Korte tests / Suzuki Swift Sport Hybrid - vlammen op 48 volt

Concept

Ook bij stadsauto’s zien we steeds vaker een Hybrid-badge op de achterklep verschijnen. Een vlag die niet helemaal de lading dekt, want op de Toyota Yaris Hybrid na gaat het zo goed als altijd om mildhybride of microhybrideoplossingen. Dat wil zeggen dat volledig elektrisch rijden met de verbrandingsmotor uitgeschakeld, er niet in zit, maar dat wordt gebruikgemaakt van een starter-alternator die zowel bewegingsenergie kan recupereren tijdens het vertragen als de verbrandingsmotor een elektrisch duwtje in de rug kan geven onder belasting.

In tegenstelling tot bij de Swift 1.2 of bijvoorbeeld de Fiat 500 Hybrid werkt dit systeem in de Swift Sport echter niet op 12, maar op 48 volt, zodat het niet alleen meer energie kan recupereren, maar er ook meer kan afgeven. Tegelijk werd het vermogen van de drukgevoede benzinemotor wel lichtjes teruggeschroefd. Hij levert hier nog 129 in plaats van 140 pk.

Dat wordt echter gecompenseerd door de starter-alternator onder de motorkap, die via een riem verbonden is met de 1.4 Boosterjet en die goed is voor 10 kW (ofte 13,6 pk). Het systeem omvat verder nog een lithium-ionbatterij van 48 volt (onder de passagiersstoel) en een omvormer van 48 naar volt (onder de bestuurdersstoel).

Rijgedrag

Hoewel het normverbruik met de 48-volttechnologie daalde van 5,6 naar 4,7 l/100 km en de CO2-uitstoot van 125 naar 106 g/km (NEDC), lag ons testgemiddelde in de praktijk maar 2 tienden van een liter lager dan met de ‘oude’ Swift Sport tijdens een vergelijkende test twee jaar geleden: 6,8 tegenover 7,0 l/100 km. En terwijl onze testauto van toen volgens onze eigen metingen in 8,1 seconden optrok van 0 tot 100 km/u, doet de nieuweling daar volgens Suzuki zelf 9,1 seconden over.

Cijfers zeggen echter niet alles, want mede door zijn compacte formaat en zijn gewicht van nauwelijks meer dan een ton voelt hij in de praktijk sneller aan. En aangezien aan het onderstel niets gewijzigd werd, is de Swift Sport nog altijd het gooi-en-smijtkarretje waar we zo van hielden: met de gretigheid van een entousiaste puppy duikt hij de bocht in, terwijl hij vrolijk zijn neus naar binnen duwt wanneer je het gaspedaal loslaat of lichtjes remt.

Het vrij directe stuur dat perfect in de hand ligt, doet ook geen afbreuk aan de rechtuitstabiliteit, want die is zelfs bij hogere snelheden goed. Tenminste op goed wegdek, want op zijn uitgesproken sportieve ophanging kan de ‘Japanse Mini’ op sterk beschadigd asfalt veranderen in een stuiterbakje.

Ons verdict

Aan de rijsensaties verandert het mildhybridesysteem niet veel, maar daar zijn we zeker niet rouwig om: de Swift Sport staat nog steeds garant voor bakken rijplezier voor elke dag zonder dat je rijbewijs per se op het spel staat. Geen overdaad aan pk’s dus, maar wel een laag gewicht, een gretige motor gekoppeld aan een prettig schakelende versnellingsbak, en ten slotte een degelijk onderstel (behalve misschien wat het rijcomfort betreft…).

Alleen moet je er wel wat voor overhebben, want de belhamel van het Swift-gamma is er wel wat duurder op geworden: 25.999 euro is niet weinig voor een auto van nog geen 3,9 meter, al krijg je er wel een uitgebreide garantie en behoorlijk wat uitrusting voor terug. Zo zijn ledlichten, een automatische airco, een adaptieve snelheidsregelaar, een DAB-radio, navigatie en een achteruitrijcamera allemaal standaard.