Formule 1 / Babbel met Alpine F1-piloot Esteban Ocon

Het wordt een eerder beperkte stoelendans voor het volgende Formule 1-seizoen, maar bij Alpine leek die de voorbije weken wel wat op een slecht stukje theater. Alonso tekende zonder veel voorafgaandelijk overleg bij Aston Martin en de deels door het Franse team opgeleide Oscar Piastri koos al even onverwacht voor het door het gedwongen vertrek van Daniel Ricciardo bij McLaren vrijgekomen zitje. Volgens die dus elders hun geluk zoekende piloten vooral omdat er door de Alpine-leiding wat te lang werd getalmd om duidelijkheid te verschaffen over de mogelijkheden voor 2023 en – in het geval van Alonso – ook erna.

Ze waren boos bij Alpine, maar vingen zelfs met hun klacht over de vermeende contractbreuk van Piastri bot bij de F1-autoriteiten. Die bladzijde lijkt ondertussen wel omgedraaid en Esteban Ocon krijgt volgend seizoen het gezelschap van de bij AlphaTauri (of dus eigenlijk Red Bull) weggekochte Pierre Gasly.

Esteban, jullie staan niet meteen bekend als de grootste vrienden. Komt het goed met dat 100% Franse pilotenduo?

Na de officiële aankondiging van de komst van Pierre, hebben we elkaar snel ontmoet in Tokio. We hadden daar al een constructief gesprek over onze toekomstige samenwerking. Ik zie dat wel goedkomen en ben zelfs al ongeduldig. We hebben veel bereikt met Alonso, maar Pierre komt evengoed met grote ambities. Zo’n perfecte samenwerking is ook wel een noodzaak. We hebben nog niet het potentieel om in elk race podiumplaatsen te pakken, laat staat te winnen. Er is dus nog veel werk.

De vierde plaats bij de constructeurs, achter Red Bull, Ferrari en Mercedes, dat blijft het hoofddoel voor 2022. Zal het lukken?

Ik denk het wel. Qua prestatieniveau zit het nu zeker al vrij goed. Dat was nog niet het geval bij de start van het seizoen, we hebben dus echt wel een grote stap voorwaarts gezet. Misschien wel de grootste van alle teams. Wat dan ook zorgt voor een heel goede dynamiek, precies omdat we nu toch regelmatig kunnen tonen wat we waard zijn. Zelfs als we omwille van het vervangen van onderdelen vanuit een minder gunstige startpositie aan een race beginnen, klimmen we toch vaak nog op en scoren we punten. We blijven ook continu aan de auto werken. En die verdere evoluties zullen zeker ook hun nut bewijzen voor de wagen van volgend seizoen.

Dus kort voor het einde van dit seizoen toch al een positieve balans?

Ja, zeker wel. Het was al een lang en zwaar seizoen, dat weegt af en toe wel eens. Maar precies die progressie maakt het allemaal wel wat makkelijker.

Je reed je nog eens in de kijker in Japan met het lange duel met Lewis Hamilton. Je wist hem daar voor te blijven, voelde de behaalde vierde plaats dan niet bijna als een overwinning aan?

Ach, het was net geen podium. Daar missen we nog wat snelheid voor. Maar daar voor de twee Mercedessen eindigen, dat zorgt inderdaad wel voor een grote voldoening. Al was het natuurlijk wel een ingekorte race en was het ons misschien niet gelukt als we wel alle voorziene ronden hadden moeten rijden. Maar hoe dan ook, het was een geweldige strijd.

Je toonde je al eerder een echte meester in het verdedigen van een positie. We herinneren ons ook nog die hevige strijd, voor de overwinning zelfs, met Sebastien Vettel vorig jaar in Hongarije.

Ik heb me daar een tijdje echt wel op toegelegd, ja. Met speciale oefeningen op de simulator om die capaciteit aan te scherpen. Je kan je auto dan bewust iets minder snel maken, waarbij het de kunst is om een snellere wagen toch achter jou te houden. Die lessen blijken al wel eens iets op te leveren, zoals bijvoorbeeld in dat duel met een achtervolgende en potentieel ook wel snellere Lewis.

Hoever staat rijden en dus oefenen op een simulator nog van het echte racen?

Het komt alsmaar dichter in de buurt, zeker met de installatie die we in de fabriek in Enstone gebruiken. We hebben daar twee simulatoren, ze vullen een volledige zaal. Er zijn schermen van 360 graden, we zitten met de helm op in wat op een echte auto lijkt, er zijn drie of vier ingenieurs die alles volgen… Ik breng er zowat een dag per week door. Om een evaluatie van de vorige race te maken en natuurlijk al de volgende voor te bereiden. Als we dan op het echte circuit aankomen, zijn we al zowat helemaal klaar voor de eerste vrije oefenritten. Het is echt wel bijzonder indrukwekkend was er al allemaal mogelijk is. Al heb je tegelijk toch ook nog altijd heel wat referenties van de echte auto nodig om de best mogelijke progressie te maken.

Iets helemaal anders. Alpine zou ook graag terug Le Mans winnen, zie je jezelf daar al rijden?

Nog niet meteen, natuurlijk. Mijn enige focus is nu de Formule 1. Maar Le Mans doet wel dromen, ja. Het is een van de grootste en meest prestigieuze autoraces ter wereld. En je mag nooit nooit zeggen. Als piloot ben je sowieso gepassioneerd door elke vorm van racen, van karten tot zelfs driften. Of ik dus ooit Le Mans ga rijden? Het zou best wel kunnen.