In het kort
-
Wegligging
De 111 kW sterke elektromotor combineert goede prestaties met een zeer goede soepelheid (eigen aan een elektrische krachtbron) en vinnigheid. De sound van de benzinemotor is gedempt, maar kan soms toch lichtjes hinderen. Het planetaire tandwielstelsel werkt onmerkbaar als overbrenging: alles gebeurt vlot en geruisloos. Het stuur is voldoende licht en direct, maar qua stuurgevoel iets te artificieel naar onze zin. De draaicirkel is met 11 meter tussen stoepen vrij matig.
-
Veiligheid
De remmen garanderen een goede vertraging (waarbij ze ook energie recupereren) en hebben een behoorlijk uithoudingsvermogen. De doseerbaarheid zou beter kunnen, zeker bij het parkeren. In rechte lijn is de Volt onverstoorbaar, in bochten is hij veilig en bezorgt hij enig rijplezier. Door het vrij hoge gewicht en de bijna perfecte gewichtsverdeling zijn trekkracht en grip goed, ondanks de ecobanden. De verlichting is beneden het Europese niveau, de veiligheidsuitrusting goed.
-
Comfort
De ophanging is redelijk stug (Europees) voor een Amerikaanse auto. De geluiddemping is verzorgd, de vele schakelaars op de middenconsole zijn wat onoverzichtelijk. De stoelen zitten goed, maar geven niet genoeg zijdelingse steun. Voorin is het plaatsaanbod goed, achterin bevredigend. De automatische airco functioneert goed, maar overschat - op typisch Amerikaanse wijze - de werkelijke temperatuur. De verluchting is goed en een pollenfilter is standaard.
-
Praktische kant
Instappen vergt wat meer soepelheid achterin dan voorin, het zicht rondom is wat minder goed door de kleine ruiten en de grote spoiler achteraan (met opgedeelde ruit). De standaarduitrusting is meer dan behoorlijk - dat mag ook wel voor die prijs - en de afwerking is redelijk verzorgd, al kunnen de materialen hier en daar beter. De kofferruimte is niet bijzonder groot en afgedekt met een aan elastieken opgehangen doekje. De leuningen van de achterstoelen kunnen omgeklapt worden.
-
Budget
De Volt is, zeker in elektrische modus, maar ook met de verbrandingsmotor ingeschakeld, het meest in zijn element in de stad en omgeving. Snelwegen zijn niet zo gunstig voor het verbruik. Het rijbereik is behoorlijk vergeleken bij een gewone auto, maar uitzonderlijk voor een (half)elektrische. Het onderhoud is vrij eenvoudig, de garantie iets beter dan bij de Europese concurrentie. De Volt is duur, maar de (weinige) opties zijn redelijk geprijsd. Over de inruilwaarde blijft het gokken.
Met de Chevrolet Volt (en zijn bloedbroeder Opel Ampera) heeft GM een geslaagd product afgeleverd in de nog prille wereld van de elektrisch aangedreven voertuigen. De Volt maakt komaf met een van de grootste angsten van de verbruiker tegenover elektrische auto's: onderweg zonder stroom komen te zitten en stranden. Maar niet alleen de elektrische aandrijving doet haar job meer dan behoorlijk, de Volt is op een paar detailfeilen na ook een automobiel die vier personen (die wel niet te zwaar mogen zijn) en hun bagage naar om het even waar kan vervoeren in een goed comfort, met daarenboven gerust nog wat rijplezier. Het is enkel jammer dat het range extender-concept hier niet minder dan drie motoren noodzakelijk maakt. Dat maakt de Volt niet alleen behoorlijk zwaar, maar ook vrij duur, zeker als de overheid nog wat gaat dwarsliggen met haar subsidieregels. Rij je echter regelmatig - liefst elke dag - maar geen al te lange trajecten, dan is een Volt het overwegen waard en kun je (mits je de nodige laaddiscipline aan de dag legt) de meerkosten nog vrij snel terugwinnen, dankzij de op dit moment (in verhouding) veel lagere prijs voor elektrische energie.
Tests
Onze tests
Stockwagens
Stockwagens in de kijker
Tweedehands
