Korte tests / Volkswagen T-Roc R (2022) - R-ock n' R-oll

Concept

Goed nieuws: het dashboard kreeg een softtouchbekleding! Met zelfs wat (vals) naadwerk aan de randen! Waarmee Volkswagen ineens de grootste kritiek op zijn T-Roc heeft gepareerd. Je kunt dus voortaan zonder zorgen de bovenkant van de boordplank beroeren zonder de vrees een vinger te breken op de harde plastics. Stop daar dan wel onmiddellijk met drukken. Eenmaal voorbij de radiatorroosters – zowel naar onderen als naar links en rechts, richting deurpanelen – zijn het nog altijd de rigidere vormen van de kunststof die de plak zwaaien. We komen er verder nog op terug waarom dat dan precies zo’n issue is.

Overigens is dat niet iets waar je onmiddellijk over valt bij het instappen. Volkswagen voorziet namelijk de nodige camouflage in de vorm van een uitgebreide digitalisering voor zowel de tellerpartij als het infotainment. Het is dan ook in die hoek dat de grootste evolutie gezocht moet worden. De T-Roc volgt namelijk de Golf en co en krijgt eveneens het MIB3 ingebouwd. Inclusief de verschillende schermafmetingen die bij dat multimediasysteem horen.

Starten doet het centrale aanraakscherm bij 8 duim (radio Ready2Discover en Discover Media), waarna een upgrade naar het Discover Pro-systeem de diagonaal met 1,2 duim vergroot (tot 9,2 duim). Ongeacht je keuze is het display er wel altijd eentje van de zwevende soort. Gemonteerd op de boordplank dus in plaats van erin geïntegreerd. Een bouwprocédé dat vooral voor extra cachet zorgt. De digitale instrumentencluster gaat dan weer tot 10,25 duim, zij het dat die zogeheten Digital Cockpit Pro pas (standaard) beschikbaar is vanaf het uitrustingsniveau Style.

Hoewel het geheel beduidend strakker en moderner oogt, hoeden we ons ervoor om het ineens ook als ‘beter’ te catalogeren. Trouwe lezers weten onderhand wat we vinden van Volkswagens switch van fysieke knoppen naar schuifregelaars, een conclusie die nu jammer genoeg ook opgaat voor de T-Roc. Of anders gesteld: de geïnstalleerde elektronica oogt – en is – dan misschien wel hedendaagser, ze laat zich daarom nog niet vlotter bedienen.

Rijgedrag

Waarna het voor de rest van dit verhaal een herhaling wordt. Mechanisch werd er namelijk niet (of nauwelijks) gesleuteld, waardoor het nec plus ultra dat deze R nog altijd is in het T-Roc-gamma, het nog steeds moet stellen met de drukgevoede benzinetweeliter van zijn voorganger. Pas op, de ondertoon klinkt een stuk negatiever dan we het bedoelen. Want hoewel het nog altijd om de derde generatie van de EA888 gaat – terwijl de 2.0 TSI in de huidige Golf 8 R een zogeheten ‘Gen 4’ is – doet dat weinig tot niets af aan zijn kunnen. Ja, je moet het rooien met 20 pk en evenveel Nm minder, maar de 300 pk en 400 Nm die wel beschikbaar zijn, volstaan voor een spurtje tot 100 km/u in 4,9 seconden en een top van 250 km/u.

Hetzelfde gaat op voor de aandrijving: in de nieuwere Golf R wordt het vermogen zowel over de voor- en achterkant als tussen links en rechts verdeeld, waardoor hij niet alleen plezanter (Drift Mode), maar ook efficiënter wordt (Nürburgring Mode). Niets daarvan in de T Roc, waar het ‘oude’ 4Motion louter de achteras in het spel betrekt en dan nog met maximaal 50 procent van het vermogen. Al kun je je dus de vraag stellen in hoeverre dat een gemis is. De T-Roc R loopt immers nog altijd op rails en gaat als een speer. Zij het dus dat hij zijn limieten iets sneller bereikt dan de hatchback.

Dat iets docielere randje maakt dat de optionele adaptieve schokdempers hier een échte must zijn. In hun comfortsetting vangen die de verlaagde rijhoogte (-20 millimeter) en de stijvere veren vakkundig op, waardoor je zowel comfortabel kunt cruisen als kunt knallen. Al brengt ons dat ineens bij wat nog altijd de achilleshiel is van dit concept: die DCC (Dynamic Chassis Control) kost 1.100 euro, boven op de al bijzonder stevige basisprijs van 46.480 euro. Een som die mits wat extra gevink al snel oploopt richting 60.000 euro. Je begrijpt dat we voor dat geld wel iets edelere interieurkunststoffen verwachten dan wat VW nu voorschotelt.

Verdict

De T-Roc is digitaal zeker een stuk moderner geworden. En de schabouwelijke harde plastics van de prefacelift werden deels gecamoufleerd. Kies je een R, dan komt daar ook nog eens zot veel vermogen en een uitgebalanceerd rijwielgedeelte bovenop. Alleen haalt Volkswagen die aantrekkelijke mix nog altijd uit balans door een veel te hoge vraagprijs. Met andere woorden, ook na de facelift blijft de T-Roc R te duur voor wat hij is.

 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by steven appelmans (@officialstevenappelmans)