Korte tests / Review Mercedes V 300 mild hybrid (2024) - een busje als limousine?

In deze vorm bestat de Mercedes V-Klasse al sinds 2014. Hoewel het Duitse busje zijn houdbaarheidsdatum eigenlijk al lang overschreden heeft, ochzal het pensioen nog even moeten wachten. Pas in 2026 dient de aflossing zich aan, een wissel van de wacht die zal worden ingeluid door de nieuwe EQV en diens specifieke VAN.EA-platform.

Concept Mercedes V 300

De facelift die de huidige V nu te beurt viel – de tweede al na de opfrissing van 2019 - dient dan ook in dat licht te worden bekeken. Das Haus wil af van het ‘busjes’-gegeven. De opvolger hoort een Mercedes te zijn, met alle luxe en comfort dat je daarbij mag verwachten. Inclusief een ster op de neus - toch als je voor de Exclusive-uitdossing hebt gekozen.

Onthoud de sleutelwoorden, wegens ook centraal bij deze update. De V-Klasse anno 2024 moet trakteren op meer stijl en flair, meer elektronisch modernisme en technologische kunde. Een licht waarin je eigenlijk ook de nieuwe benzine-optie kan zien. Gesofisticeerder dan de diesel wil ook die mee de brug helpen slaan naar die meer verheven toekomst. Zij het in de eerste plaats in China, gezien daar de vraag tot zo’n benzine-optie het grootst is.

Motor en prestaties Mercedes V 300

Als we zeggen ‘nieuwe’ dan slaat dat uiteraard louter op de aanwezigheid in het V-Klasse-aanbod. De M254 – wat de interne code is voor de 2 liter-vier-in-lijn - levert zijn diensten immers al in zowat het hele Mercedes-gamma. Met ook telkens hetzelfde 48 volt-systeem in bijstand.

De 1 kWh sterke batterij zit bij de V-Klasse ingebed onder de passagiersstoel, terwijl de start-stop-motor/generator ingebouwd zit in de negentrapsautomaat. Daar moet het elektromolentje vooral zorgen voor een boost bij het optrekken of het stilleggen van de verbrandingsmotor als diens tussenkomt niet strik vereist is.

Taken die trouwens volkomen geruisloos en onwaarneembaar worden uitgevoerd. Waarmee je meteen weet wat het voordeel is van in die negentraps geïntegreerd te zitten (wegens daar rechtstreeks gekoppeld aan de krukas waardoor er – in tegenstelling tot een riemaangedreven starter-generator – per cilinder ingegrepen kan worden). Keerzijde is wel dat de transmissiebehuizing daardoor langer wordt, waardoor het blijkbaar (te) moeilijk is om er nog een transferbak aan te breien. De V 300 is er dus enkel als achterwielaandrijver.

Met 231 pk evenaart het benzineblok quasi de cavalerie van de sterkste 2 liter-diesel (237 pk voor de V 300 d) zij het dat je het wel moet doen met een pak minder koppel. 370 tegenover 500 Nm (zelfs 530 Nm in boost). Hernemen gaat dan ook niet zo vlot, al wordt dat deficit ruimschoots gecounterd door de zijdezachte loopcultuur. Fluisterstil rijg je de kilometers aan elkaar, waarbij het eigenlijk alleen de toerenteller is die verraadt dat de motor draait.

Verbruik Mercedes V 300

Piano is trouwens de geprefereerde modus operandi. Gas je te hevig, dan gaat dat gepaard met een vervelend viercilindergezeur. Een gezanik dat de peis en vree aan boord al snel ondermijnt. En dus te vermijden is. Het zal ook helpen de dorst te temperen. Je hoeft immers niet gek te doen om 12 liter/100 kilometer geafficheerd te zien op de boordcomputer.

In Eco kan je wel de nodige benzine besparen door de zeilfunctie die daar in actie treedt. Daarbij wordt de motor volledig gedeactiveerd van zodra de elektronica voelt dat de auto vlot gehouden kan worden op zijn eigen kinetische kracht (of als de sturing er via de snelheidsbordenherkenning attent op wordt gemaakt dat er een lagere limiet van kracht is).

Interieur en comfort Mercedes V 300

Die info wordt nu trouwens weergegeven op het typerende Mercedes-breedbeeld waarbij twee 12,3 duim grote displays elkaar flankeren. Achter die schermen draait het meest recente MBUX-infotainmentsysteem met functies die je bedient via de al even nieuwe stuurknoppen. Opnieuw, we spreken in deze voor de V-Klasse. In de passagierswagens van het merk doen die dingen al even dienst.

Kijken we een rij verder, dan verdienen de luxueuzere captain chairs hun vermelding. Elektrisch te verstellen tot half bed – en uiteraard voorzien van massage en verwarming - zorgen die voor een first class-upgrade voor wat sowieso al een behaaglijke habitat was.

Standaard krijgt je achterin trouwens vier aparte stoelen (weliswaar zonder de hierboven vermelde mogelijkheden), een zitoptie die je optioneel kan inwisselen voor één dan wel twee driezitsbanken. Ongeacht de zitconfiguratie kan je nu wel altijd langs twee kanten instappen. De tweede schuifdeur werd namelijk toegevoegd aan de standaarduitrusting.

Opgeteld met de eveneens toegevoegde 360°-camera, de adaptieve LED-koplampen, de keyless go en het verwarmde stuurwiel kan je daardoor inderdaad stellen dat de V 300 een volwaardige Mercedes is. Al moet daar in dezelfde adem aan toegevoegd dat zowel wij als het gros van de collegae dachten dat de meeste van die opties al jaren tot de uitrusting behoorden. Of hoe het met de perceptie van de V-Klasse eigenlijk wel al snor zat en zit.

Rijgedrag Mercedes V 300

Hoewel je de zetelsetup uiteraard kan verschuiven en verwijderen zouden we toch aan willen raden daar voorzichtig mee te zijn. In de zin dat de achterophanging is afgesteld op een zeker gewicht. Verwijder je dus een rij, dan zal dat ook zijn gevolgen hebben voor de demping. Zelfs met de optionele Airmatic-veren bleken de geteste versies (met dus louter een tweede zitrij) aan de harde kant.

Helemaal als je achterin zat. Een euvel dat evenwel van de baan bleek bij onze V 300 en zijn zeven zitplaatsen. Vooral het gestuiter over korte oneffenheden was van de baan, waardoor het busje – ondanks de nog altijd best strakke dempersetup – zich toch behaaglijk langs de Côte d’Azur liet gidsen.De 18-duimers (en vooral de omgorde banden met hogere flanken) zijn bovendien meegaander dat de 19-duimers met hun lager profiel.

De positieve keerzijde is natuurlijk dat de V-Klasse door die fermere ophangingsafstelling een stuk beter stuurt dan het leeuwendeel van zijn concurrenten. Uiteraard wordt de hoogbouw niet volledig uitgevlakt, maar de V 300 laat zich best dynamisch de bocht om zetten. Zonder dat je daarvoor noodzakelijk het Sport-programma moet gekozen hebben.

Bij de luchtveren horen namelijk actieve dempers die je in die Sport-setting ook iets harder zet. Zij het met een verschil dat echter miniem voelbaar is. Voor de volledigheid geven we nog mee dat je ook zonder die luchtvering kan kiezen voor de adaptieve dempers, terwijl er eveneens zowel een statische sport- dan wel comfortafstelling bestaat. Je krijgt voor de V-Klasse dus keuze uit vier verschillende ophangingsopties.

Verdict Mercedes V 300

We zijn niet direct van onze stoel getuimeld bij de ‘hogere positionering’ die de V-Klasse nu aanneemt. Omdat veel van het (elektronische) comfort werd overgelepeld van de andere Klasse’s van het merk – en dus herkenbaar was - maar evengoed omdat we het busje sowieso al catalogeerden onder luxetransport. Ook dus zonder die ster op de neus of de first class-zetels op de tweede rij.

Hetzelfde min of meer voor de 2 liter-mildhybride op benzine. We hadden ook zonder de testrit kunnen voorspellen dat die een zachte loopcultuur zou combineren met genoeg oempf om de gigavolumer die de V-Klasse toch nog altijd is, ook te voorzien van een gedegen schwung. Die kunde levert de viercilinder namelijk ook bij de sedans en SUV’s uit Stuttgart. Waardoor we een perfecte match rijker zijn. Want dergelijke mechanische verfijning laat zich wonderwel combineren met de verhoogde status die Mercedes ambieert voor zijn ‘busje’.