Motorfietstests / Yamaha Niken : Rencontre d’un nouveau type

Met de voorstelling van de Niken op het salon van Milaan, eind 2017, prikkelde Yamaha ieders nieuwsgierigheid door een revolutionaire machine aan te kondigen. Een machine die nieuwe horizonten zou openen. Een hybride nieuwigheid, gepositioneerd als een motorfiets. Zoals alle moderne Yamaha’s is de Niken uitgerust met een elektronische gasregeling, een bekrachtigde antislipkoppeling, een tractiecontrole met twee werkings–modi, drie verschillende rijmodi, een snelheidsregelaar, een lcd-­instrumentenbord en een ledkoplamp. Tot daar niets nieuws onder de zon. Maar zijn bijzonderheid is natuurlijk het meerassige stuursysteem en zijn twee voorste wielen, die tot 45 graden kunnen kantelen. Belangrijke details: beide wielophangingen werken onafhankelijk van elkaar en de afstand tussen de twee wielen blijft altijd gelijk. 

De eerste meters is het een beetje aanpassen, maar ook weer niet gek veel dankzij de verbazingwekkende wendbaarheid waarvan dit indrukwekkende beest met zijn verrassend kleine draaicirkel getuigt. In werkelijkheid is deze Niken trouwens niet zo groot als hij lijkt, want hij is maar even breed als een Tracer 900. Het massieve vooraanzicht als gevolg van de twee wielen blijkt dus voor een stuk gezichtsbedrog. De Niken is zo stabiel dat je zelfs bij stapvoets rijden geen gevaar loopt om ‘om te vallen’. Maar als je helemaal tot stilstand komt, moet je wel voet aan de grond zetten, bij gebrek aan een vergrendeling van de vooras. 

Vanaf de eerste kilometers voelt de voortrein sensationeel aan. Hij is aangenamer dan een actieve ophanging en gomt de oneffenheden in het wegdek helemaal weg. Jammer is wel dat de achtervering zo hard is. Als we het tempo opdrijven, voelen we dat de motor van de Niken met een vergelijkbaar vermogen 70 kilogram meer moet trekken dan bij de MT-09. Niettemin komt de Niken nooit punch tekort, ook al werden de drie motorsturingspogramma’s verzacht ten opzichte van de MT-09. En bij hoge snelheden gedraagt de Niken zich perfect stabiel, weliswaar goed geholpen door een lange aluminium schommelarm en een stang onder de uitlaat om het frame stijver te maken. Akkoord, erg esthetisch oogt het niet, maar efficiënt is het wel.