Detailtests / Cadillac CTS 2.0 Turbo

De looks van de Cadillac CTS zijn altijd heel opvallend, heel hoekig geweest, in de lijn van de edgy stijlcanons van het merk in deze nieuwe eeuw. De nieuwe generatie zet dat verder, maar slijpt er de (overdreven?) scherpte wat vanaf. Dat heeft ook te maken met het feit dat de nieuweling een echt grote reisberline is geworden: met zijn lengte van 4,97 meter (+11 centimeter) overtreft hij de grootste van de prestige-Duitsers, de Audi A6, met 5 centimeter. Dat de auto ongeveer verder even breed is gebleven en zo'n 20 millimeter lager is geworden, beklemtoont de indruk van een gestrektere lijn, nog in de hand gewerkt door de iets kortere overhang vooraan, de langere wielbasis (+30 millimeter) en de langere overhang achteraan (+90 millimeter). De fors hellende daklijn geeft de auto bovendien wat coupéallures. Door veel hoogwaardige staalsoorten en voor een deel lichtmetaal te gebruiken kon Cadillac ondanks de groei in afmetingen toch een gewichtsvermindering bewerkstelligen, van zo'n 100 kilo of meer afhankelijk van het uitrustingsniveau. Het onderstel met veerpoten vooraan en een meervoudig geleide as achteraan blijft gelijkaardig aan dat van de voorganger, maar de basis is nu wel het modulaire Alpha-platform van de GM-groep, dat onder nog een reeks andere Amerikaanse auto's terug te vinden zal zijn. Net als voorheen zal de koper kunnen kiezen tussen een achterwiel- en een vierwielaangedreven versie. Van die eerste is ook een sportiever afgestelde onderstelvariant beschikbaar, zoals ons testexemplaar.

Aandrijfgeheel: 118/160

De wat rauwe drukgevoede viercilinder is een lichte ontgoocheling. Hij kan heel aantrekkelijk zijn in een Opel Astra OPC, maar in een Cadillac missen we de grandeur en finesse van een V6, zeker de 3.6 die het merk zelf in huis heeft. De zestrapsautomaat is niet slecht, maar de achttrapsexemplaren van Europese rivalen zijn zachter en alerter, preciezer ook. Natuurlijk verbruikt een viercilinder minder dan een zespitter, maar in reële rijomstandigheden is het verschil niet zo groot.

Wegligging: 124/160

De (variabel) elektrisch bekrachtigde stuurinrichting voelt wat kunstmatig aan, maar is wel nauwkeurig en direct. De CTS heeft vooraan Brembo-remklauwen en dus hebben we qua bijtkracht en uithoudingsvermogen geen klagen. In rechte lijn heeft de CTS nog wat last van zijwind en de brede sloffen hebben het soms moeilijk met spoorvorming, maar de tijd dat een Cadillac als een dweil op de weg lag, is lang vervlogen: van deze CTS kan ook de bestuurder genieten.

Veiligheid: 160/200

Vanaf het tweede uitrustingsniveau is de CTS heel uitgebreid voorzien van rijhulpsystemen, zoals een afstandsradar, een dodehoekcontrole, een spoorassistent, verkeersbordherkenning, een bandenspanningscontrole, enzovoort. De xenonkoplampen en de ledverlichting zijn ook bijzonder efficiënt. Op het vlak van passieve veiligheid telt de CTS niet minder dan tien airbags en ook qua voetgangerveiligheid scoort hij zeer goed, met een speciaal geconcipieerde motorkap.

Comfort: 160/200

Voor een Amerikaan kan de ophanging misschien wat droog overkomen, zeker in de Sport-modus, maar in de Tour-modus rij je comfortabel, ondanks de Belgische wegen, daarbij geholpen door uitstekend zittende en veelvoudig elektrisch verstelbare voorstoelen. Achterin is het iets minder comfortabel, maar de beenruimte ging er wel op vooruit. De hoofdruimte blijft echter vrij krap voor mensen met een lange torso. Amerikanen moet je niet leren hoe een airco dient te werken.

Functionaliteit: 118/160

Voorin instappen vormt geen enkel probleem. Voor de achterste inzittenden werden de deuren wel iets breder, maar door de coupéachtige daklijn moet je toch nog diep bukken om achterin in te stappen. De kofferruimte is (gelukkig) zo'n 70 liter groter geworden, maar echt groot is ze nog niet en het beladen door de kleine laadopening is niet echt handig. Er kan wel doorgeladen worden naar het interieur, via een apart luik of via de verschillende delen van de neerklapbare achterbank.

Budget: 90/120

Bij vergelijkbare uitrusting is een Cadillac interessant geprijsd, omdat hij standaard al goed uitgerust is en de prijs van de opties al bij al vrij schappelijk is. Natuurlijk komt de inruilwaarde roet in het eten strooien, want een Cadillac zal op dit ogenblik nooit dezelfde waarde kunnen behouden als een Audi, BMW of Mercedes. Wat het onderhoud betreft, zitten we in het normale gemiddelde, qua algemene waarborg zijn de Amerikanen wat royaler dan de Europese concurrentie.

Besluit: 754/1000

Vanaf zo'n 50.000 euro kun je al een Cadillac CTS in je garage stallen, terwijl de topversie zoals wij die reden, ongeveer 8.000 euro meer kost. Vergeleken met de Europese concurrentie (en uiteraard bij gelijke uitrusting) zijn dat zeer schappelijke, zelfs onklopbare prijzen. In de plaats krijg je een vrij spectaculair ogende, aangenaam rijdende en goed presterende reisberline waarmee je zeker niet uit de toon valt, maar waarmee je jezelf wel laat opmerken door je persoonlijke smaak. Jammer genoeg moet je in Europa om fiscale redenen een stapje achteruitzetten qua aandrijving en hebben de Amerikanen het nog steeds niet volledig onder de knie hoe ze in zo'n grote auto ook voldoende ruimte moeten creeren voor (achter)passagiers en bagage. Als alternatief voor de voor de hand liggende 'dikke' Duitsers zouden we ons misschien echter wel laten verleiden.

U kunt de gedetailleerde wegtest van de Cadillac CTS 2.0T nalezen in AutoGids 906 van 23/7/2014.