Korte tests / Volkswagen Golf GTI - goede voornemens

Concept

De achtste generatie van de VW Golf krijgt een heleboel sportvarianten. Je hebt de dieselende GTD en de plug-inybride GTE, maar het is deze GTI die je eigenlijk hebben wil. Tussen de voorwielen ligt het overbekende EA888-motorblok, hier 245 pk en 370 Nm sterk. Om de hedendaagse emissiestandaards te halen, krijgt de 2 liter-turbobenzine een nieuw injectiesysteem en een verbeterde verbranding. De drukgevoede vierpitter drijft de voorwielen aan via ofwel een handgeschakelde zesbak ofwel een gerobotiseerde DSG-zevenbak. Voor de nodige tractie zorgt het elektronische gestuurde sperdifferentieel XDS+.

De VW Golf GTI heeft aan 6,3 seconden genoeg om van 0 naar 100 km/u te sprinten en haalt een elektronisch gelimiteerde topsnelheid van 250 km/u. Om dat prestatiepotentieel zo efficiënt mogelijk op het asfalt te krijgen, staat de GTI op een met 1,5 centimeter verlaagd sportonderstel. Volkswagen heeft hard aan het chassis gesleuteld om de beweeglijkheid van deze Golf te verbeteren, zodat hij liever van richting verandert en meer rijplezier biedt. Dat heeft geresulteert in een vertimmerde achteras, gloednieuwe motorsteunen en een directere stuurinrichting. Wie ook occasionel trackdays plant, moet de Clubsport-variant hebben.

Omdat de geschiedenis haar rechten heeft, herken je de nieuwe VW Golf GTI aan zijn rode designaccenten en geruite sportstoelen (met geïntegreerde hoofdsteun). Verder springt vooral de led-strip tussen de koplampen in het oog, terwijl de hertekende voorbumper aerodynamische elementen combineert met een X-vormig ledpatroon dat wat aan de signatuur van de Renault Mégane RS doet denken. Het koetswerk bundelt zijschorten en een subtiele dakspoiler met bredere 17-duimsvelgen (al horen ook 18- en zelfs 19-duimers tot de mogelijkheden) en twee enkele, aan weerskanten van de diffusor geplaatste einddempers. De digitale tellerpartij verwelkomt een specifieke lay-out met aangepaste functies, waaronder een G-krachtenmeter.

Rijgedrag

De vorige GTI-generaties waren allemansvrienden, sportievelingen waarmee je op zaterdag een familietripje maakte en die je zondag richting Nürburgring stuurde. Maar Volkswagen heeft die positionering proberen bijstellen door de nieuwe VW Golf GTI een stuk sportiever te maken. Op papier dan toch, want tijdens de eerste dagen van onze testweek vergeet de hot hatch indruk te maken. Het is een wat steviger afgeveerde en iets stugger gedempte Golf, maar we hebben nooit gevoeld dat er 245 paarden aan de voorwielen sleurden. Wat extra punch tussen de 3.000 en de 5.000 toeren, dat wel. Maar echt snel?

Wie zoekt, die vindt. Op de wegen waar een GTI hoort te schitteren, toont deze Volkswagen zijn ware gelaat. Echt speels durven we het niet noemen, toch reageert het onderstel kwieker, bijten de voorwielen gretiger en roteert de achteras liever. Het koetswerk gaat flink hangen en de remmen moeten pompen om niet te verzuipen, verder straat de Golf GTI vooral vertrouwen uit. De Sport-modus roert wat agressie onder de verder serene krachtontplooiing en de DSG-bak schakelt beter als het vooruit mag gaan, maar echt prikkelen doet de aandrijflijn niet. En hoop niet op plofjes in de uitlaatlijn, want de soundtrack klinkt nogal dof.

Verdict

Jawel, de nieuwe VW Golf GTI wint aan snelheid, aan scherpte en aan sportiviteit. Maar enkel als je daar echt nood aan hebt. Bij dagelijkse verplaatsingen heb je geen flauw idee van het dynamische potentieel dat je in je handen houdt en dat onder je rechtervoet schuilt. En dat is jammer, want een GTI hoort speciaal aan te voelen. Als een privilège. Niet als een wat krachtigere Golf. Het blijft een ijzersterk totaalpakket, maar we hadden die kunde graag ingeruild voor wat extra passie.