In het kort
-
Wegligging
De 1.4-diesel, die we al kennen uit tal van Citroëns, Fords en Peugeots en uit de vorige Mazda 2, onderscheidt zich nog altijd door zijn gewillige en zachte karakter, ook al moet hij qua discretie zijn meerdere erkennen in de 1.5 dCi van Renault. De vijfversnellingsbak (van Mazda zelf) is goed gespreid en schakelt bijzonder prettig. De versnellingspook staat aangenaam hoog op de middenconsole. Het stuur is vrij direct (2,7 omwentelingen tussen twee aanslagen), maar centreert onvoldoende, wat de rechtuitstabiliteit vaak kan verstoren (afhankelijk van het wegdek of de zijwind).
-
Veiligheid
De lichte Mazda 2 stelt zich tevreden met een vrij simpel remsysteem met matige afmetingen, dat echter volledig voldoet. Inzake actieve veiligheid is een ESP helaas niet beschikbaar voor de diesel, terwijl die nochtans waarschijnlijk de populairste 2 zal worden, en zijn achterkant bij een uitwijkbeweging brutaal uit de hoek durft te komen. Regen- en lichtsensoren zijn voorbehouden aan de topversie. De passieveveiligheidsuitrusting van de Challenge is erg beperkt: airbags opzij en voor het hoofd zijn pas standaard vanaf het tweede niveau.Om de voorste passagiersairbag te laten uitschakelen moet je bij de garage langs: bizar...
-
Comfort
Hoewel hij niet even zacht rijdt als een Renault Clio, blijft de Mazda 2 relatief comfortabel. Ondanks het ontbreken van een diepteverstelling voor het stuur is de rijhouding goed. Achterin komt het feit dat je je voeten onder de voorstoelen kwijtkunt, de indruk van ruimte ten goede, maar hét sterke punt van de 2 CDVi is zonder twijfel zijn geluiddemping, zowel van motor- als van windgeluiden. Een manuele airco is standaard vanaf het tweede uitrustingsniveau, een automatische is enkel standaard in de topversie Sport.
-
Praktische kant
Instappen vormt geen enkel probleem. Het zicht rondom is goed, maar ondanks de multiplexbekabeling schakelt de achterruitwisser niet automatisch in als je de bak in achteruit zet en de voorste ruitenwissers werken. De kofferruimte vertoont een matig volume en kampt met een fors hoogteverschil tussen laaddrempel en vloer. De moduleerbaarheid is erg beperkt en in de basisversie is de achterbankrugleuning uit één stuk. De bergvakken zijn talrijk, zij het enkel voorin. De afwerking is verzorgd. Het middelste uitvoeringsniveau is qua uitrusting het interessantste. De instrumenten zijn niet bijster uitgebreid.
-
Budget
Hoewel hij lichter is dan zijn rivalen, breekt de Mazda 2 CDVi geen zuinigheidsrecords. Daarvoor had hij waarschijnlijk een meer geavanceerde motor nodig gehad (mét variabele turbo en intercooler) en misschien een zesversnellingsbak? Nu scoort hij qua verbruik goed, zonder meer. De onderhoudsintervallen zijn klassiek (om de 20.000 kilometer), terwijl de 2 kan rekenen op een nog altijd goede algemene waarborg van drie jaar of 100.000 kilometer. De Mazda 2 draagt een interessanter prijskaartje dan zijn rechtstreekse rivalen met gelijkwaardige prestaties en uitrusting.
De Mazda 2 is kleiner en lichter dan zijn voorganger en is daarmee de eerste auto in zijn segment die in de goede zin evolueert. Het werd trouwens hoog tijd dat iemand eens het goede voorbeeld stelde... Het is alleen spijtig dat het verbruik en de CO2-uitstoot daar niet meer de vruchten van plukken, maar daarvoor had de 2 CDVi ongetwijfeld een meer geëvolueerde motor nodig gehad, mét intercooler en variabele turbo, en waarom geen zesversnellingsbak? Vervelender is Mazda's veiligheidsbeleid, aangezien de basisversie Challenge geen recht heeft op laterale airbags en gordijnkussens. We begrijpen ook niet waarom een ESP niet wordt aangeboden in combinatie met de diesel. Los daarvan kan de Mazda 2 rekenen op een erg schappelijk prijskaartje, een uitzonderlijke geluiddemping, een behoorlijk comfort en een vrij levendig weggedrag, zonder te vergeten dat hij er ook goed uitziet. Het lijdt dan ook geen twijfel dat hem een mooiere carrière te wachten staat dan zijn voorganger.