Motorfietstests / Ducati Diavel V4 (2023) - extra cilinders, extra fun?

Concept Ducati Diavel V4

De V4 blijft een Ducati Diavel, maar ruilt zijn Testretta-tweepitter voor de Granturismo-viercilinder. Dat is het 1,2 liter-blok dat we kennen uit de Multistrada V4. Die harttransplantatie heeft zo zijn voordelen, want de 168 pk sterke V4 is negen paarden sterker dan voorheen. Bovendien is het werkingsgebied een stuk breder geworden en hoef je voortaan pas om de 15.000 kilometer bij je dealer te passeren voor een oliewissel. De kleppen hoef je enkel om de 60.000 kilometer te stellen.

Nu gaan de wijzigingen een stuk verder dan die V4 alleen, want zowat de hele Ducati Diavel werd tegen het licht gehouden. Zo werd het buizenframe vervangen door een monocoque, zoals dat ook het geval is bij de avontuurlijke Multistrada en de razendsnelle Paningale. Dat is goed voor zowel de stijfheid als de flex, maar ook voor het gewicht (-6 kg). Ook het blok, de wielen en het subframe wegen minder, waardoor de nieuwe Diavel V4 toch 13 kilogram minder dan de uitgaaande 1260 S.

Ook de rijhouding is aangepast, want de afstand tussen het stuur en het zadel werd een stuk kleiner. En dat zorgt ervoor dat je wat natuurlijker op de Ducati Diavel V4 zit: minder cruiser, meer als op een naked. Natuurlijk voegt de Italiaanse constructeur ook de laatste snufjes op elektronicagebied toe, gaande van de bochten-ABS en verbeterde up/down-quickshifter tot de tractie-, launch- en wheeliecontrole. 

Weggedrag Ducati Diavel V4

Soms is de Ducati Diavel V4 een tweecilinder, want in de eerste versnelling en onder de 4.000 toeren per minuut wordt de achterste cilinderbank uitgeschakeld. Dat reduceert het verbruik en vermindert de emissies, maar zorgt er ook voor dat je achterwerk niet geroosterd wordt bij stapvoets geslenter in de binnenstand of in een file.

Aanvankelijk mis je die dikke Desmo-duw van de Testretta-krachtbron in de lage toeren, maar de dadendrang van de nieuwe V4 drukt elke vorm van opborrelende weemoed al snel de kop in. Het knappe van die nieuwe motor is de combinatie van laagtoerige souplesse en feilloze trekkracht met een razende rush richting rood waarvan een heleboel superbikes rillingen krijgen. In zijn Sport-rijmodus reageert de Ducati Diavel V4 een stuk potenter op de gasbevelen, terwijl de Touring-setting vooral souplesse promoot. En dan is er nog Race...

Het is wonderlijk hoe resoluut de nog steeds 236 kilogram wegende Ducati Diavel V4 laat insturen en zich vervolgens gewillig naar de gewenste apex laat jagen. Hoewel de Pirelli achteraan liefst 240 millimeter breed is, rolt deze Ducati nog mooier de bocht in. Met dank aan de gewichtsreductie en aan de actievere zithouding, die beter aansluit bij de sportievere inborst van de Diavel V4. Wel even oppassen bij het uitaccelereren: wie te enthousiast aan de gashendel draait, wordt op een flinke portie overstuur getrakteerd. En let ook op de voetsteunen...

Verdict Ducati Diavel V4

De V4 is een heel andere Ducati Diavel dan zijn voorganger. Vooral omdat die vierpitter over een ander karakter beschikt en een fluwelen gasrespons combineert met een machtig middengebied en een buitensporig eindschot. De aanpassingen aan het frame, de ophanging en de zithouding ondersteunen die karaktertwist, want de Ducati Diavel V4 stuurt nog scherper dan zijn voorganger. Nu heeft die blinkende medaille wel een doffe keerzijde. De Diavel V4 maakt niet alleen een sprongetje qua weggedrag en vermogen, maar ook qua prijs. Reken op minstens 27.690 euro...

Bron: Lees het volledige testverslag van de Ducati Diavel V4 in het maartnummer van Motorrijder (Foto's: Alex Photo)