prototype / Breadvan Hommage: Ferrari 550 Maranello als Shooting Brake

Deze creatie van Niels van Roij Design bouwt op de fundamenten van de uit 1996 stammende Ferrari 550 Maranello, maar eert de unieke 250 GT SWB Breadvan uit 1962. Met als voornaamste designelement de zogeheten Kamm-tail, die de racewagen een aerodynamisch voordeel moest geven tijdens de 24 Uur van Le Mans. En die specifieke achterzijde definieert ook het lijnenspel van de Breadvan Hommage. Nu gaan de aanpassingen aan de 550 Maranello verder dan de achtersteven, want Niels van Roij pakt ook de rest van het koetswerk aan.

Volgens de Nederlandse designer werd enkel de voorruit ongemoeid gelaten. Let vooral op de opengewerkte motorkap met transparante koepel, waardoor je de V12-krachtbron kan bewonderen. En op de talloze designknipogen naar de originele 250 GT SWB Breadvan, van de koesleuven tot de uitlaatpijpen. Naar de Breadvan Hommage kan je blijven kijken, want elke keer ontdek je iets nieuws. Hetzelfde verhaal aan de binnenkant, al is de verwantschap met het interieur van de Ferrari 550 Maranello duidelijk groter dan met dat van de 250 GT SWB Breadvan. De met blauw alcantara overtrokken kuipjes constrasteren mooi met het zwarte leder waarin de rest van de cockpit zich hult. Het dashboard verwelkomt specifieke bedieningselementen en klassieke tellers.

Technisch blijven de veranderingen beperkt, al monteert Niels van Roij Design wel speciale Koni-schokdempers. Omdat de originele wagen die ook had, natuurlijk.

Even terugblikken

De originele Breadvan baseert zich op een Ferrari 250 GT SWB en was bedoeld als middenvinger naar Enzo Ferrari. Die wou Giovanni Volpi, de man achter de Scuderia Serenissima, immers geen 250 GTO verkopen om deel te nemen aan de 24 Uur van Le Mans. Enzo nam het Volpi immers kwalijk dat hij Ferrari-ingenieurs had weggelokt om voor ATS te gaan werken. Ingenieur Giotto Bizzarrini werd erbij gehaald. Op vraag van Volpi zou hij een Ferrari 250 GT SWB Competition onder handen nemen, zodat die snel genoeg zou worden om de nieuwere Ferrari 250 GTO partij te geven.

Bizzarinni had meegeholpen bij de ontwikkeling van de GTO en paste die principes toe op de GT SWB. Het betrof de wagen met chassisinummer 2819 GT, die in 1961 door Olivier Gendebien en Lucien Bianchi naar een tweede plaats in de Tour de France gereden werd. Bizzarinni legde de motor verder naar achteren, zegende de Tipo 168-krachtbron met andere carburatoren en voerde allerlei gewichtsbesparingen door. Maar het opvallendst was het aerodynamisch verfijnde koetswerk, dat de wagen zijn naam gaf: Breadvan. Of La Camionette, zoals de Franse toeschouwers de speciale 250 GT SWB noemden.

In de 24 Uur van Le Mans van 1962 snelde de Breadvan de 250 GTO's snel voorbij. Na vier uur lag de bastaard-Ferrari op een zevende plek algemeen, toen een kapotte aandrijfas de wagen tot opgave dwong. Niet meer dan uitstel, want de Breadvan zou een heleboel GT-wedstijden weten te winnen.