Eerste test / Volkswagen ID.3: een nieuw tijdperk

De ID.3 is de eerste elektrische Volkswagen die exclusief voor deze aandrijving is bedacht en die dus niet is afgeleid van een bestaand model zoals bijvoorbeeld de e-Golf. Hij gebruikt de MEB-architectuur. De ID.3 heeft een batterij die onder de vloer zit, in een bak die onderaan het koetswerk is vastgevezen. Die voedt één elektromotor op de achteras. Dat blok is compact, waardoor binnenruimte vrijkomt. Voor deze eerste test tussen de luchthaven van Hannover en de fabriek van Wolfsburg (Duitsland) mochten wij rijden met de versie 1st (lanceringseditie) met 204 pk (150 kW) en de middelste batterij van 58 kWh, die een theoretisch rijbereik oplevert van 420 kilometer (WLTP).

Rijgedrag

Je moet niet op “On” drukken om te starten: het rempedaal induwen en de versnellingspook rechts van het stuur naar D kantelen volstaat. Vertrekken gaat in alle zachtheid. Zoals elke EV heeft de ED.3 geen enkele moeite om uit de startblokken te schieten dankzij een onmiddellijk beschikbaar koppel van 310 Nm. Op de snelweg waar onze test begon haalde de 4,26 meter korte Duitser heel vlot zijn topsnelheid van 160 km/u. De acceleratie is niet woest, maar voldoende dynamisch om vermakelijk te zijn. Vooral bij het hernemen verrast de ID.3 door zijn levendigheid.

Rijgedrag

Het parcours leidde ons vervolgens naar secundaire wegen met een constant wijzigende snelheidsbeperking van 30, 50, 70, 90 en 100 km/u. De adaptieve snelheidsregelaar kan verkeersborden lezen en de snelheid van de wagen aan de plaatselijke limiet aanpassen. De software doet zelfs nog beter, want ze kan op de meeste snelheidsveranderingen anticiperen dankzij de navigatie. Tijdens onze bijna 300 kilometer lange testrit konden we hem slechts twee keer op een foutje betrappen, telkens bij het binnenrijden van een bebouwde kom. Uiteraard kan deze semizelfstandige rijhulp – die correct is afgesteld – op elk moment worden omzeild door manueel de controle over te nemen of door de functie in de parameters uit te schakelen.

Het zwaartepunt van deze 1.800 kilo zware auto ligt laag, wat het rijgedrag ten goede komt. Ook de achterwielaandrijving draagt haar steentje bij. Daardoor kan de ID.3 op een zakdoek rechtsomkeer maken. Al die zaken komen ook de wendbaarheid ten goede. Rolneigingen worden goed onderdruk en de auto rijdt neutraal. In de stad en op gevaarlijke kruispunten hindert de dikke voorruitstijl ondanks het extra zijruitje het zicht rondom heel sterk. De B-stand van de versnellingspook, die voor regeneratie zorgt tijdens het remmen, werkt discreet. De auto gooit niet zijn ankers uit zodra je gas lost, maar vertraagt rustig. In tegenstelling tot het e-Pedal van de Nissan Leaf zal je dus nog regelmatig met het rempedaal moeten bijspringen om met de ID.3 tot stilstand te komen.

Opladen

Deze variant met de middelgrote batterij van 58 kWh laadt in 5 tot 6 uur op aan een openbare laadpaal van 11 kW. Met de wallbox thuis wordt dat 9 uur. Aan een eenvoudig huishoudstopcontact met de optionele lader moet je echter uitgaan van… een uur of dertig. Voor langere ritten is de ID.3 compatibel met de Combo CCS-standaard, waar hij tot 100 kW vermogen haalt om iets meer dan 300 kilometer bereik te recupereren in 30 minuten. Onderweg geeft de boordcomputer een realistisch rijbereik aan. Ons gemiddelde testverbruik, met een paar pieken op de Autobahn, kwam uit op 16,8 kWh/100 km. Zonder veel inspanning moet het met een rustige rijstijl zeker mogelijk zijn om op 15,5 kWh /100 km uit te komen. Die manier van rijden past perfect bij deze elektrische auto met een goede Cx van 0,267. Met een reserve van 50 kWh geraak je dus probleemloos 300 kilometer, en zelfs op een Duitse snelweg nog 250 kilometer.

Interieur

Is de ID.3 de voorvader van de automobiele toekomst? Ongetwijfeld. Dat verklaart wellicht ook de waaier aan rijhulpmiddelen en diverse lichteffecten. De standaard spraaksturing herkent ‘natuurlijke’ stemcommando’s voor de klimaatregeling, de navigatie of het infotainment. “Hallo ID” is het nodige paswoord om het systeem te activeren. Vaak moet je ook het aanraakscherm bedienen. Er zijn ook een paar knoppen, maar die zijn sensitief. Ze werken een beetje in extremen, soms helemaal niet en soms door meteen voor de maximumstand te gaan na een eenvoudige aanraking. De sfeer in het interieur stemt niet overeen met wat je verwacht van de vaandeldrager van de toekomst van het merk. De kunststoffen zijn hard en het decor oogt wat triest. Het geheel is daarentegen wel zeer puur en de binnenruimte is meer dan voldoende. De koffer is behoorlijk ruim, met 385 liter en een bergvak onder de laadvloer voor de nodige kabels. De moduleerbaarheid blijft echter tot het minimum beperkt.

Prijs

Bij de lancering kan je voorlopig enkel de ID.3 1st bestellen met de batterij van 58 kWh. In België zijn drie uitrustingsniveaus verkrijgbaar: 1st (37.990 euro op 18-duimvelgen en met ledkoplampen), 1st Plus (43.750 euro op 19-duimvelgen en met meer rijhulpsystemen, led-matrixkoplampen en een achteruitrijcamera) en 1st Max (49.500 euro op 20-duimvelgen, full option met panoramadak). Dat is geen klein bedrag. Je moet daar ongetwijfeld nog de prijs aan toevoegen van een oplaadpunt thuis en een abonnement om toegang te krijgen tot diverse publieke laadpunten. D’Ieteren biedt formules aan met een toegang tot die punten en een onderhoudsprogramma.

Verdict

De Volkswagen ID.3 58 kWh rijdt aangenaam en plezierig en biedt een rijbereik dat zijn naam verdient, met realistische theoretische cijfers. De auto laat zich rijden in een cocon die goed geluidgedempt is, bijna afgesneden van de buitenwereld. Zijn sensoren, camera’s en software zijn er om je in de werkelijkheid te houden, in die mate dat ze er zelfs op letten dat de snelheidsbeperkingen strikt worden nageleefd. Elektrisch rijden blijft natuurlijk een dure zaak voor een Belgische consument, die van subsidies verstoken blijft. Maar mits thuisladen via zonne-energie kan de investering mettertijd worden terugverdiend. Tijdens die periode kan je wennen aan de soms wat verwarrende ergonomie. Is het moeten veranderen van bepaalde gewoontes zo onlosmakelijk verbonden met de vooruitgang?