prototype / Bugatti toont geheime studiemodellen

Bugatti is meer dan de Veyron en meer dan de Chiron. Maar hoeveel meer? Een blik op enkele designstudies uit het recente verleden gunnen ons een blik achter de schermen.

Veyron Barchetta

De Bugatti Chiron kent een heleboel spin-offs, gaande van de Divo over La Voiture Noire tot de Centodieci. Maar Molsheim had nog meer ideeën, zoals blijkt uit de tot dusver geheim gehouden designconcepten die nu wereldkundig gemaakt worden. Zoals deze Barchetta uit 2008, die Bugatti-designhoofd Achim Anscheidt schetste op basis van de Veyron Grand Sport Vitesse. Dat is de roadsterversie van de 1.200 pk en 1.500 Nm sterke Super Sport.

De Veyron Barchetta krijgt een nieuw koetswerk met een verlaagde voorruit die naadloos overgaat in de zijruiten. Let ook op de gesplitste hoofdbescherming voor de inzittenden, op de messcherp vormgegeven cameraspiegels en op de horizontale lichtstrips, die de ronde achterlichten van de Veyron komen vervangen.Maar het opmerkelijkst is de frontpartij van deze Veyron-afgeleide, want de koplampen van dit studiemodel zijn die van de Bugatti Divo. Ook het hoefijzervormige grille linkt deze Veryon met de Chiron. Waarom deze bijzonder geslaagde Barchetta nooit in productie genomen werd? Omdat de toenmalige VW-directie het maken van dergelijke nevenprojecten meer iets voor Lamborghini vond. Jammer.

W16 GT

De Veyron was een moeilijke bevalling. Omdat de ontwikkeling een heleboel vertraging opliep door technische problemen. En omdat de verkoop niet helemaal liep zoals Bugatti dat verwacht had, waardoor Molsheim allerlei speciale versies uit de hoed moest toveren om enigszins in de buurt van de beoogde productieaantallen te geraken. Daarom wilde het toenmalige management het geweer van schouder veranderen. De opvolger van de Veyron zou geen hypercar worden, maar een luxelimousine: de in 2009 als concept voorgestelde Bugatti Galibier.

Tijdens de ontwikkeling ontstond het idee om ook een GT-versie van die Galibier te ontwikkelen, bedoeld om de klanten van de Veyron aan boord te houden. En dat is deze Bugatti W16 GT, technisch eigenlijk een omgedraaide Veyron. Dus met de W16-quadturbo in de neus. Intussen bleef het designproces van de Bugatti Galibier vertraging oplopen. Er werden synergieën gezocht met Bentley, maar esthetisch dreef het resultaat steeds verder weg van de Galibier Concept. In 2012 liep VW-opperhoofd Ferdinand Piëch de Bugatti-designstudie in Wolfsburg binnen. Hij zag de productieversie van de Galibier en trok meteen de stekker uit het project, wegens "te lelijk". En daarmee tekende hij ook het einde van de W16 GT.

Atlantic

Het idee een GT te bouwen, bleef Bugatti genegen. Al gauw won het idee om een tweede, wat goedkoper en minder extreem model naast de Chiron te ontwikkelen weer momentum. En dat zou deze Atlantic worden, met een richtprijs van 1,1 miljoen de helft zo duur als de Chiron. Om de ontwikkelingskosten te drukken, grepen de ingenieurs naar bestaande onderdelen uit de Volkswagen-catalogus. Tussen de voorwielen lag er geen W16-quadturbo, maar een V8-biturbo. Het betrof de aandrijflijn die we kennen uit onder meer de Audi RS 6 Avant.

De ingenieurs maakten snel progressie met het "Front Mittel Motor"-concept, want de wagen zou nog voor de definitieve Chiron in productie kunnen gaan. En toen kwam Dieselgate. Uit schrik voor schadeclaims begon de Volkswagen-groep zoveel mogelijk geld op te potten, waardoor de Bugatti Atlantic in de koelkast verdween. De productiefaciliteiten in Molsheim waren nog niet berekend op een jaarlijkse oplage van 2.000 voertuigen, maar die kosten wilde VW niet meer maken. Daarom kreeg de kleinschaligere Chiron voorrang. Best jammer, want de Bugatti Atlantic was zo goed als klaar. Bovendien stonden de plannen om naast een dakloze ook een volledig elektrische variant reeds in de steigers.