Test Test 2022 Fiat 500 3+1

17 foto's

Prijs

Score redactie /20

Het was begin 2020 (dus nog in het pre-Stellantis-tijdperk) toen ik tijdens de perspresentatie van de Fiat 500 Hybrid te weten kwam dat de nieuwe generatie van de iconische Italiaanse stadsauto enkel elektrisch zou zijn en dat daarnaast de bestaande generatie met benzinemotor gewoon in productie zou blijven. Ik herinner me dat ik dat toen een gewaagde zet vond. Niet dat het de eerste keer was dat ik mijn wenkbrauwen fronste bij een beslissing van de Turijnse constructeur, maar dreigde Fiat hiermee de toekomst van het model niet in gevaar te brengen?

Maar het kan verkeren. Ondertussen is het wel duidelijk dat de toekomst (willens nillens) elektrisch is, en is het een vooruitziende beslissing gebleken om geen geld meer te steken in de ontwikkeling van een benzineversie voor de nieuwe 500-generatie. Temeer omdat het 'oude' model ondanks zijn ondertussen meer dan pensioengerechtigde leeftijd nog altijd als zoete broodjes verkoopt.

Maar goed, hoewel de volledig elektrische 500 ondertussen al meer dan een jaar op de markt is, had ik op een korte testrit met een demo-exemplaar van een concessiehouder nog niet de gelegenheid gehad om hem eigenhandig aan de tand te voelen. Dat is ondertussen gebeurd, en wat de uitgebreide kennismaking extra aangenaam maakte, is dat het een 3+1-versie betrof. In het Italiaans uitgesproken als 'tre-più-uno', en daarmee knipogend naar de conceptcar Trepiuno die in 2004 werd voorgesteld op het salon van Genève en die toen zo enthousiast onthaald werd dat Fiat niet anders kon dan er een productiemodel van af te leiden op basis van de Panda, wat uiteindelijk in 2007 ook gebeurde onder de naam 500.

Groot verschil met de oorspronkelijke Trepiuno is echter dat die '3+1' toen sloeg op de inrichting van het interieur: aan de rechterkant was het dashboard minder diep dan aan de bestuurderszijde, waardoor de voorste passagier verder naar voren kon zitten, met als gevolg dat de inzittende erachter plots over veel meer beenruimte beschikte én makkelijker in- en uitgestapt raakte. Even eenvoudig als geniaal, in die mate dat je je kunt afvragen waarom het concept niet overeind is gebleven in de productieversie. Maar terug naar de 500 3+1 anno 2022, waar het optelsommetje slaat op het aantal deuren: deze koetswerkvariant onderscheidt zich namelijk met een extra, omgekeerd openend deurtje in de rechterflank, eveneens met de bedoeling om de bereikbaarheid van de achterbank en dus de veelzijdigheid van de 500 te verbeteren.

Leuk

Eerst en vooral een pluim aan de ontwerpers van Fiat hoe ze erin geslaagd zijn de 500 een pak moderner en zelfverzekerder te doen lijken zonder daarbij te raken aan het karakter van het origineel. Dat geldt trouwens ook voor het interieur, waar het beste nieuws echter is dat ik er onvergelijkbaar veel beter in zit dan in de benzine-500. Het platform van de nieuwe generatie is nog wel afgeleid van dat van de oude, maar is wel grondig herwerkt, met onder andere een 2 centimeter langere wielbasis. En dat zorgt ervoor dat de (nieuwe) voorstoelen anders konden worden ingeplant, wat in combinatie met de voortaan eindelijk in hoogte én in diepte verstelbare stuurkolom resulteert in een oneindig veel betere rijhouding.

In de 'oude' 500 heb ik de indruk boven op een troon te zitten, wat ik altijd de grootste afknapper aan de guitige Italiaan heb gevonden. Dat en de soms springerige reacties wanneer er modieus grote lichtmetalen wielen onder staan. En dat was de volgende aangename verrassing, want ondanks de liefst 17 duim grote La Prima-wielen onder mijn testauto reed die een stuk comfortabeler dan de benzine-500. Door het veel lagere zwaartepunt (als gevolg van de batterijen in de vloer) en de iets langere wielbasis heb je bijvoorbeeld veel minder een schommelpaardgevoel wanneer je over een verkeersdrempel rijdt...

Het grote verschil met de oude 500 zit hem natuurlijk in de volledig elektrische aandrijving. En die maakt van deze kleine Fiat echt dé perfecte stadsmus. Het vermogen van 118 pk is goed afgestemd op het beoogde gebruik in de echte wereld (misschien om nog marge te laten voor een eventuele Abarth-afgeleide...?) en de acceleraties zijn mooi lineair (en niet overdreven zoals bij sommige EV's). De one pedal-modus werkt goed, maar omdat ik daar zelf niet zo'n fan van ben, liet ik die meestal uitgeschakeld. Qua rijbereik haalde ik iets van een 220, 230 kilometer. Minder natuurlijk dan de 320 gemengde WLTP-kilometers, maar voldoende voor een stadsauto – door zijn kleine koffer is de 500 sowieso niet de ideale auto om mee op vakantie te trekken naar het zuiden van Frankrijk, dus die dooddoener slaat hier mijns inziens nergens op.

O ja, en dan zou ik nog vergeten om het over dat extra deurtje rechts achteraan te hebben: dat maakt deze 500 niet alleen extra speciaal, het is nog praktisch ook. Niet dat het er ineens een gezinswagen van maakt natuurlijk, maar het maakt de achterbank toch echt wel een stuk makkelijker bereikbaar, al was het maar om er iets op te leggen of er je klein grut vast te gespen in een kinderzitje of op een verhogingskussen.

Jammer

Dat '+1'-deurtje heeft wel één belangrijk nadeel, a fortiori in de stad, want als gevolg van de dikkere C-stijl (om het gebrek aan B-stijl de compenseren) en het daardoor veel kleinere achterste zijruitje aan de rechterkant komt het zicht schuin naar achteren serieus in het gedrang. Opletten dus voor (brom)fietsers of e-steppers wanneer je in druk stadsverkeer naar rechts een zijstraat wilt indraaien. En zoals gezegd, het extra deurtje is wel praktisch, maar de ruimte op de achterbank blijft natuurlijk wat ze is: als volwassene zit je er nog steeds met je hoofd tegen het dak, en kun je er wel zitten, maar toch liefst enkel voor korte ritten.

Ook wat de koffer betreft, blijft dit in de eerste plaats een Fiat 500, en dus is het laadvolume beperkt. Dat weet je natuurlijk wanneer je een 500 koopt, maar het is toch wel confronterend hoeveel ruimte er al in beslag wordt genomen door de tas met daarin de laadkabel(s). Nog een puntje van kritiek: de rugleuningen van de achterste zitplaatsen zijn aan de kofferzijde nog altijd onbekleed, en dus gevoelig aan krassen en deukjes wanneer je wat achteloos dingen in de koffer smijt. Een beetje zonde voor een auto met een prijskaartje van meer dan 33.000 euro (de klassieke koetswerkvariant is er al vanaf 25.034 euro, maar dan met 95 in plaats van 118 pk en een batterij van 24 in plaats van 42 kWh).

Nog enkele kleinere ergernisjes: de audiokwaliteit kon wel wat beter (maar dat komt misschien doordat ik net een week achter de rug had met een Jeep Compass die wel van een degelijk hifisysteem was voorzien) en enkele kleine bugs in de boordelektronica (zoals de weergave van het gemiddeld verbruik dat na enkele dagen telkens naar km/kWh ging in plaats van kWh/100 km).

Dus

Voor veel mensen zijn er nog heel wat – begrijpelijke – obstakels om volledig elektrisch te gaan. Voor wie echter vooral in de stad rondrijdt, en/of voor huishoudens met meerdere auto's is deze 500 echter perfect. Het rijbereik is dan immers minder een issue, en als elektrische stadsauto kwijt deze Fiat zich echt uitmuntend – en in alle stilte – van zijn taak. De nadelen die inherent zijn aan het formaat van deze hippe vogel, blijven natuurlijk, al hebben die compacte afmetingen ook zo hun voordelen (zoals een erg korte draaicirkel). Wat ook blijft: de beschikbaarheid van laadpunten als je er zelf geen hebt, en... het prijskaartje, maar die opwerpingen gelden dan weer voor alle EV's.