Veiligheid / Belgische vrouwen rijden minder hard dan mannen

Voor zijn mobiliteitsbarometer ondervroeg de Vlaamse automobielorganisatie VAB duizend Franstalige en evenveel Nederlandstalige Belgen over overdreven snelheid en snelheidscontroles. Hieruit leren we dat 47 procent van de Belgische vrouwen nog nooit een boete gekregen heeft voor te snel rijden in België, in tegenstelling tot 27 procent van de mannen. Voor een correcte vergelijking en verfijnde analyse van hun gedrag zou je ook het gemiddelde kilometeraantal per jaar volgens geslacht en regio moeten kennen, net als het totaal afgelegde kilometers sinds het behalen van het rijbewijs en het soort afgelegde trajecten.

Ook Wallonië flitst

Terwijl 40 procent van de Walen nog nooit geflitst is (of toch nooit de rekening gekregen heeft voor zo’n foto), zit 34 procent van de Vlamingen in dezelfde situatie. Maar dit evolueert. In 2015 werd 16 procent van de ondervraagde personen betrapt op overdreven snelheid in Wallonië, tegenover 14 procent in Vlaanderen. De VAB herinnert eraan dat de algemene opvatting over een laks flitsbeleid in Wallonië blijkbaar niet klopt. Tenminste in 2015, want vanaf dan heeft de Waalse overheid besloten om de snelheidscontroles op haar wegen te versterken. Behalve op wegen met een beperking van 50 km/u buiten de bebouwde kom (weinig voorkomend in het zuiden van het land), wordt er voortaan vaker geflitst in Wallonië dan in Vlaanderen, ook op snelwegen en in zones 30.

Mobiele radars doeltreffender

De VAB stelt vast dat de mobiele radar in België het meest doeltreffend is. Zo was 68 procent van de geverbaliseerde inbreuken het gevolg van een controle met een statief, een lidar of een auto verborgen aan de kant van de weg. Vaste radars zorgden maar voor 24 procent van de geflitste bestuurders in Vlaanderen en 23 procent in Wallonië. Trajectcontroles zijn nog minder ‘doeltreffend’, met volgens de verzamelde gegevens slechts 2 procent van de vastgestelde snelheidsovertredingen. Ze zijn natuurlijk zeldzaam en bekend bij de automobilisten, denk maar aan het viaduct van Gentbrugge, het stuk op de E40 tussen Wetteren en Erpe-Mere en de tunnel van Cointe. Overigens worden Nederlandstaligen vooral (48 procent) betrapt voor een ‘kleine’ snelheidsovertreding met 50 euro boete. Bij de Walen is het evenrediger verdeeld, met een kleine meerderheid van boetes tussen 50 en 100 euro (31 procent). En zelfs 26 procent tussen 101 en 200 euro, tegenover slechts 6 procent in die klasse in Vlaanderen.    

Buurlanden als voorbeeld

In Frankrijk verschillen de statistieken sterk naargelang het controletoestel. Vaste radars zijn heel doeltreffend en registreren 73 procent van de snelheidsovertredingen. 15 procent van de pv’s komt van controles met anonieme voertuigen in het verkeer. Ze zijn moeilijk te detecteren door rijhulpsystemen en verrassen dus veel automobilisten. In Nederland blijken de trajectcontroles, die er wel vaker voorkomen, doeltreffend. Ze stellen 29 procent van de snelheidsovertredingen vast. Belgen laten zich niet zo snel vangen. 43 procent vindt dat er meer controles zijn in de buurlanden en 38 procent vindt ze ook beter zichtbaar dan bij ons.

Conclusie

Op basis van deze gegevens, stelt de VAB zich vragen bij de politiek van de controles op onze wegen. De organisatie vraagt een evaluatie van hun doeltreffendheid. Ze is ook voorstander van meer trajectcontroles in plaats van vaste of mobiele radars die alleen de snelheid op een bepaald punt meten. Tot slot een verrassende vaststelling: volgens de ondervraagde Belgische automobilisten is het veiligheidsgevoel op de wegen van onze buurlanden vooral te danken aan de controles, deels aan de rijstijl van de autochtonen en minder aan de kwaliteit van de wegen en infrastructuur.