prototype / Ford B-Max

De Ford B-Max, een concurrent van de Opel Meriva, maar ook van de Citroen C3 Picasso, werd ontworpen om het leven van gezinnen te vergemakkelijken. Net zoals bij de Opel ontbreekt de centrale deurstijl, maar Ford verkoos achteraan schuifdeuren boven de omgekeerd openende achterdeuren van de Meriva. Met zijn lengte van 4,06 meter is de B-Max 11 centimeter langer dan een Fiesta vijfdeurs - waarmee hij zijn platform deelt - en 32 centimeter korter dan een C-Max. Om aan een laterale impact te kunnen weerstaan werd de structuur van de deuren ontworpen om samen met het dak en de vloer de botsenergie te absorberen. De ingenieurs gebruikten hogeweerstandsstaal, versterkte sloten en speciale veiligheidspallen.

De kleine eenvolumer is ontworpen volgens het Kinetic Design, met een zigzagbeweging onderaan de achterdeuren. Wanneer alle deuren geopend zijn, is de opening 1,5 meter lang, wat meegenomen is voor de achterpassagiers. Ford wilde dat zijn B-Max een veelzijdige auto werd. Qua moduleerbaarheid kan hij pratgaan op een achterbank in twee ongelijke delen (60-40) die neergeklapt een vlakke laadvloer creëert. Wanneer ook de rugleuning van de voorste passagiersstoel is neergeklapt, kan je in de B-Max voorwerpen met een lengte tot 2,35 meter laden.

Het prototype Ford B-Max wordt aangedreven door een driecilinder EcoBoost-motor met een inhoud van slechts 1 liter. De motor met directe injectie, drukvoeding en dubbele onafhankelijke distributie met variabele timing was al te zien op het salon van Peking in 2010. Hij werd ontworpen met het oog op een laag verbruik. Het eenliterblok zal binnenkort deel uitmaken van het gamma van de constructeur. Ford wist ook te vertellen dat het productiemodel van de B-Max, dat verwacht wordt in 2012, zeer nauw verwant zal zijn met het prototype dat gepresenteerd werd in Genève, dus met hetzelfde deursysteem zonder centrale deurstijl.