Economie / Strengere regels voor subsidiëring van een EV: geeft Frankrijk het voorbeeld aan Europa?

Frankrijk heeft al even een ambitieus programma lopen om de aanschaf van een elektrische auto te stimuleren. Zo is er een bijzonder interessante aankoopsubsidie voor alle bestuurders van 5.000 euro (of zelfs 7.000 euro voor de laagste inkomens van het land). Voorwaarden voor die "ecologische bonus" zijn dat het bedrag niet meer dan 27% mag vertegenwoordigen van de totale prijs, dat de oorspronkelijke aanschafsom niet hoger mag zijn dan 47.000 euro en dat het gewicht van het desbetreffende voertuig onder de 2,4 ton moet blijven.

Frankrijk: Wat verandert er in 2024

Maar die toekenningsvoorwaarden worden vanaf 2024 een stuk strenger. Vanaf volgend jaar zal er ook rekening gehouden worden met de koolstofvoetafdruk van de auto, zowel die van de fabricage (assemblagefabriek gevoed met steenkool?) als die van het transport.

Een nieuwe voorwaarde die bijzonder zware gevolgen heeft voor elektrische auto's geproduceerd in China. Want concreet betekent dit dat populaire modellen zoals de Dacia Spring, MG 4, Tesla Model 3 (die voorlopig nog deels in Shanghai wordt geproduceerd), Smart #1 en #3 (maar niet de ForTwo, nog steeds gebouwd in Frankrijk) niet langer in aanmerking komen voor Franse subisidies.

Met andere woorden, wie nu nog wil profiteren van een "ecologische bonus" van de Franse overheid, kan dat alleen met een elektrische auto 'van bij ons'. 

Wat doet Europa?

Het is geweten dat westerse automerken onder druk staan door de massale komst van goedkopere Chinese elektrische auto's. Mede omdat Peking zijn nationale industrie subsidieert om de verkoopprijs nog verder te verlagen. De Europese Commissie ziet hierin een vorm van concurrentieverstoring en heeft een onderzoek geopend. Maar waar wacht de Commissie op om ineens al wat actie te ondernemen? Zou het Franse voorbeeld haar niet moeten aansporen om wat meer transparantie en evenwicht in de handel te brengen? 

Waarom zou Europa zijn handelsdeuren wijd open moeten laten staan voor een land dat geen wederkerigheid toepast? Ongetwijfeld, gezien de extreme reactiesnelheid van de Chinese merken, zouden die fabrikanten niet aarzelen een deel van de productie naar Europa te verschepen als daar profijt mee te doen valt.

Eerste stappen daartoe zijn door sommigen onder hen trouwens al gezet. Of ze overwegen het minstens. SAIC Motor, BYD, Great Wall, Chery Automobile, allemaal zoeken ze naar geschikte productielocaties op het oude continent. Fabrieken waar vervolgens lokaal personeel in dienst kan worden genomen en lokale belastingen zullen worden betaald. Waardoor de Chinese merken ook bijdragen aan het Europese BBP. Zonder daarom minder concurrentieel te zijn. Een win-win heet dat dan.