In het kort
-
Wegligging
De tweeliterdiesel is krachtig en vooral erg koppelrijk, zodat hij de Coupé stevige prestaties kan bieden. Spijtig genoeg maakt hij zijn werklust ook permanent wereldkundig via zijn rauwe stem. De versnellingsbak schakelt precies en vlot, maar om de achteruitversnelling te kiezen heb je een forse rechterarm nodig. Het elektrisch bekrachtigde stuur biedt een mooie feedback, die echter op slechte wegen wordt aangetast door de slappe schokdemping.
-
Veiligheid
De remmen zijn krachtig, maar bij noodstops blokkeren de achterwielen vroeg en langdurig. Het weggedrag op goede wegen is uitstekend, met een neutraal evenwicht dat door gas terugnemen verrassend vroeg in overstuur wordt omgezet. Op slechte wegen kunnen de slappe schokdempers het niet meer zo goed bijbenen en wijkt de Mini Coupé van zijn traject af. De passieveveiligheidsuitrusting is goed, qua actieve veiligheid gaat Mini niet verder dan ABS, een noodremhulp en ESC.
-
Comfort
Een kleine coupé koop je duidelijk niet voor het comfort: de matige schokdemping in combinatie met de vrij harde veren maakt dat deze Mini op slechte wegen forse tikken uitdeelt aan zijn passagiers. Nog een geluk dat de stoelen vrij goed steunen en zo de ergste klappen enigszins verzachten. De geluiddemping is zeer matig, want onderweg hoor je veel rol-, wind- en motorgeluiden. De rijhouding en ergonomie zijn zoals in alle Mini-modellen goed.
-
Praktische kant
Ook het praktische aspect is traditioneel geen sterk punt van een coupé en de Mini vormt daarop geen uitzondering: het zicht rondom is ronduit slecht en zodra de elektrische spoiler boven 80 km/h omhoogveert, zie je niets meer achter je. Instappen vergt veel lenigheid en de moduleerbaarheid blijft beperkt tot een flink uit de kluiten gewassen skiluik. De koffer is wel ruim en de grote klep vergemakkelijkt het inladen. Gezien de hoge basisprijs mag de standaarduitrusting karig worden genoemd.
-
Budget
De Mini Coupé Cooper SD is een dure vogel (27.600 euro). De SD is ondanks zijn mooie prestatiepotentieel zuinig, maar als je weet dat de veel vlottere Cooper S met zijn leuk ronkende turbobenzinemotor liefst 1.000 euro minder kost, moet je toch al een echte veelrijder zijn om nog voor de diesel te gaan. Dat kan goed nieuws zijn voor de inruilwaarde, want de SD zal wel populair zijn op de tweedehandsmarkt... De garantievoorwaarden blijven beperkt tot het minimum.
Nog meer dan bij een andere Mini tellen bij de aankoop van deze Coupé maar weinig rationele argumenten. Je wilt hem omdat je valt voor zijn lijnenspel, zijn schier eindeloze personaliseringsmogelijkheden, zijn pittige prestaties en het sympathieke imago rond het merk Mini. De dieselmotor in de Cooper SD is bovendien zuinig, maar anderzijds kost deze versie wel 1.000 euro meer dan de Cooper S. Als kers op de taart biedt de Coupé een erg dynamisch rijevenwicht, met een achteras die zich met evenveel plezier bij het sturen laat betrekken als de voorwielen, maar op slechte wegen komt de rijprecisie wel danig in het gedrang door de matige schokdemping. Al de emotionele argumenten zullen ongetwijfeld helpen om de toch niet te verwaarlozen nadelen van de Mini Coupé Cooper SD te aanvaarden: hij is behoorlijk lawaaierig, instappen vergt heel wat lenigheid, het zicht naar achteren is nihil en ondanks een erg forse basisprijs is de uitrusting niet bepaald vrijgevig.