Korte tests / BMW M2 (2023) – van de oude stempel?

Concept BMW M2

Achterwielaandrijving en desgewenst zelfs een manuele zesbak, de nieuwe BMW M2 lijkt er nog eentje uit de oude doos. Zowat tegelijk met de plug-hybride XM brengt de constructeur dus ook nog een sportmachine zonder ook maar enige elektrische assistentie uit. Echt speelgoed, onze laatste twijfels worden weggenomen als we de specificaties bekijken.

De vorige generatie van de BMW M2 had een 370 pk en 465 Nm sterke evolutie van de motor van de (toenmalige) M235i, die gold niet echt als een pure M-krachtbron. De nieuwe doet het nu echter met een afgeleide van de zescilinder uit de huidige M3 en M4. Met 460 pk heeft de BMW M2 slechts 20 paarden minder dan die grote broers, terwijl hij door zijn compacte afmetingen wel wat minder weegt. We vonden de vorige M2 al een van de prettigste bolides op de markt, deze tweede generatie kan er haast alleen nog maar een pak plezier aan toevoegen.

De BMW M2 is zowat 21 centimeter minder lang en telt ook een 11 centimeter kortere wielbasis dan de M4, dat maakt hem natuurlijk nog wat wendbaarder. Van die grotere coupé en dus ook de M3 neemt hij wel heel wat chassisonderdelen over. Het autootje heeft (achteraan) een actief M-sperdifferentieel en elektronisch gestuurde dempers, maar evengoed een grotere koetswerkrigiditeit en bredere sporen dan de gewone BMW 2 Reeks Coupé. De gewichtsverdeling over voor- en achteras is met een 50/50-verhouding zowat perfect.

Je kan de nieuwe BMW M2 in de fabriek in Mexico ook nog van een dak in carbon laten voorzien, dan wordt de auto nog zo‘n 6 kilo lichter. Het maakt ook deel uit van het optionele M Race Track Package, dat omvat verder nog onder meer M Carbon-kuipstoelen en zelfs circuitbanden.

BMW heeft voor de eerste kennismaking in de Verenigde Staten (helaas) geen afgesloten omloop afgehuurd, voor ons wordt het tijdens de test op de gelukkig quasi lege wegen in de woestijn en bergen van Arizona vooral zaak enige voorzichtigheid aan de dag te leggen. Of nog concreter: we moeten op onze hoede zijn voor elk voertuig dat de aanwezigheid van een sheriff of ondergeschikte kan verraden.

We moeten op onze hoede zijn voor elk voertuig dat de aanwezigheid van een sheriff kan verraden

Voor we gaan rijden, nog iets over de looks van BMW M2. We rekenen onszelf niet meteen tot de grootste fans, deze coupé kan absoluut niet dezelfde elegantie als de grotere 4 Reeks en 8 Reeks worden toegeschreven. Zo oogt het koetswerk vanuit bepaalde hoeken haast even breed als lang. De auto ziet er daardoor natuurlijk wel bijzonder sportief uit, maar zeker met de lichtblauwe Zandvoort-lak van ons testexemplaar is het ook weer wennen aan het grote en frameloze nierenrooster.

De driedelige onderste luchtinlaat heeft zowat rechthoekige contouren, efficiëntie was hier ongetwijfeld belangrijker dan esthetische kwaliteiten. Ook de heel gespierde wielkasten en de complex ogende vorm van de achterbumper verdienen geen schoonheidsprijs, we moeten deze BMW M2 echt wel met een andere bril bekijken dan deze waarmee we doorgaans sportieve auto’s en sportauto’s onder de loep nemen.

Het interieur komt evengoed met een reeks sportieve addenda. De van zowel blauwe als rode versieringen voorziene (optionele) M Carbon-kuipstoelen zitten uitstekend en het dashboard heeft het gigantische Curved Display dat we al op andere recent gelanceerde BMW’s ontdekten. Dat is best wel opmerkelijk, want de bravere varianten van de  BMW 2 Coupé doen het nog met een vroeger ontwerp.

Zowel het digitale instrumentenbord als het (optionele) Head-up Display van de nieuwe BMW M2 hebben M-specifieke uitlezingen en instellingen. Via een knop op de middenconsole heb je toegang tot de instelmogelijkheden voor de motor, het onderstel, de stuurinrichting, het remsysteem, de M Traction Control en (eventueel) de bij de manuele bak horende schakelassistent. Je kan een en ander opslaan en dan via de inmiddels welbekende rode M-knoppen op het stuurwielen oproepen.

Rijgedrag BMW M2

Links en rechts van het asfalt zien we nog de laatste sneeuwsporen van wat hier een strenge winter blijkt te zijn geweest. Maar de weg zelf is wel overal droog. Zodra we de drukke Interstates rond Phoenix verlaten, durven we dan ook af en toe wel eventjes voor plankgas kiezen. In 4,1 seconden zitten we met onze van een M Steptronic-achttraps voorziene BMW M2 al aan 100 km/u, één keer wagen we ons ook aan een slechts 13,5 tellen vragende spurt naar 200 km/u. De auto kan daarna nog doorrazen tot 250 of zelfs 285 km km/u, voor die laatste stunt moet je hem wel met het M Driver’s Package bestellen.

Een van de grote troeven van de BMW M2, naast het hoge vermogen, is het enorme koppel van de zescilinder. Zelfs in een van de hogere versnellingen en dus bij lage(re) toerentallen, is er altijd voldoende trekkracht aanwezig. Tussen 2.650 en 5.870 toeren per minuut beschik je over de volle 550 Nm, maar een extra dot gas doet je de achtbak natuurlijk ook razendsnel een lagere versnelling kiezen.

Je kan dat via de schakellepels achter het stuurwiel desgewenst zelf doen, dan hoor je de uitlaat bij momenten nog wat grotere knallen produceren. We zijn er ook al quasi zeker van dat de sensaties met de 510 euro… duurdere manuele zesbak, met automatisch tussengas bij het terugschakelen, nog wat groter worden. Als de BMW M2 vooral als een speeltje mag dienen, is die zesbak wellicht de beste keuze. De zescilinder heeft hoe dan ook zodanig veel karakter dat je er met beide transmissies pakken plezier aan beleefd. Voor een moderne turbomotor is het ook opmerkelijk hoe graag hij nog toeren maakt.

 Als de BMW M2 vooral als een speeltje mag dienen, is de manuele zesbak wellicht de beste keuze

De BMW M2 heeft zoals al gezegd opnieuw nogal wat ophangingselementen van de M3 en M4 meegekregen, dat voel je ook meteen. Tegelijk heeft hij zijn eigen persoonlijkheid, wat dan weer zowat alles heeft te maken met de kortere wielbasis en de blijkbaar ook nog iets hardere veren voor- en iets zachtere exemplaren achteraan.

Ook al laten het ons door BMW opgelegde testparcours en natuurlijk ook de Amerikaanse verkeersreglementen nog niet toe alles uit de kast te halen, wordt het wel snel duidelijk dat de BMW M2 over een quasi perfecte balans beschikt. De auto kleeft ook aan het asfalt, de motor en ‘onze’ M Steptronic zijn uitermate goed op elkaar afgesteld en het stuurgevoel is, dankzij een efficiënte M Servotronic, heel scherp.

Sport+ is voor onze eerste kennismaking nog niet echt een optie. Terwijl de voorkant van de BMW M2 in alle omstandigheden uitermate veel grip demonstreert, laat de elektronica de achterkant in die modus wel toe om uit te breken. Enige ervaring en idealiter een circuit zijn er absolute musts voor, maar dat tweede zal dus voor een volgende ontmoeting zijn. Driftend door de vaak blinde bochten van de eerder smalle highways in het berglandschap van Arizona, daar riskeren we ons toch maar niet aan.

Verdict BMW M2

De nieuwe BMW M2 is de eerste stap in de toch nog altijd geweldige M-wereld. Maar hij start zijn carrère zeker niet met ‘slechts’ een stagecontractje, we durven zelfs stellen dat hij inzake rijplezier meteen weer de plezantste van de hoop is. Klein is in deze natuurlijk geen synoniem voor goedkoop of zelfs nog maar betaalbaar, voor dit bommetje op wielen zou BMW graag een stevige 74.950 euro ontvangen.

 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by Alain Devos (@adevos12)