Achter de schermen / De redactie ongefilterd - De elektrische stroomversnelling

Naast hun journalistieke methodologie en hun professionele perspectief binnen de autosector, zijn de leden van onze redactie eerst en vooral automobilisten en gewone burgers. In 'De redactie ongefilterd' spreken ze vanuit hun hart, met deze week de vraag wat ze denken van de recente stroomversnelling naar elektrisch rijden bij heel wat merken.

Ik denk niet dat de constructeurs met veel zin aan hun elektrisch avontuur beginnen. Als we ze de keuze hadden gelaten, hadden ze het waarschijnlijk niet gedaan. Ook omdat alles inzetten op volledig elektrisch rijden riskant lijkt, aangezien de technologie, ook al evolueert die nog volop, nog vrij onbekend is.

Als de constructeurs het doen, is het omdat ze een duw in de rug krijgen van de politieke instanties, vooral de Europese, die hen geen keus laten door de beperkende regelgeving op zeer korte termijn. Voor een autoconstructeur is 2025 en zelfs 2030 morgen! Maar zijn we zeker dat elektrisch de enige juiste oplossing is? Het is een van de oplossingen, dat is zeker. Maar zeggen dat het de enige is, is een oogje dichtknijpen voor andere veelbelovende technologieën zoals synthethische brandstoffen. De ene technologie zal volgens mij de andere niet overschaduwen: verschillende ontwikkelingsgebieden kunnen naast elkaar bestaan en aan verschillende behoeften voldoen.

Hebben de constructeurs gelijk om op korte termijn volledig over te schakelen op elektrische wagens? Ja en neen. Kunnen we ze verwijten deze weg te nemen, die hen is opgelegd door de politiek? Europa heeft de CO2-grens op gemiddeld 59 g/km gelegd voor particuliere wagens tegen 2030. Elke constructeur die zich niet aan deze grenswaarde houdt van het gemiddelde van elke verkochte wagen, mag een zware boete verwachten. En quasi de enige manier om aan die waarde te komen, is om emissieloze auto's te produceren, in dit geval elektrische wagens. Dat is de enige haalbare oplossing voor de constructeurs op zo'n korte termijn.

Ondanks deze duidelijke regels voor de auto-industrie, lijkt Europa echter minder gestructureerd als het over het energiebeleid gaat... Als we de logica volgen, zou elektriciteit de belangrijkste energiebron moeten worden voor het transport tegen 2030. Maar je moet geen goede analist zijn om te begrijpen dat we op dat vlak nog ver van het doel staan.

Binnen 9 jaar zullen de auto's er dus zijn - er gaat geen week voorbij zonder dat een constructeur een nieuw elektrisch model uitbrengt. De opgelegde norm zal waarschijnlijk wel worden gehaald... Maar volgens mij zullen er heel wat automobilisten hun vierwieler achterlaten, walgend van al die stokken die in hun wielen zijn gestopt: verkeersbeperkingen, minder autonomie, slechte stroomvoorziening, enzovoort. Wat uiteindelijk de cijfers van de constructeurs ook geen deugd zal doen.

Hebben de constructeurs wel de keuze? De elektrische auto biedt momenteel antwoorden en oplossingen voor het verkeer in en rond de stad, en zelfs daarbuiten. Maar is het echt het wondermiddel?

De constructeurs krijgen te maken met steeds strengere eisen van de publieke en politieke autoriteiten. Van wat we al weten over de toekomstige Euro 7-norm wordt, laat maar weinig perspectief over naast de elektrificatie van het wagenpark, met eventueel nog hybrides. De grote autobedrijven hebben er geen belang bij om af te wachten en de grond onder hun voeten te voelen wegzakken.

Ik heb wel de indruk dat bepaalde uitspraken over het einde van de verbrandingsmotor, dat zeer lyrisch wordt beschreven, voortvloeit uit een goed uitgewerkte communicatiestrategie. Bedoeld voor zowel het grote publiek als de politieke wereld. Om de gedane investeringen te verantwoorden, maar ook om aan te tonen dat de auto-industrie de boodschap heeft begrepen en zich wil richten op zijn broeikasgassen om weer een salonfähige partner te worden aan de onderhandelingstafel.

Maar er zijn andere manieren om luchtvervuiling tegen te gaan. Sommige constructeurs nemen, op een minder opzichtige manier, deel aan ontwikkelingsprogramma's voor synthethische brandstoffen. Het bewijs dat ze nog steeds hopen de interne verbrandingsmotor 'koolstofvrij' te maken, om 'groen' te kunnen rijden zonder vast te hangen aan een oplaadkabel. En zonder de klassieke motoren die al in omloop zijn te moeten heruitvinden.

Het zijn boeiende tijden in de autosector, en het valt op hoeveel fabrikanten de afgelopen weken hebben aangekondigd dat ze gaan stoppen met de verkoop van verbrandingsmotoren. En ook hoe vlug: Ford (enkel in Europa) en Volvo (wereldwijd) in 2030 al, bijvoorbeeld. Ik juich de transformatie toe, voor de Europese economie is het veel interessanter om zelfvoorzienend te worden in energie, elektriciteit dus, dan afhankelijk te blijven van olieproducerende landen. Om maar eens een ander argument aan te halen dan het effect van ons olieverbruik op het klimaat.

Voor de consument is het voordeel dat het aanbod fors zal uitbreiden. Wie vandaag een EV wil, kan vooral kiezen uit prijzige stadswagens en peperdure kilowatt-monsters. Het is nog steeds wachten op een middencategorie, een rationele elektrische familiebreak bijvoorbeeld. MG heeft er net zo eentje aangekondigd. En gezien het aanbod de vraag volgt, zal daarmee ook de laadinfrastructuur fors uitbreiden. Vandaag wordt daarover steen en been geklaagd, maar de critici vergeten dat je begin 20^ste eeuw ook niet in elk dorp een tankstation had. Die uitrol gaat hand in hand met het aantal EV’s, en hoe ruimer het aanbod, hoe lager de prijzen en hoe groter de verspreiding.

Maar zeker voor een massamerk als Ford getuigt het van bewonderenswaardige lef om het voortouw te nemen en in één decennium zo’n transformatie te beloven. Zelfbehoud, of zelfmoord? De geschiedenis gaat het uitwijzen.

Volgens mij weerspiegelt deze halsstarrige vlucht naar volledig elektrisch rijden niet iedereens wensen, ongeacht de politiek correcte marketingcommunicatie van alle spelers. De redenen zijn divers, soms complex en spelen vooral in op een dringende behoefte voor elk merk.

De meeste constructeurs die hun overstap naar exclusief elektrisch aankondigen, spreken over een deadline van 2030. 10 jaar is lang en kort tegelijk. Gezien de mentaliteitswijziging die bezig is, zal er tegen dan al veel water onder de bruggen zijn gestroomd. Misschien hebben de politici wel de nodige infrastructuur opgezet die voldoet aan de behoeften en de eisen van een massale elektrische mobiliteit. Maar dat is een ander debat.

10 jaar is eerder een korte termijn voor de auto-industrie en de constructeurs moeten daarom strategische beslissingen nemen om de toekomst voor hun bedrijf veilig te stellen. Voor velen is de (batterij-)elektrische auto het paard om op te wedden. Sommige luxe- of premiummerken besluiten die weg in te slaan omdat ze het zich kunnen veroorloven.

Bentley zal zijn imago van luxe, prestaties en technologie kunnen versterken en tegelijkertijd kunnen profiteren van de financiële basis en de technologische kracht van de Volkswagen-groep. Volvo heeft een Chinese steunpilaar en een imago dat goed past bij een volledig elektrische mobiliteit. En Ford laat de deur nog open voor andere alternatieven buiten Europa, waar de elektrificatie de 'gemakkelijkste' manier is om de CO2-boetes te vermijden.

Voor Jaguar is de situatie naar mijn mening heel anders. Het merk verliest snelheid op commercieel vlak en zit in de put qua betrouwbaarheid, terwijl het eigendom is van een Indiase groep die noch de cultuur, noch de technologische kracht heeft die bij een premiummerk past. Een elektrisch merk worden, klinkt daarom als de laatste kans voor Jaguar. De technologie is eenvoudiger en gemakkelijker betrouwbaar te maken, met minder onderhoud nodig - dus minder kosten om een efficiënt distributienetwerk recht te houden. Jaguar moet dus deze kans grijpen, en liefst zo snel mogelijk. Vandaar de deadline voor 2025. Voor dit merk, dat al zijn tweede filosofische revolutie meemaakt in 20 jaar tijd, is het een kwestie van leven en dood.

Dus, deze uittocht naar elektrisch rijden, is het een goed of slecht idee? Het is vooral een verplichting, maar wie zich eraan vastklampt als dé enige oplossing, zou van een koude kermis kunnen thuiskomen... We zien het wel over 10 jaar!