Eerste test / Volkswagen Golf Cabrio 1.4 TSI 160

De soepele kap is een tijdje het exclusieve voorrecht geweest van zogenaamde 'up-market’-cabrio’s, die doorgaans toch ‘binnen slapen’ in privégarages, goed beschermd tegen weer en wind en tegen beschadiging. Volkswagen heeft ze dan ook een tiental jaar geleden laten vallen, behal- ve voor de Beetle, waarvoor ze (uiteraard) een must was.

Zo zagen we eind 2005 de coupé-cabrio- let Eos verschijnen als opvolger van de Golf IV Cabriolet, die nog gebaseerd was op het platform van de Golf III Cabriolet en sinds 2002 niet meer werd geproduceerd. De Eos moest de concurrentie aangaan met de toenmalige lichting middenklassecabrio’s (Peugeot 307 CC, Renault Mégane Coupé-Cabriolet, Opel Astra TwinTop, enzovoort), die volledig gewonnen was voor stijve wegklapdaken.

Hoewel de trend van het wegklapdak zonder enige twijfel aanleiding heeft gegeven tot een herschikking van het aanbod – en dus ook tot een heropleving van de inte- resse van klanten – in het cabriosegment, moeten we vaststellen dat de constructeurs (en de klanten blijkbaar ook) er enkele jaren later stilaan van terugkomen. Wellicht om- dat het gevoel van vrijheid, dat zo op prijs wordt gesteld door de liefhebbers van het genre, moeilijk te verzoenen blijft met een hard dak dat complex is om bijeen te vou- wen en relatief zwaar is om mee te zeulen. Vandaar dat Volkswagen terugkeert naar de Golf Cabriolet met stoffen kap.