Korte tests / Suzuki Vitara 1.0 Boosterjet 4x4

Bij zijn facelift in het najaar van 2018 haalde de Vitara niet alleen een nieuwe neus (letterlijk, dankzij een grille met verticale chroomaccenten), maar spijkerde hij ook zijn veiligheidsuitrusting bij. Maar het meest opvallende – en beste – nieuws was toch wel dat de atmosferische 1.6 werd afgelost door de 1.0 Boosterjet die we al kenden uit de rest van het Suzuki-gamma.

Deze drukgevoede driecilinder ontwikkelt 112 pk en een koppel van 170 Nm. Niet meteen indrukwekkende waarden, maar dat maximumkoppel staat wel al vanaf 2.000 o/m ter beschikking. Ter vergelijking, de oude 1.6 leverde dan wel 8 pk meer, maar hij hield het bij 156 Nm bij een hoge 4.400 o/m. Een wereld van verschil... In de praktijk is deze 1.0-turbo een bijzonder aangename motor, die getuigt van een gewillig karakter, maar vooral in de smaak valt door zijn zachte werking. Ondanks de driecilinderlay-out blijven trillingen volledig achterwege, en ook de zo kenmerkende driepitterstem is bijzonder goed gedempt.

Vlot en gewillig

Natuurlijk is dit geen supersprinter, maar in de praktijk voelt deze Vitara vlotter aan dan zijn acceleratietijd van 13 seconden voor de sprint van 0 naar 100 doet vermoeden, en in elk geval volstaan de prestaties om je mannetje te staan in het verkeer, ook op de linkerrijstrook van de snelweg. Daar had een zesde versnellling het verbruik allicht nog kunnen drukken, maar met een testgemiddelde van 6,2 l/100 km mogen we zeker niet klagen. Een pluim overigens voor de bediening van de versnellingspook, die trefzeker en soepel schakelt.

Voor de rest blijft de Vitara een van de leuker rijdende auto’s in zijn klasse. Koetswerkbewegingen worden goed opgevangen en het stuur voelt aangenaam aan. Bovendien heeft de Suzuki nog een joker achter de hand: hij is ook in deze basismotorversie beschikbaar met vierwielaandrijving, die in de Sport-stand meer koppel naar de achterwielen stuurt en op die manier de levendigheid vergroot. En natuurlijk helpt die Allgrip-aandrijving de Vitara ook naast het asfalt.

Interieur

Ter gelegenheid van de facelift werd het interieur lichtjes onder handen genomen, al blijven de wijzigingen daar beperkt. In elk geval zit je goed aan het stuur: de Vitara pakt uit met de hoge rijhouding die mensen in dit soort auto’s appreciëren, en is bovendien gezegend met stoelen met een lange zitting, zodat je bovenbenen goed ondersteund worden – ook dat zien we in deze klasse niet zo vaak. Achterin is voldoende plek voor twee volwassenen, maar de achterdeuren voelen wel héél licht en fragiel aan – eerlijk gezegd weinig geruststellend...

Nochtans heeft Suzuki zwaar ingezet op de veiligheid bij de facelift. Het arsenaal aan rijhulpsystemen werd nog uitgebreid en omvat nu standaard ook een dodehoekcontrole, verkeersbordherkenning, een systeem dat waarschuwt voor achteropkomend verkeer bij het achteruitrijden en een spoorassistent. Klinkt indrukwekkend, maar in de praktijk missen sommige systemen onderscheidingsvermogen. Zo houdt de adaptieve cruisecontrol altijd een zee van afstand met de voorligger – een uitnodiging voor andere weggebruikers om dat gaatje op te vullen, waardoor je zelden of nooit de ingestelde snelheid haalt.

Nog erger is het gesteld met de spoorassistent, die blijkbaar vooral doorlopende witte lijnen ziet: op de linkerrijstrook van de snelweg duwt die Lane Departure Prevention de auto voortdurend naar rechts, tot tegen of zelfs over de onderbroken witte lijn van de middelste rijstrook. En op de rechterrijstrook gebeurt hetzelfde, maar dan naar links. Het duurt dan ook geen vijf minuten of je schakelt dit systeem weer uit. Jammer...

Ons verdict

Wat een aangename verrassing is deze 1.0 Boosterjet in de Vitara, die op alle vlakken de oude 1.6 moeiteloos doet vergeten. Deze kleine, maar ruime SUV is bovendien prettig om mee te rijden, zeker met zijn vierwielaandrijving, die de levendigheid nog vergroot. De nieuwe veiligheidssystemen strooien daarentegen vooral zand in de ogen bij EuroNCAP, want sommigen ervan doen meer kwaad dan goed. Maar laat dat u zeker niet ontmoedigen, anders loopt u een bijzonder homogene auto mis...