Eerste test / SUZUKI SWIFT SPORT 2018: Old skool

HET CONCEPT

Suzuki is een Japanse constructeur die zich een beetje (ten onrechte) in de marge bevindt. Veel mensen kennen het merk ook beter door zijn tweewielers dan zijn vierwielers. Toch produceert deze “kleine” Japanner  jaarlijks meer dan 3 miljoen auto’s en is daarmee nummer acht in de wereld.

In Europa speelt het merk een meer bescheiden rol, maar dat wil niet zeggen dat het geen belang hecht aan deze markt. De Swift Sport is daar een uiting van, maar hij is ook de erfenis van de nood aan een sportieve hatchback, 30 jaar geleden door Suzuki  geïnitieerd met de eerste GTI, een naam die toen zeker nog klonk als een klok. Swift is wat later in voege getreden als naam, maar de populaire hatchback heeft zijn sportieve pendant nooit verloochend.

Wat is nieuw?

Dit is de derde generatie die gewoonweg Swift Sport heet en hij is behoorlijk gewijzigd, maar vooral in techniek en minder in filosofie, hoewel hij een stuk meer matuur voor de dag wil komen.

De hoogtoerige , atmosfersiche 1.6, die je duidelijk aan de praat moest houden om er het beste uit te halen, werd vervangen door een 1.4 met drukvulling en directe inspuiting (uit de recente Boosterjet familie) die heel andere kenmerken vertoont. Die  van respons en soepelheid bij lagere toerentallen bijvoorbeeld, maar die ook aangeeft dat het geen nut heeft, maar ook gewoon niet zo goed gaat, om hoog in de toeren te klimmen. De rest van de auto heeft zich daaraan ten dele aangepast. De wielbasis werd langer, voor meer rechtuitstabiliteit maar minder speelsheid, de 140 pk mogen dan wel weinig lijken in vergelijking met vele concurrenten, met een opmerkelijk laag gewicht van minder dan een ton zijn de prestaties en vooral de prestatie-indrukken wel degelijk op de afspraak.

Hoe rijdt hij?

Zoals we al zeiden wil de nieuwe Swift Sport volwassener overkomen, meet failsafe of foolproof, een evolutie die sommige diehards zullen betreuren, maar die gewoon door de markt en de verwachtingen van het nieuwe cliënteel worden opgelegd. Toch schuilt er nog genoeg old skool in de nieweling om het hart van de op rijfun beluste rijder sneller te doen slaan. De auto mag dan al wat zwaarder op de neus aanvoelen dan zijn kleinere broer (de 1.0 Boosterjet), even de remmen aantikken of zelfs al van het gas gaan is voldoende om de nochtans volgzame achteras (een torsieas) te laten uitbreken, wel makkelijk te controleren, maar even goed fun.

Je zit ook in een aangename cocon, een interieur dat een beetje meer op de bestuurder is gefocust en helemaal in zwart en rood is geaccentueerd, ook de uitstekende zittende kuipstoeltjes.De helemaal rode toerentellerwijzerplaat is er designmatig wat over (waar begint de euh… rode zone eigenlijk?)

De handbediende zesversnellingsbak laat zich goed en precies schakelen zo lang men niet te snel wil gaan, zoniet wil hij wel eens haperen of zit je ernaast. Qua rijsensaties blijf je misschien even op je honger, tot je merkt aan welke snelheden je eigenlijk aan het rijden bent… Misschien ligt daar nog wel de grootste handicap van deze Sport: hij is zoveel volwassener geworden dat je het gekke kantje misschien een beetje te ver/te snel moet gaan zoeken, maar het is wel degelijk aanwezig.

Wat kost hij?

Exact 23.974 euro. Het lijkt erop alsof ze zich bij Suzuki Belgium tot de laatste euro ingespannen hebben om de prijs toch nog zo laag mogelijk te houden (normaal gezien hebben ze daar prijzen die allemaal op 99 eindigen), maar bijna 24.000 euro voor deze kleine sportieveling is geen weggevertje en toch zo’n kleine 3.000 meer dan zijn voorganger. Vanzelfsprekend heeft de auto een volledigere, sportief getinte uitrusting en is hij leverbaar in speciale kleuren, waarvan het geel van onze testwagens zeker opvallend mag genoemd worden.

Wie zijn de concurrenten?

Er is nog altijd wel wat vraag naar een dergelijke soort sportkarretjes als je het aanbod bekijkt. Haast elke constructeur heeft er praktisch een in zijn portfolio. De meeste concurrenten van deze Swift Sport hebben doorgaans wel (veel) meer vermogen maar ze zijn ook een stuk zwaarder. We denken daarbij aan de Abarth 500, Alfa Romeo MiTo 1.4 T Veloce, de Audi S1, de DS 3 1.6 THP (150 of 208 pk), de Ford Fiesta ST, de Mini Cooper S, de Opel Corsa 1.6 Turbo, de Peugeot 208 GTI, de Renault Clio RS, de Seat Ibiza 1.5 TSI and last but not least de VW Polo 2.0 GTI. Wat de prijzen betreft, zit de Swift Sport in de middenmoot, het is duidijk geen prijsbreker, maar dat is Suzuki zelden (tenzij met speciale acties). 

ONS VERDICT

De New Swift Sport is een welkome aanvulling van het rijtje kleine hot hatches die de liefhebber nog altijd kan kopen. De nieuweling valt op door zijn relatief bescheiden vermogen, maar ook door zijn erg laag gewicht (het een compenseert gedeeltelijk het ander). Hij biedt ook een uitstekende aankleding en sfeerschepping binnenin en de stoelen voorin zitten prima. Zijn grootste handicap zou wel eens zijn prijs kunnen zijn, die vrij hoog is voor de klasse, terwijl de nieuwe motor blijkbaar nogal gulzig kan omspringen met zijn brandstof als je hem op de staart trapt.