Met 'De redactie ongefilterd' willen we de kans geven aan onze redacteurs om zich volledig vrij uit te drukken over enkele actuele onderwerpen. Geen beperkingen, geen politieke correctheid, enkel hun persoonlijke opinie vanuit hun geprivilegeerde positie als waarnemer van de autosector. Deze week vroegen we wat ze vonden van de politieke beslissingen in verband met de auto.
Over juridische kwesties ga ik mij niet uitspreken, daarvoor waren mijn punten in het vak Rechten op de universiteit veel te slecht. Wel ben ik van mening dat correcte en complete communicatie van levensbelang is.
Net zoals er terechte kritiek kan zijn op de beslissingen van politici omdat ze een bepaald aspect niet in rekening hebben gebracht, iets dat wel vaker voorkomt, kan het ook zijn dat de boze burger simpelweg niet goed geïnformeerd is over de gevolgen van een plan, of de (soms terechte) redenen ervoor. Iets dat natuurlijk nog wordt bemoeilijkt door eenzijdige en soms opruiende aanvallen van de oppositiepartijen.
Meer concreet vind ik dat, als we echt koolstofneutraliteit tot doel hebben in een poging de klimaatopwarming en -verandering tegen te houden, we wat minder naar de centjes moeten kijken. De waarde van het verlies van biodiversiteit of leefbare omstandigheden voor een groot deel van de bevolking is onschatbaar, waarom zouden we dan enkel kijken naar maatregelen die winst opbrengen?
En neen, dat moeten dan natuurlijk ook niet altijd maatregelen zijn waarmee sommigen zich gepest voelen. Maar ook die aanpak wordt bemoeilijkt, in dit geval vaak door lobbygroepen van bedrijven die hun zaakjes (nog) niet op orde hebben...
Helaas worden de besluiten van de leden van het parlement (zowel op Europees vlak als federaal, regionaal én lokaal) te vaak ingegeven door de programma's van hun partijen en door akkoorden die voor of na de verkiezingen worden gesloten. Gekozen vertegenwoordigers willen vooral diegenen tevreden stellen die hen aan de meerderheid hebben geholpen; niet alleen de kiezers, maar ook de lobby’s en de influencers die voor extra aandacht zorgden.
Het zou echter een beetje oneerlijk zijn om te zeggen dat de politieke wereld nooit luistert naar de actoren op het terrein. Maar het gewicht van het woord heeft niet bij iedereen hetzelfde gewicht, om maar van de daaropvolgende daden te zwijgen.
In plaats van te streven naar verzoening en redelijkheid, lijkt de politieke wereld de voorkeur te geven aan de stem van de profeten van grote omwentelingen, alsof ze hun korte bestaan op aarde een zekere eeuwigheid willen meegeven. Dit heeft geleid tot radicale besluiten, die zeker worden gewaardeerd door degenen die ze luid en duidelijk opeisen, maar dat tot groot ongenoegen van veel burgers die op zoek zijn naar evenwichtiger en redelijker oplossingen.
Dit is geen hedendaags verschijnsel. We hoeven alleen maar in de geschiedenisboeken te kijken. Ook al zijn er geniale momenten geweest, te veel politieke keuzes zijn uiteindelijk afgezwakt en vervangen door andere bij de volgende machtsoverdracht. Zonder pluralistische visie, met een logica van steriele, soms venale en kinderlijke confrontatie.
Om terug te komen op de auto, sommige beslissingen zijn duidelijk ingegeven door bekrompen en dogmatische ideologieën. Ook al is het dom om de impact van de auto op ons leven en op het milieu te ontkennen, moet je daarom pleiten voor absolute immobiliteit?
Nu is het niet alleen de politiek die de schuld draagt. De fabrikanten hebben misschien te veel hun zin doorgedreven en zijn soms zelfs arrogant geweest... Als gevolg daarvan lijken hun meningen (en de onze), hoe legitiem ook, niet langer veel gewicht in de schaal te leggen in partijvergaderingen en de zalen van diverse parlementen.
Yep, want dat is uiteindelijk de machtiging die we hen met z’n allen geven vanuit het stemhokje. Er is ook gewoon iemand nodig die op een bepaald ogenblik knopen doorhakt en lijnen uitzet. Zelfs als dat het gewoontedier dat we uiteindelijk toch zijn zwaar op de staart trapt. Vooruitgang komt er namelijk alleen door verandering.
Dat gezegd zijnde, zou het wel fijn zijn mochten de politieke besluiten dragen op de lange termijn en niet tot aan de volgende verkiezingen. Een iets professionelere relatie tussen meerderheid en oppositie zou daarbij misschien al een eerste stap in die richting kunnen zijn (#kleuters).
Natuurlijk hebben politici dat recht! Daarvoor verkiezen we hen tenslotte, en geven we ze de volmacht om in onze plaats te beslissen. En zijn we het niet eens met hun beleid, dan stemmen we bij de volgende verkiezing voor iemand anders. Democratie is misschien niet het beste systeem, maar tot nader order hebben we nog nooit ergens een beter gezien.
In een samenleving is het per definitie niet mogelijk om voor iedereen goed te doen. Helaas is in vele westerse landen de klepel te ver naar de andere kant doorgeslagen en vinden veel burgers alles wat een overheid doet per definitie slecht. Op vlak van mobiliteit vind ik echter dat België, rekening houdend met de erfenis van een dramatische ruimtelijke ordening, geen slecht beleid voert. Het verschilt overigens niet zo gek veel in vergelijking met de landen rondom ons.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
