Motorfietstests / Honda XL750 Transalp (2023) - over berg en dal

Concept Honda Transalp

Toen Honda in 1986 de eerste Transalp naar buiten rolde, deed die machine best wel wat motorminnende harten sneller slaan. Niemand zal ons tegenspreken als we zeggen dat de latere versies daar steeds minder in slaagden… De Honda Transalp viel altijd een beetje tussen wal en schip. Want hoewel de looks vrij avontuurlijk waren, preekte het rijgedrag eerder comfort en veiligheid.

Een gigant als Honda kan het zich niet veroorloven om het segment van de middenklassers te verwaarlozen, dus werden twee iconische modelnamen afgestoft. De nieuwe Transalp deelt zijn technische basis met de Honda Hornet, van het frame tot het blok. Dan hebben we het over een 92 pk en 75 Nm sterke paralleltwin met een cilinderinhoud van 755 cc.

De nieuwe Honda XLCV750 Transalp oogt erg volwassen, zeker in de wit-blauw-rode kleurstelling van ons testexemplaar – een fraaie knipoog naar de eerste generatie. Je moet er wel 200 euro voor opleggen, boven op de vanafprijs van 10.799 euro. Ook de spaakwielen met gouden velgen zijn mooi, de optionele Transalp-stickers ogen evenwel wat kitscherig. De machine zet 208 kilogram op de weegschaal en de zadelhoogte bedraagt 850 millimeter.

Het stuur is vrij breed en het dashboard is goed leesbaar. Honda reduceerde het aantal bedieningsknoppen en verzamelde de overblijvende knoppen op de linker stuurhelft. En dat werkt uitstekend: over de ergonomie is duidelijk nagedacht. Alleen jammer dat je het – overigens uitstekende – windscherm niet kan verstellen.

Rijgedrag Honda Transalp

We testen de nieuwe Honda Transalp in het Portugese Tavira, in omstandigheden die allesbehalve zomers zijn. We vertrekken dan ook in de Rain-modus. Maar die regensetting knijpt de paralleltwin helemaal toe, waardoor je feedback mist wanneer je aan de gashendel draait. Het blok voelt wat steriel aan en de ingehouden gasrespons werkt op de zenuwen, maar de gladde wegen houden ons aanvankelijk tegen om de Standard-stand te gebruiken.

Die Standard-rijmodus levert een heel andere Honda Transalp op, met een loepzuivere gasrespons, een gepast reagerend ABS en voldoende motorrem. Ook de Metzeler Karoo Street-banden verdienen een pluim, want het rubber ontwikkelt veel grip en toont zich voorspelbaar. En dat valt des te meer op omdat de XLV750 zo trefzeker en intuïtief stuurt. En dat is best opmerkelijk voor een motorfiets met een voorwiel van 21 duim.

Helemaal onderin valt er motorisch niet veel te rapen, om flink op te schieten moet je toeren maken en met de linkervoet aan de slag. Vanaf 6.000 toeren trekt de paralleltwin dapper door tot voorbij streepje 10, zonder dat de voortrein zoekerig of nerveus wordt. Ondanks de eerder basic reminstallatie vooraan (twee axiaal gemonteerde tweezuigerremklauwen) bijten de ankers toch stevig door en wel in die mate dat de voorvork bij flink aanremmen vrij diep door de knieën gaat. 

In de Sport-stand hangt het blok iets gretiger aan het gas, maar is er tegelijk minder motorrem voorhanden dan in Standard. Dat laatste heeft dan weer tot gevolg dat je meer met de remmen moet werken, waardoor er meer beweging in het rijwielgedeelte komt. In Standard-rijmodus blijft de Honda transalp stabieler en laat hij zich neutraler sturen. De optionele up-downquickshifter is voor de sportieve rijder wel een absolute aanrader: voor minder dan 300 euro krijg je een schakelassistent die geen steek laat vallen. Er is overigens ook een Gravel-stand, maar die off-roadmodus hebben we niet kunnen uitproberen.

Wel erg jammer dat je de veervoorspanning van de monoshock achteraan enkel met gereedschap kan verstellen. Even snel de vering aanpassen omdat je een passagier achterop neemt, zit er dus niet in. Op slingerwegen van bovengemiddelde asfaltkwaliteit heb je de indruk dat de vering zowel voor- als achteraan een streepje strakker zou mogen. De Transalp zwalpt beslist niet als een dronkenlap over de weg, maar geeft wel een redelijk zachte indruk. Tot je op pokdalig asfalt uitkomt en de klappen nogal droog en weinig gedempt doorkomen...

Verdict Honda Transalp

Erg prikkelend klinkt het allemaal niet: een toerenhongerige paralleltwin in een rijwielgedeelte met lange veerwegen en een groot voorwiel. Toch valt het resultaat best te pruimen. De nieuwe Honda Transalp blijft even toegankelijk en gebruiksvriendelijk als zijn voorgangers, maar de XLV750 beschikt wel over dat streepje extra vermogen waarmee je ervaren motorrijders paait. De Honda Transalp is nog steeds geen motor die je omver zal blazen, maar een grijze muis is deze XLV750 allerminst.

Bron: lees de volledige review van de Honda XLV750 Transalp in Motorrijder.