 12Cilindri weer een echte GT zijn. Aan de rijdynamiek noch de prestaties heeft Ferrari willen tornen, maar het mag allemaal wat comfortabeler, met wat minder agressie en wat meer elegantie.

Koetswerkdesign en dakmechanisme Ferrari 12Cilindri Spider

Het dak van de 12Cilindri Spider gaat open via een eenvoudige druk op de knop, een stripteasenummertje dat niet meer dan 14 seconden hoeft te duren en dat ook al rijdende lukt, toch tot snelheden van 45 km/u. Tussen de bubbles die zich achter het hoofd van de inzittenden bevinden, prijkt een elektrisch ruitje dat zich automatisch in de ideale positie verzet om storende wervelingen tot een minimum te beperken.

Ferrari zegent de 12Cilindri Spider met een hard dak dat achterwaarts wegklapt, zodat de dakconstructie zo weinig mogelijk effect heeft op het beschikbare koffervolume (waarvan er toch 200 liter overblijft) en het oorspronkelijke lijnenspel van de Coupé zo min mogelijk bezoedelt.  En die oefening durven we geslaagd te noemen, want dit steigerende paard behoudt zijn sierlijke silhouet.

Algemeen comfort Ferrari 12Cilindri Spider

Het oogt allemaal wat minder agressief dan bij de 812 Superfast, met een uitgepuurde ontwerp dat zijn aerodynamische slimmigheden minder ostentatief toont. Maar ook aan het goede zicht rond het koetswerk, met spiegels die zo opgesteld staan dat je zowel de lange voorzijde als de billen en de achterkant in het vizier houdt.

Bij de ontwikkeling van de banden (voor het eerst sinds de F50 werkt Ferrari weer samen met Goodyear, al kun je ook voor Michelins kiezen) en de afstelling van de elektronische rijhulpmiddelen is bovendien rekening gehouden met het zo snel mogelijk opwarmen van het rubber, zodat je bij de eerste fluks genomen bocht na je vertrek niet meteen voor onaangename verrassingen komt te staan omdat de voorbanden nog niet op temperatuur zouden zijn. Ook in de regen zou de Ferrari 12Cilindri een stuk eenvoudiger te besturen moeten blijven.

Interieur Ferrari 12Cilindri Spider

Kan het wat minder van testosteron blinkende koetswerkdesign niet iedereen overtuigen, dan zet het interieur wél een overduidelijke stap voorwaarts in vergelijking met de cockpit van de 812 Superfast, door een omgeving te creëren die moderner oogt én gebruiksvriendelijker aanvoelt.

De 12Cilindri profiteert van Ferrari’s Dual-Cockpit-lay-out, zoals we die eerder ook al tegenkwamen in zowel de Roma als de Purosangue. Van die laatste adopteert deze GT ook de fijne materialen en de uitstekende afwerking, toch een domein waar de Italiaanse stoeterij het afgelopen decennium reuzenstappen heeft gezet.

Kan het koetswerkdesign niet iedereen overtuigen, dan zet het interieur wél een overduidelijke stap voorwaarts

Inmiddels voelt het een beetje als thuiskomen, met die gigantische op de stuurkolom gemonteerde schakellepels, de op het stuur geplaatste knoppen voor de richtingaanwijzers en de obligate Manettino-schakelaar waarmee je de rijmodi selecteert en de Bumpy Roads-stand activeert – daarin passen de adaptieve schokdempers zich aan slechte wegen aan, zodat je niet nodeloos door elkaar wordt geschud.

We zijn nog steeds geen fan van de haptische knoppenwinkel op het stuurwiel, waarmee je doorheen de verschillende menu’s op het digitale instrumentenpaneel navigeert, maar we kunnen ze intussen al wel zonder haperen gebruiken. Dat een heleboel functies voortaan gebundeld worden op het centrale aanraakscherm, helpt natuurlijk ook.

Motor: specs en prestaties Ferrari 12Cilindri Spider

Het ware spektakelstuk openbaart zich via de enorme, naar voren kantelende en zowat de hele voorzijde omvattende motorkap. Een blik op het rode kleppendeksel doet je hart sneller slaan, want het is de V12 die deze Spider een ziel lijkt te geven. Het 6,5-literblok werd flink onder handen genomen, waarbij de ingenieurs focusten op een lager gewicht, minder wrijving en een betere efficiëntie.

De cijfers doen duizelen, met een piekvermogen van 830 pk bij 9.250 o/m en een maximumkoppel van 678 Nm bij 7.250 toeren per minuut – al zou 80 procent van dat koppel al beschikbaar zijn vanaf 2.500 omwentelingen. 

De nog altijd atmosferische, zelfs niet door een 48-voltmodule ondersteunde motor maakt gebruik van de gerobotiseerde achtbak met dubbele koppeling die we kennen uit de SF90 en de 296, weliswaar met een lagere eindoverbrenging dan in de hardcore 812 Competizione. De schakeltijden zijn nog eens 30 procent sneller geworden dan voorheen.

De sprint van 0 naar 100 km/u vraagt amper 3 seconden, terwijl 8,3 tellen volstaan om vanuit stilstand naar 200 km/u te knallen. De nog minder relevante topsnelheid bedraagt 340 km/u, althans als je het dak gesloten houdt. Toch valt aanvankelijk vooral het rijgemak op, helemaal in lijn met de gewenste GT-positionering van de 12Cilindri. Van kleine kantjes is geen sprake meer, zelfs bij slentersnelheden vertoont de aandrijflijn nauwelijks nukken.

Motor: karakter en soundtrack Ferrari 12Cilindri Spider

Geen nood, een softie is deze Ferrari nog altijd niet. Trap het gaspedaal weg, duw de toerenteller voorbij de 4.000 toeren en de hel barst los, als een dj die een dansende menigte met zijn opzwepende beats naar een hoogtepunt begeleidt. Het zenit ligt op 9.500 toeren, maar het is de weg naar de top die je vlinders in de buik bezorgt.

In de kelder hoor je de door allerlei emissieregels gesmoorde V12 nauwelijks, maar geef er een lap op en de 12Cilindri gaat zingen. Minder luid dan in de gloriedagen van de verbrandingsmotor, dat spreekt voor zich, maar daarom niet met minder emotie of nuance. Bij de tuning is opvallend veel rekening gehouden met het middengebied, de zone waar de motor zich driekwart van de tijd bevindt.

Rijgedrag Ferrari 12Cilindri Spider

Daarom hebben de Italiaanse motorspecialisten de koppelafgifte in de derde en vierde versnelling aangepast, zo tussen 2.000 en 5.000 o/m, met het oog op een lineaire respons die de reacties van de wagen stabiel en voorspelbaar houdt. Want ook dat is Ferrari: je voelt je Hamilton, maar op de achtergrond krijgt de 12Cilindri rugdekking van een performant legertje aan subtiel ingrijpende hulpmiddelen.

Net zoals zijn voorgangers vindt de 12Cilindri een mooi evenwicht tussen stabiliteit en beweeglijkheid, zodat controle en rijplezier elkaar niet in de weg gaan lopen. Veel hangt af van de rijmodus die je via de Manettino hebt gekozen, waarmee je de inborst van deze Ferrari verandert van gemoedelijk naar hyperactief.

De 12Cilindri vindt een mooi evenwicht tussen stabiliteit en beweeglijkheid, mooi tussen controle en rijplezier

Bij zijn voorgangers resulteerde de zoektocht naar dynamische efficiëntie telkens in messcherp reagerende sportwagens, die hun bestuurder altijd op het puntje van hun stoel dwongen. In deze Ferrari kun je weer achteroverleunen, want de insteek is minder sportief geworden. De schichtigheid die een 812 zo listig kon maken, maakt plaats voor kalmte. En dat doet deze Ferrari deugd. 

Die wat mildere focus gaat hand in hand met technologisch wapenarsenaal zoals de Virtual Short Wheelbase 3.0 en de Side Slip Control 8.0, waardoor je alsnog als een speer van bocht naar bocht snelt. Maar dan op een soepele, haast ontspannen manier, waarbij insturen en remmen als één natuurlijke beweging gaat aanvoelen met uitsturen en weer accelereren, en de 12Cilindri mooi om de bestuurder draait.

Prijs Ferrari 12Cilindri Spider

Die magie heeft wel een prijs, want 435.600 euro is bijzonder veel geld, zelfs voor een Ferrari. Bovendien gaan er geruchten dat de 12Cilindri het wat moeilijker heeft dan de 812 om kopers te vinden, net omdat een heleboel klanten het design wat braaf vinden.

Maar goed, Maranello houdt een nettowinst van meer dan 100.000 euro per model over, terwijl de orderboeken tot zowat 2027 vol zitten. Dus zorgen maken ze zich niet meteen.

Conclusie Ferrari 12Cilindri Spider

De superieure blend tussen rijcomfort en handling maakt de 12Cilindri zo speciaal, niet het minst omdat je de indruk krijgt die meer dan 800 steigerende paarden moeiteloos te kunnen mennen. Nog belangrijker dan dat relatieve gevoel van controle en almacht is de niet zomaar te vatten ervaring met iets speciaals onderweg te zijn.