Eerste test / Suzuki Swift

De nieuwe Suzuki Swift is gebaseerd op een volledig nieuw platform. De nieuwkomer is groter. De jongste Swift is 3,85 meter lang, wat 9 centimeter meer is dan voorheen. Daarvan gaat 4 centimeter naar de overhang vooraan en 5 centimeter naar de wielbasis. In afwachting van de toekomstige plug-in-hybrideversie (waarvan in Japan al prototypes rondrijden) en de op stapel staande Swift Sport (met drukgevoede motor) is de keuze nog steeds beperkt tot twee motorversies, eentje op benzine en eentje op diesel.

Alle Swifts hebben hun trommelremmen achteraan ingeruild voor volle schijven, terwijl ESP voortaan deel uitmaakt van de standaarduitrusting. De praktijk leert dat de vooruitgang opmerkelijk is. De vorige Swift was al een plezier om mee te rijden en de nieuwkomer heeft nog aan zelfvertrouwen gewonnen dankzij een voortrein die veel minder snel zijn grens bereikt - wat de efficiëntie ten goede komt - terwijl rolneigingen veel beter beheerst worden. De Swift is dus een wagen geworden met een aangenaam dynamisch karakter die het rijcomfort op geen enkele manier opoffert dankzij een bijzonder geleidelijke schokdemping. De rijhouding is ideaal, ook voor grotere bestuurders. De geluiddemping is voldoende, zeker in het geval van de 1.2 benzine, die van een mooi vol karakter getuigt en heel wat discreter door het leven gaat dan de diesel, zowel in overgangsfases als bij constante snelheid.

De nauwelijks grotere, maar duidelijk beter afgewerkte en uitgeruste vierde generatie van de Swift (met ESP en zeven airbags standaard, terwijl handsfree startsysteem en verwarmde stoelen als optie verkrijgbaar zijn) bouwt verder op de vermaarde kwaliteiten van zijn voorganger en gaat er op dynamisch vlak duidelijk op vooruit.