Met 'De redactie ongefilterd' willen we de kans geven aan onze redacteurs om zich volledig vrij uit te drukken over enkele actuele onderwerpen. Geen beperkingen, geen politieke correctheid, enkel hun persoonlijke opinie vanuit hun geprivilegeerde positie als waarnemer van de autosector. Deze week hebben we het over het retrofitten van elektrische aandrijflijnen in oldtimers, bijvoorbeeld om ze binnen te laten in (U)LEZ's.
In het geval van de meest prestigieuze iconen, met nobele mechaniek onder de kap, is het zeker: retrofit is daarbij eerder een (soms noodzakelijk) kwaad dan iets goeds voor de liefhebbers. Maar persoonlijk geloof ik sterk in retrofit voor youngtimers. Morgen kunnen rijden binnen Brussel (en binnenkort alle andere steden) achter het stuur van een Mercedes 190, BMW E30, of zelfs een geëlektrificeerde Twingo 1 of 2CV zonder nakende deadline, geeft me het aangename vooruitzicht van een markt die riskeert een groot deel van de liefhebbers op hun tenen te trappen, maar ook een automobiel landschap dat weer interessanter kan worden.
Vandaag ontbreekt het nog aan antwoorden (vooral politieke) en aan overzicht op deze markt, die nochtans kans maakt om een bruisende en dynamische sector te worden. Tussen ons gezegd, zou ik het geluid van een 1.2 'Cléon-Fonte' van de Twingo 1 of de R5, of dat van een 2 liter 4-cilinder uit een Mercedes van de jaren '90 niet missen (noch zijn verbruik). Een elektromotor zou deze modellen meer dagelijks comfort bieden, ook qua onderhoud. De grote onzekerheid blijft echter wel de prijs. 4 à 5.000 euro investeren, of vaak zelfs meer, in een auto die 1.500 euro waard is, is nog steeds een grote psychologische hindernis die we moeten overwinnen.
Het is een moeilijke. De charme van heel wat oldtimers ligt in hun mechanische pracht, zoals mijn collega's ook hebben vermeld. Het soms onregelmatige geroffel en gebries van een grote motor uit een tijd waar er nog niet werd nagedacht over emissies en waar het enkel ging om het maximale vermogen of net de eenvoud om eraan te werken, het zijn charmes die je niet meer terugvindt in een nieuwe auto.
Anderzijds zijn er heel wat oldtimers die zich perfect lenen tot een moderne elektrische aandrijving. Oude Bentleys en Rolls-Royces waren altijd al zwaar en log en krijgen enkel meer comfort van een stekkermotor. En ook heel wat charmante en goedkopere oude autootjes hebben geen bijster bijzondere motor onder de kap, waarom ze dan niet rijdend houden met iets dat gemakkelijker, betrouwbaarder en schoner is?
Zolang de retrofitters maar de Ferrari-V12's op hun plek laten zitten...
Alles hangt af van je relatie met de auto in kwestie. Voor sommigen is de oldtimer een familiestuk dat gepaard gaat met levendige emoties, waar ook de geluiden en trillingen deel van uitmaken. Hetzelfde geldt voor zij die nostalgie koesteren voor de auto's van de vorige eeuw.
Voor anderen tellen vooral het design van de carrosserie en de charme van de oude interieurs en de gepatineerde oppervlakken. In dit geval, en voor het plezier om nog met hun oude auto te rijden binnen de steeds talrijker wordende lage-emissiezones, lijkt een tripje naar de retrofitter minder op heiligschennis. Zeker voor zij die in een stadscentrum wonen dat al de oorlog heeft verklaard aan oude knalpotten.
Maar voor we de filosofische en morele discussie kunnen voeren over authenticiteit bij een retrofit, zouden we eerst een wettelijk kader moeten hebben in België. Ons land loopt enorm achter op dit gebied vergeleken met onze buren. In de eerste plaats moet de homologatie worden vergemakkelijkt en goedkoper worden gemaakt voor zij die de overstap willen maken van verbranding naar elektrisch. En ook de omkeerbaarheid van retrofitting moet worden beschermd. De oldtimer of youngtimer zou niet zozeer mogen worden omgebouwd dat er nooit meer een verbrandingsmotor in zou passen...
Als liefhebber van mooie koetswerken en mechanische simpelheid, lijkt de combinatie van prachtig vormgegeven modellen en een elektromotor een perfect huwelijk... behalve dat dat helemaal niet zo is! Alles hangt af van waarvoor je je oude auto gebruikt.
Als het doel is om er je dagelijkse vervoer van te maken, zullen we waarschijnlijk bijna geen andere keuze hebben dan onze old- of youngtimer om te bouwen naar een elektrisch model, wegens gebrek aan alternatieven. Waar blijven de synthetische brandstoffen?
Eerlijk gezegd zou het mij nog charmeren om me dagelijks te verplaatsen in een mooie oldtimer met het comfort, het onmiddellijke koppel en de stilte van een elektromotor. Maar heeft dit vooruitzicht wel zin, aangezien deze auto's uit een andere tijd erg verouderd zijn als het gaat over passieve en actieve veiligheid?
De essentie van een oldtimer ligt vaak niet enkel in zijn look, maar ook in zijn klassieke rijgedrag dat voorbijgestreefd is, maar tegelijk ook zo authentiek dat het eigenlijk niet vertroebeld mag worden. In een Mustang uit 68 rijden zonder V8, een M635 CSi zonder zijn 6-in-lijn of een 911 964 zonder zijn boxer-6, zou veel charisma wegnemen van deze monumenten uit de autogeschiedenis. Het is alsof je oma's recepten zou koken, maar dan zonder de lekkere kruiden. Wat heeft het dan nog voor zin?
Tenslotte zou ik zeggen dat als retrofitting de enige manier is om de iconische modellen uit het verleden als levende en rijdende objecten te behouden, dan ga ik ermee akkoord als redding van een bepaalde art de vivre en een visie op de geschiedenis van de auto qua design en ontwikkeling. Zou het daarentegen niet verstandig zijn om, ook al ga ik akkoord dat de planeet gered moet worden, het gebruik van deze oldtimers te beperken qua kilometrage? En eventueel er een kleine elektromotor en batterij in monteren om 20 tot 30 km te kunnen rijden binnen een LEZ? Laten we een compromis slaan!
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!