Motorfietstests / Harley-Davidson Sportster S (2022) - icoon heruitgevonden?

Concept

De Harley-Davidson Sportster is niet alleen een naam die klinkt als een klok, het is ook een model dat de kassa deed rinkelen. Als lichtste en minst dure Harley had de Sportster de taak om jonge rijders naar het merk te lokken. En daar slaagde de Sportster ook in, want sinds 2000 is het model goed voor 40 % van de in Europa verkochte Harley-Davidsons. Moest de Sportster vroeger vooral scherp geprijsd zijn en toegankelijk blijven voor beginnende motorrijders, dan mocht het voor de nieuwe Sportster S wel iets meer zijn. Tijdens de testrit bleek het al snel véél meer te zijn...

Harley-Davidson nam de Revolution Max 1250T van de Pan America als basis, een 121 pk en 125 Nm sterke krachtbron die probleemloos meekan als de BMW R 1250 GS en de Ducati Multistrada V4 aan het blazen gaan. De Sportster S is niet alleen een stuk krachtiger dan zijn voorouders, ook het klassieke wiegframe ging op de schop. Harley-Davidson koos voor een moderne constructie waarbij het frame zo goed als ontbreekt: zowel het balhoofd als het subframe zitten rechtstreeks op het blok gemonteerd, waardoor de motor slechts 228 rijklare kilo’s op de weegschaal zet.

Met het nadrukkelijk lage silhouet en het ronde kontje verwijst de nieuwe Sportster S wel nog naar zijn voorgangers, maar de moderne ledlichtbalk op de voorvork en de gigantische Dunlops zijn voer voor discussie. Die 180 mm metende achterslof is nog oké, maar die 160 mm brede voorband zuigt wel heel veel aandacht naar zich toe en doet meteen vragen rijzen over het stuurgedrag van de motor. Die vragen zijn al in de eerste bocht beantwoord want door het vrij puntige profiel duikt die 160 mm brede lap rubber toch snel en soepel naar de apex.

Rijgedrag

Dat de Harley-Davidson Sportster S bij het uitkomen van de bocht de neiging heeft om een beetje wijd te lopen, vraagt wat gewenning. De hellingshoek van 32 graden is snel op, zeker als je op goed asfalt rijdt. Op wegdek van ondermaatse kwaliteit is het de achtervering die als eerste door de mand valt. Achter was er slechts ruimte voor een schamele veerweg van 37 mm, waardoor Showa de monoshock zo veel veervoorspanning moest geven dat het comfort flink onder de maat blijft. Absoluut een gemiste kans, al zullen de chiropractors en fysiotherapeuten van deze wereld blij zijn met de volle orderboekjes van de Harley-rugpatiënten.

Maakt niet uit met welke Sportster je ooit gereden hebt, aan het stuur van de nieuwe Harley-Davidson Sportster S zijn de motorische sensaties van een andere orde. Vanaf 2.000 toeren is het blok één en al souplesse, vanaf 4.000 toeren gaat het al flink vooruit en bij 6.000 toeren trek je een blik vermogen open waar nog nooit een Sportster-rijder toegang toe had. De Rain-rijmodus moet de boel heel houden op een natte rotonde, in Road-modus rijdt de Sportster S aangenaam, maar het is pas in Sport-stand dat het echt leuk wordt. Met als enige minpuntje de trage gasrespons als je vanuit het niets heel bruut het gas openschroeft. De vierzuigerremklauw van Brembo-makelij op de voorvork moet alles uit de kast halen om je enthousiasme een halt toe te roepen, de enkelzuiger achteraan biedt gelukkig een bruikbaar vangnet.

Verdict

Een icoon vernieuwen is altijd lastig. Ga je eerder met de fluwelen handschoen te werk of haal je toch de botte bijl boven; er zal altijd wel kritiek zijn. De nieuwe Harley-Davidson Sportster S is helemaal bij de tijd en biedt meer motor dan ooit tevoren en dat voor een correct tarief. Het uiterlijk zal niet bij iedereen in de smaak vallen, maar het blok is fantastisch en het stuurgedrag voldoende dynamisch. Alleen jammer dat de beperkte actieradius (door de kleine brandstoftank) en de veel te stugge vering achteraan de pret beperken tot een kilometer of 120.

Bron: je kan de test van de Harley-Davidson Sportster S nalezen in Motorrijder-magazine.