Motorfietstests / Mash Six Hundred 650 (2022) - gevoel voor humor

Concept

Er valt heel wat te zeggen over Mash, maar niet dat Franse constructeur geen humor heeft. Waarom zou je deze 650 anderrs Six Hundred dopen? Toch is er niets grappigs aan de knappe manier waarop Mash aan zijn weg timmert. In 2021 verkochten ze hoop en al 600 motorfietsen, intussen staat de teller op 60.000. En deze Six Hundred moet dat aantal verder de hoogte injagen.

De Mash Six Hundred doet onwillekeurig denken aan de Yamaha SR500 van een decennium of twee geleden. Net als de SR van toen heeft de Mash immers een eenpitter in het vooronder zitten, eentje die ooit dienst deed in de Honda Dominator. Weliswaar gemoderniseerd, zodat de 650 aan de Euro 5-normering voldoet. Opmerkelijk: het gaat niet op een vloeistofgekoeld blok, Mash houdt het bij olie-/luchtkoeling.

Hoewel de Six Hunderd vrij klein, zelfs wat iel aanvoelt, is de zadelhoogte van 830 mm eerder volwassen te noemen. Door de ruime ergonomie zit je wel aangenaam en ontspannen in het zadel. Veel poeha is er verder niet: voor rijmodi en zaken als een TFT-dashboard moet je elders zijn. Mash houdt het simpel: sleutel omdraaien, starten en klaar. De eenpitter laat meteen merken dat hij doet wat alle eencilindermotoren doen: trillen. Echt onaangenaam zouden we het niet noemen, omdat het bijdraagt aan het retrogevoel dat de Mash Six Hundred wil oproepen.

Rijgedrag

Hoewel het blokje nooit gaat bokken, laat het gashendel zich bij traag rijden wat moeilijk doseren. Alsof de injectie niet altijd even coherent werkt. Maar storen doet het eigenlijk niet, alweer draagt het bij aan het retrogevoel waarin de Mash Six Hundred zich maar al te graag wentelt. De versnellingsbak telt slechs vijf verzetten en dat blijkt ruim voldoende. Snel schakelen is er niet bij, maar je verandert wel trefzeker van het ene naar het volgende verzet.

Met een drooggewicht van 181 kg zou je een zwaar sturende machine verwachten, maar de Mash weet zijn gewicht uitstekend te maskeren. Verwacht geen verschroeiende acceleraties, maar echt traag is de Six Hundred evenmin. Toch niet op de testroute die we voor de wielen geworpen krijgen. We testen de Mash immers in Corsica, het eiland van de duizend-en-een bochten. De putten, het zand en... de varkens op de weg. Het soort parcours waarop je altijd bij de les moet zijn. In de Ardennen wordt het een ander verhaal en al helemaal als je iemand op de duozit meeneemt en de ook bagage op de Six Hundred bindt.

De vering van de Six Hundred houdt zich kranig en de wielen volgen het opgelegde traject, alleen bij het insturen vraagt de Mash wat extra overtuigingskracht om van richting te veranderen. En wanneer je het tempo dan toch in de hoogte krijgt, bijvoorbeeld bergaf, dan voel je ook dat de remmen snel op hun tandvlees zitten. De ABS komt bovendien pas een handje helpen wanneer je tijdens het remmen over een hobbel wipt. In een stedelijke omgeving zouden de remmen wel op hun taak berekend moeten zijn.

Verdict

Op zoek naar die nostalgische retro vibe? Dan zal je de Mash Six Hundred 650 best kunnen smaken. Het ding ziet er goed uit en rijdt onderhoudend, toch voor een fiets die niet meer dan 5.500 euro kost. Alleen mag het ons toch allemaal net iets moderner en wat strakker, want de kwaliteit is nipt en de technologie voorbijgestreefd.

Bron: je kan de uitgebreide test van de Mash Six Hundred 650 nalezen in Motorrijder-magazine.