Detailtests / Chevrolet HHR

De HHR staat op GM's Delta-platform, dat wordt gebruikt voor (naar Amerikaanse normen) compacte voorwielaangedreven auto's met een relatief bescheiden prijskaartje, zoals de Chevrolet Cobalt en de Pontiac G5. Wij kennen het Delta-platform vooral van onder de Opel Astra. Dat betekent dat de HHR een klassiek onderstel heeft met McPherson-veerpoten vooraan en een torsieas achteraan. Omdat het hier in de eerste plaats gaat om een Amerikaans product, is de onderstelafstelling wel absoluut onvergelijkbaar met die van de Astra. Ook van de actieve schokdemping van de Duitse middenklasser is geen sprake meer.

Rijgedrag: Man. : 112/200 - A.: 116/200

De erg soepele 2.4 zet verrassend goede sprintcijfers neer. Hernemen verloopt met iets minder enthousiasme door het relatief fletse koppel bij lagere toerentallen. Ook de lange spreiding van zowel de manuele versnellingsbak als de verouderde automaat doet daar niet veel goed aan. De handgeschakelde bak is bovendien wat hakerig. De automaat werkt erg zacht. Het stuur blinkt niet uit door zijn communicatieve vaardigheden, vooral niet rond de rechtuitstand.

Veiligheid: 120/200

De trommelremmen zijn goed doseerbaar en houden het relatief lang vol. De trekkracht is niet denderend, want op een nat wegdek wordt de HHR bij stevig optrekken zoekerig. Dankzij de brede banden is de wegligging wel goed. Het rijgedrag is zoals je zou verwachten: onderstuurd en volledig op veiligheid afgestemd. Daar verandert het in Europa standaard gemonteerde sportonderstel niets aan. De veiligheidsuitrusting is compleet, op zijdelingse airbags achterin na, maar zelfs een bandendrukcontrole is standaard.

Comfort: 128/200

Ondanks het standaard sportonderstel is de HHR in de eerste plaats comfortabel. De rijhouding is hoog, zoals in een eenvolumer. De stoelen bieden niet opmerkelijk veel steun, maar ruimte heb je overal in overvloed. De geluiddemping volstaat, zonder uit te blinken. De automatische airco is op zijn Amerikaans: erg krachtig. De ergonomie is dan weer op zijn zachtst gezegd verwarrend.

Functionaliteit: 136/200

Door de hogere zitpositie en de grote deuren is voorin instappen kinderlijk eenvoudig. Achterin gaan de deuren iets minder ver open. Het zicht rondom is niet denderend. De koffer is ruim en gemakkelijk uitbreidbaar dankzij de achterbank en zitting die automatisch samen neerklappen. De standaarduitrusting is uiterst volledig: het zit erop of het is niet verkrijgbaar.De afwerking is goed zonder meer, maar dat is beter dan wat we van Amerikaanse auto's gewoon zijn.

Budget: 132/200

Het verbruik van de 2.4 voldoet perfect aan de verwachtingen. Vreemd genoeg is de automatische versie (een ietsje) zuiniger dan de handgeschakelde. Het rijbereik is hoe dan ook ruimschoots voldoende. De waarborg- en onderhoudsprogramma's zijn gunstiger dan gemiddeld (respectievelijk drie jaar en jaarlijks of om de 30.000 kilometer).Ten slotte is deze HHR gezien zijn uitrusting netjes geprijsd, maar de herverkoopwaarde is allesbehalve gegarandeerd.

Besluit: Man.: 628/1000 - A.: 632/1000

Deze Chevrolet doet wat hij moet doen, zonder meer: hij vervoert zijn passagiers van A naar B in een gemiddeld comfort en met een gemiddeld weggedrag. Hij is wel ruim en heeft een grote en eenvoudig uit te breiden koffer. Bovendien presteert de 2.4 niet slecht, maar hij is noch fiscaal, noch qua verbruik echt interessant. Deze Amerikaanse retro-van is er dus vooral om de showrooms van Chevrolet op te vrolijken en de Koreaanse roots van de rest van het gamma te maskeren.

U kunt de gedetailleerde wegtest van de Chevrolet HHR nalezen in AutoGids 757 van 29/10/2008.