Korte tests / Porsche Taycan Sport Turismo Performance Plus (2022) - elektrische shooting brake

Concept

De Sport Turismo is de derde carrosserievariant van de Porsche Taycan-familie en combineert de sportiviteit van de berline met de functionaliteit van de Cross Turismo. Een interessante cocktail, want achter in de berline zit je als volwassene nogal krap en zijn kofferruimte is niet de meest praktische qua vorm. Twee euvels waarvoor de Cross Turismo al een oplossing bood, maar dan moest je er wel vierwielaandrijving en de obligate off-roadaddenda bijnemen. Wat zijn weerslag heeft op de factuur.

Precies daar zit hem de toegevoegde waarde van de Sport Turismo. Net als in de Cross Turismo is er in de Sport Turismo vergeleken met de sedan voorin en achterin respectievelijk 9 en 45 millimeter meer hoofdruimte, met achterin plaats voor drie personen.

En ook de kofferruimte is én makkelijker bereikbaar én iets groter: met de achterbank rechtop laadt de Sport Turismo 446 liter, tenzij je voor het Bose Surround Sound System kiest (standaard vanaf de Turbo-variant), want dat herleidt de nuttige laadruimte tot 405 liter. Met de achterbank naar beneden kun je in de Sport Turismo respectievelijk 1.212 en 1.171 liter kwijt. En voorin vind je in de neus nog een extra bergvak van 84 liter. Dat die waarden helemaal gelijklopen met de Cross Turismo, mag niemand verbazen.

Rijgedrag

Normaal ontwikkelt de elektromotor die bij de standaardbatterij van de Porsche Taycan Sport Turismo hoort, tot 326 pk (of 408 pk tijdens de overboost van de launch control). In onze testauto zorgde de Performance Plus-batterij voor 380 pk of tijdelijk zelfs 476 pk om de strijd met de elementen aan te binden. Een klus die de Taycan Sport Turismo zonder verpinken klaart. Zelfs op de steeds dikker ondergesneeuwde wegen die ons naar de mooie Rossfeldstrasse leiden, heeft de achterwielaangedreven versie nauwelijks tractieproblemen. 

Vooral bij her remmen gaan we zeer voorzichtig te werk. Waarbij de Taycan verrast door een – zeker voor een elektrische auto – zeer goed pedaalgevoel. Echt plezant wordt het tijdens onze laatste kilometers met deze achterwielaangedreven versie: de klim van de Rossfeldstrasse, die volledig is afgesloten voor het overige verkeer. Op aanraden van een ingenieur kiezen we voor de Sport-modus, die ons bij het accelereren moet helpen om de pk's vlotter aan de grond te krijgen. En waarin de achterkant iets meer vrijheid krijgt.

Wat volgt, is een waar feest: de Taycan laat zich spelenderwijs insturen, waarna hij zich op het gaspedaal door de bocht laat mennen. Iets meer voorspelbaar zelfs dan de vierwielaangedreven versie, waar je toch voelt dat de elektronica eerst moet beslissen welke as de meeste kracht krijgt toegespeeld. Een proces dat zes keer sneller verloopt dan bij een auto met verbrandingsmotor, maar toch enige gewenning vraagt.

Dat de hierboven genoemde rijstijl een negatieve invloed heeft op het rijbereik, moet je er wel bijnemen. De combinatie van de weersomstandigheden en onze enthousiaste rechtervoet doen de batterij sneller leeglopen dan een reiger met buikloop. Met andere woorden, de beloofde WLTP-actieradius van 417 tot 492 kilometer voor de gecombineerde cyclus wordt snel gereduceerd tot een goede 350 kilometer. Het goede nieuws is dan weer dat de Porsche Taycan Sport Turismo met zijn DC-laadcapaciteit tot 225 kW in ideale omstandigheden in 5 minuten 100 kilometer rijbereik kan tanken. Aan een 50 kW-lader is dat 26 minuten. Een upgrade van de laadplanner, die rekening houdt met het vermogen van de laders, vergemakkelijkt het plannen van de reis.

Verdict

De Sport Turismo, die (voorlopig) alleen voor de Europese markt is bestemd, is een logische en interessante uitbreiding van het Porsche Taycan-aanbod. Dat hij in tegenstelling tot de Cross Turismo ook in een basisversie met achterwielaandrijving verkrijgbaar is, is een bijkomende troef. Want deze versie is niet alleen minder duur, ze heeft ook haar verborgen charmes.