Korte tests / Mercedes CLS 220 d - vergeet-mij-nietje

Concept

De Mercedes CLS is een E-Klasse die het lijnenspel van een coupé probeert te verzoenen met de klasse van een limousine. En daar was vooral de eerste generatie erg goed in. Inmiddels zijn we bijna 20 jaar verder, een periode waarin dit spektakelstuk wegdeemsterde tot het muurbloempje. Vandaag wordt de Mercedes gezien als een minder praktische E-Klasse die minder sportief is dan de AMG GT 4-Door Coupé. 

Natuurlijk zijn er verzachtende omstandigheden. Het succes van de SUV-modellen, bijvoorbeeld. Of het gebrek aan een plug-inhybride aandrijflijn. Toch blijft het frappant hoe de Mercedes CLS het spoor helemaal bijster lijkt, zeker als je de verkoop vergelijkt met die van de kleinere CLA. Nu geeft Stuttgart de hoop (nog) niet op: de CLS krijgt een facelift die deze ster weer moet doen schitteren.

Die facelift mag je gerust letterlijk nemen, want de voornaamste wijzigingen vind je vooraan. De voorzijde krijgt nieuwe bumpers met sportiever ogende luchthappers, het radiatorrooster verwerlkomt een stijlvol sterretjespatroon. Achteraan blijven de veranderingen beperkt tot een nieuw sierstuk onderaan de bumper. Nu goed, het slanke silhouet van de Mercedes CLS staat nog steeds als een huis.

Binnenin verwelkomt de verniewde Mercedes CLS de technologische updates die de Duitse constructeur doorvoerde bij de facelift van de E-Klasse. Dan hebben we het onder meer over het Mbux-infotainmentsysteem, over bedieningsmodules met aanraakgevoelige oppervlakken en over het het multifunctionele stuurwiel. Mercedes voegt ook extra aankleedopties toe, met nieuwe inlays en meerdere lederkeuzes. Aan zijn uitstraling zal het niet liggen.

Rijgedrag

Het aanbod van de Mercedes CLS stelt het nog steeds zonder plug-inhybride variant, toch de verkooptoppers bij de E-Klasse. Benzinerijders kiezen tussen de CLS 350, de CLS 450 en de CLS 53 AMG, dieselfanaten hebben de keuze tussen de CLS 220 d, De CLS 300 d en de 400 d. Wij gingen op pad met de instapdiesel, de aan een negentrapsautomaat gehangen CLS 220 d. Tussen de voorwielen ligt een 2 liter-krachtbron die een vermogen van 194 pk paart aan een maximaal koppel van 400 Nm. De sprint van 0 naar 100 km/u vraagt 7,5 seconden en de topsnelheid bedraagt 237 km/u, het gemiddelde normverbruik blijft steken op 5,5 liter per 100 kilometer.

Een zijdezachte zescilinder past beter bij de standing van de Mercedes CLS, toch doet de dieselende 2 liter-krachtbron weinig verkeerd. De vierpitter presteert aardig, draait soepel en herneemt kwiek, toch zolang je de zweep niet al te hard laat knallen. De uitstekende geluidsisolatie en de lage luchtweerstand van het koetswerk zorgen ervoor dat omgevingsgeluiden tot een minimum beperkt worden, zodat je comfortabel kilometers maalt en blijft malen. De standaardophanging houdt het zware koetswerk mooi onder controle en biedt verrassend veel rijplezier, maar maak er geen sportieveling van. Bij het betere bochtenwerk voelt de Mercedes CLS wat lomp aan, terwijl de afstelling stabiliteit verkiest boven levendigheid. Voor de sportieve bestuurders is er de Mercedes-AMG 4-Door Coupé, nietwaar?

Verdict

De Mercedes CLS is een minder praktische E-Klasse. Door de duikende daklijn biedt de achterbank beduidend minder hoofdruimte en de korte kofferklep verbergt een kleiner bagagecompartiment met een krappe laadopening. Maar eigenlijk is dat irrelevant, want de Mercedes CLS is ook een veel mooiere E-Klasse. Alleen wordt die schoonheid niet langer gevalideerd, omdat de vroegere klanten inmiddels in een SUV-Coupé rondrijden die je wél met een plug-inhybride aandrijflijn kan bestellen. En daar gaat deze facelift jammer genoeg niets aan veranderen.