Overal ter wereld wordt een nummerplaat vastgevezen of -geklonken op auto’s. Het formaat en de kleur verschilt, maar het doel is altijd hetzelfde: de eigenaar van de auto kunnen identificeren. Dat is niet alleen nuttig voor de politie (vooral om te flitsen, maar ook voor burgers na een ongeval of misdrijf. Deze metalen plaat bestaat al meer dan honderd jaar. Nochtans blijft ze voortdurend evolueren. Zo zullen binnenkort in verschillende landen identificatiechips (RFID) gekoppeld worden aan de nummerplaat, namelijk in Zuid-Afrika, Brazilië, China, Dubai, Mexico en de Amerikaanse staat Californië. Er zijn ook projecten voor volledig digitale nummerplaten.
Made in France
Aan het einde van de negentiende eeuw werd in Lyon het park van het Gouden Hoofd opengesteld voor de (eerste) auto’s. Na enkele ongevallen met vluchtmisdrijf voerde het stadsbestuur van Lyon in 1891 de verplichting in om een goed leesbaar nummer op de auto te plaatsen. In 1893 werd deze identificatie door de administratie verbonden met de naam en het adres van de eigenaar van de auto. Parijs volgde hetzelfde jaar nog met een ordonnantie van de prefectuur op 14 augustus 1893. Die verplichtte om aan de linkerkant een nummerplaat te bevestigen. Nochtans dateert het idee eigenlijk al uit de achttiende eeuw. In 1749 suggereerde M. Guillauté, een officier van de maréchaussée, aan koning Lodewijk XV om elke koets in Parijs een nummer te geven voor de identificatie. Uiteindelijk verplichtte de Raad van de Koning van Frankrijk een metalen plaat op koetsen met de naam en het adres van hun eigenaar.
Rood in 1925
Tot 1901 droegen de platen in Frankrijk duidelijk de naam en het adres. Deze gegevens zouden vervangen worden door een combinatie van cijfers en letters. Die waren verbonden aan het arrondissement van oorsprong. De Duitsers voerden het systeem van de nummerplaten in vanaf 1896 en de Nederlanders vanaf 1898. In België verscheen de inschrijving in 1899. In het begin waren het zwarte karakters op een witte achtergrond. In 1919 werd het omgedraaid. En in 1925 verscheen de rode kleur, maar dan als achtergrond. In 1928 volgde de eerste witte nummerplaat met rode karakters. Die zou voor altijd aan de Belgische auto’s hangen. Maar niet aan alle auto’s, want bijzonder aan ons land is dat er meerdere kleuren waren in functie van de voertuigcategorie (motoren, legervoertuigen, voertuigen van de NAVO of EU), tegenwoordig vervangen door een specifiek indexcijfer.
Nieuwe plaat in 2010
De Belgen zouden de plaat met het eenvoudige nummer behouden tot 1954. Tussen 1954 en 1961 kregen voertuigen bij hun inschrijving in België één letter en vier cijfers. De combinatie evolueerde tot het huidige systeem dat in 2010 werd ingevoerd, met één indexcijfer, drie letters en drie cijfers. Op hetzelfde moment kregen de nummerplaten een groter formaat met Europese vlag. Het rood werd donkerrood, wat gemakkelijker te identificeren is (voor de radars). Er was sprake van om over te schakelen op geel en zwart, maar deze kleurencombinatie werd verworpen door een deel van de publieke opinie die gehecht bleek aan de rode karakters, vooral in het zuiden van het land. Net als het Verenigd Koninkrijk en enkele andere landen, laat België tegen betaling gepersonaliseerde nummerplaten toe. Sommige hebben duidelijk geen gebrek aan inspiratie … Andere landen vermelden ook de regio, het departement, het ‘Bundesland’, de provincie of het kanton op de nummerplaat.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
