Met 'De redactie ongefilterd' willen we de kans geven aan onze redacteurs om zich volledig vrij uit te drukken over enkele actuele onderwerpen. Geen beperkingen, geen politieke correctheid, enkel hun persoonlijke opinie vanuit hun geprivilegeerde positie als waarnemer van de autosector. Deze week vroegen we ze of ze vinden dat moderne auto's te veel hulpjes en snufjes hebben om het nog leuk te maken.
Het is goed bedoeld van de constructeurs. Het is geruststellend te denken dat een auto ons kan behoeden van iemand te doden door voor ons te reageren om een dramatisch ongeluk te voorkomen. Het is ook comfortabel om de cruise control op 120 km/u vast te leggen op de snelweg. Dit alles in een cocon met de juiste temperatuur, een masserende stoel en een navigatiesysteem dat files kan voorspellen. Maar van theorie naar praktijk...
Sommige van deze hulpmiddelen zijn instelbaar. Maar soms haalt de auto het in zijn hoofd om "het stuur over te nemen" of om je te waarschuwen voor een denkbeeldig gevaar. Of zelfs om plotseling te remmen voor een rondvliegend blad. Dit veroorzaakt ergernis of zelfs stress. De overdaad aan rijhulpmiddelen maakt dat sommige bestuurders zich ongetwijfeld ook minder verantwoordelijk voelen. Daarom heb ik een gemengde mening over deze hulpmiddelen. Sommige gebruik ik met plezier. Anderen doen me gruwelen. Betere afstelling van deze systemen en minder domme kunstmatige intelligentie zouden het rijden zeker rustgevender en veiliger maken.
Qua uitrusting hangt het af van wat je wil. Maar wie vindt het een straf om omringd te zijn door snufjes? Het enige echte probleem is het touchscreen met zijn eindeloze menu's die je ogen van de weg halen of de stembediening die zo doof is als een pot... Maar gelukkig is er de actieve radar om te remmen in geval van nood. Of niet!
Absoluut. Het maakt dat één van de grootste aantrekkingspolen van het autorijden, het volledig zelf kunnen mennen van de mechanische paarden, stilaan verdwijnt.
Vraag is echter of dat dat een écht probleem hoeft te zijn? Mijns inziens niet. Zeker nu de elektrische auto ook komaf lijkt te maken met de auditieve geneugten – nog zo’n eigenschap die bij velen de mobiele liefde overeind hielp – én de pure snelheid – te veel vitesse vreet aan het rijbereik – schuiven comfort en veiligheid alsmaar hoger in de rangorde.
Wat onlosmakelijk met zich meebrengt dat zich laten rijden ook alsmaar aan belang wint. Of anders gesteld: ik heb er allerminst een probleem mee de controle af te staan aan de adaptieve cruise control als de snelweg toch alleen maar rechtdoor loopt.
Te goed uitgerust? Zeker. Naar mijn mening is het luxeniveau van de topmerken al lang overbodig geworden. Tenzij je regelmatig enkele honderden kilometers per dag moet rijden, maar anders: wat is het nut van zoveel comfort en geluidsisolatie? Verwarmde, geventileerde, elektrische en masserende zetels zijn goed als je enkele uren per dag in een auto zit (taxi's, bijvoorbeeld)... Maar voor een rondrit van 60-80 km/dag is het gewoon overgewaardeerd.
En dan al die lichten die er een lunapark van maken en die overdonderende koplampen die 600 m voor je uit schijnen... De auto wordt de meest luxueuze plaats, de meest luxueuze "kamer" van ons leven. Zelfs onze huizen staan zelden op gelijke voet met de apparatuur in onze auto's. Nu heeft iedereen zijn zwaktes, de mijne zijn hogekwaliteits geluidssystemen...
Wat assistentie betreft, zou ik ironisch genoeg zeggen dat het niet overbodig is, want met steeds meer bestuurders die, ondanks de overvloed aan infotainmentapparatuur (voice control, automatisch voorlezen van sms'jes), vaak met hun neus in hun mobiele telefoon zitten tijdens het rijden, kunnen waarschuwingen voor het onbedoeld verlaten van de rijstrook en automatisch remmen als een zegen worden beschouwd... Om nog maar te zwijgen van de krachtigste auto's die gewoon onbestuurbaar zouden zijn zonder ultrasnelle tractie- en/of stabiliteitscontroles. Kortom: te veel snufjes, maar de keuze hebben we niet meer.
Overdaad schaadt! We leven in een consumptiemaatschappij die altijd meer, beter, best wil. En de auto is zeker geen uitzondering op deze regel, aangezien het voor veel mensen de tweede meest bezochte plaats is na hun werkplek. Een cocon van reizen die ons bombardeert met entertainment en comfortfuncties in overvloed.
Natuurlijk ben ik niet vies van goede verwarmde, geventileerde of masserende stoelen, vooral op erg lange reizen of in de file. Maar voor de rest doet deze waanzin van opdringerig infotainment mijn haren recht overeind staan. De meeste tijd zitten we alleen achter het stuur van onze auto, dus wat heeft het voor zin om onze ogen aan een scherm gekluisterd te hebben in plaats van aan de weg? Ik vind dat sommige instellingen alleen toegankelijk moeten zijn via het scherm als de auto stilstaat of via de stuurwielbediening als de auto rijdt. En dan nog, de meeste opties die we vandaag in onze auto's hebben, zijn van zeer beperkt nut en worden verdrongen door de smartphone-verbinding!
Wat de hulpsystemen betreft, denk ik dat sommige echt nuttig zijn, zoals de dodehoekassistent, de slaperigheidscontrole of de radar- en achteruitrijcamera's. Ik ben ook een grote fan van de 'klassieke' cruise control. Want de wagens met een niet-uitschakelbare adaptieve cruise control maken me erg kwaad. Ik ben sterk gekant tegen al deze systemen die de plaats van de mens innemen en hem tegelijkertijd verantwoordelijk houden, want ze ontnemen ons in feite onze verantwoordelijkheid. De dag waarop alle voertuigen op de weg verplicht autonoom zullen zijn en gereguleerd door adequate infrastructuren, oké, maar zolang de mens achter het stuur zit, laat hem dan zelf zijn werk als bestuurder doen!
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
