Vrije tijd / 10 auto's voor het strand

10. Jeep Willys

De Willys - hét voertuig bij uitstek van de Amerikaanse G.I.'s - veroverde in 1944 mee de stranden van Normandië. Vandaag is hij echter vooral bekend als voorvader van de Jeep, een naam die pas in 1950 gepatenteerd werd. De Willys MB was in 1940 ontworpen als een soort alleskunner, op vraag van het Amerikaanse leger. Strikt genomen werden er 361.339 exemplaren van gebouwd, een aantal dat oploopt tot 647.925 als je er de klonen - zoals de Ford GPW - bijrekent die tijdens de Tweede Wereldoorlog bij andere constructeurs werden geproduceerd. Om nog maar te zwijgen van de talloze varianten bij merken die de Jeep achteraf in licentie bouwden...

9. Aro Spartana

De Roemeense Aro Spartana, die van 1997 tot 2006 werd geproduceerd, is een afgeleide van de Aro 10, waarvan de roots in 1980 liggen. Zoals de naam al aangeeft, ging het om een uitgeklede versie, in de geest van de Citroën Méhari. Een verwantschap die niet uit de lucht gegrepen is, want het idee voor de Spartana was naar verluidt afkomstig van de Franse invoerder van Aro. Voor de aandrijving - op de achterwielen - tekenden Dacia-benzinemotoren van 54 tot 74 pk. Er was ook een diesel: Renaults 1.9, met 65 en 94 pk.

8. Renault 4 Plein Air

Na de 4CV Resort Special met zijn luifeldakje kwam Renault in de lente van 1968 met de 4 Plein Air: een R4 zonder deuren en zonder dak die werd omgebouwd bij Renaults partnerfirma Sinpar. Op drie jaar tijd werden er enkele honderden exemplaren gebouwd, waarna de fakkel werd overgenomen door de Rodéo - een soort Méhari op zijn Renaults. Niet helemaal hetzelfde, maar in een even ludieke sfeer bevindt zich de Kangoo Be Bop van enkele jaren terug.

7. Moretti Minimaxi

Als antwoord op de oliecrisis van 1973 besloot de Italiaanse constructeur Moretti om het over een andere boeg te gooien: het bedrijf legde zich toe op de ontwikkeling van open Fiatjes met een ludiek kantje. Zoals de Minimaxi, een strandafgeleide van de Fiat 126 waarvan de voorruit kon worden neergeklapt en de zijruiten konden worden verwijderd. In de loop der jaren volgden nog een aantal van dergelijke creaties, maar in 1989 moest Moretti uiteindelijk definitief zijn deuren sluiten.

6. Volkswagen Type 181

De Type 181, een utilitaire afgeleide van de Kever die tussen 1969 en 1979 in productie was, was geïnspireerd op de 'Kübelwagen' van het Duitse leger. Technisch nam deze auto - die in Amerika verkocht werd als VW Thing -naast het onderstel ook nog andere mechanische componenten over van de Kever - onder meer zijn viercilindermotoren (1,5 en 1,6 liter, van 44 tot 47 pk). Zijn carrosserie was echter volledig specifiek, terwijl de bodemplaat afkomstig was uit de Karmann Ghia en de buitenspiegels geleend waren van de Kombi. De roeping van de 181 lag offroad, waar een sperdifferentieel deze achterwielaandrijver moest bijstaan. En met de voorruit neergeklapt en het dak en zelfs de deuren verwijderd is deze auto ook nu nog een eersteklas pretmobiel.

5. Michelotti Shellette

Voor de Shelette werkte de Italiaanse ontwerper Giovanni Michelotti samen met Phillip Schell, notoir designer van yachts. Terwijl de eerste modellen gebaseerd waren op DAF's, maakten alle latere exemplaren gebruik van Fiat 850-mechaniek. Opvallend is de tenen interieuraankleding- zelfs het dashboard en de stoelen waren gevlochten. Van de 80 geproduceerde exemplaren zouden er vandaag nog minder dan 10 bestaan.

4. Amphicar

De bedoeling achter de Amphicar was behoorlijk ambitieus: deze kleine roadster moest zich even goed in zijn sas voelen op de weg als in het water. Een Triumph Herald-motor van 1.147 cc en 43 pk dreef ofwel de wielen ofwel de schroeven aan en gaf dit amfibievoertuig een top van 110 km/h op de weg en 13 km/h op het water. De voorwielen behielden ook daar hun sturende functie. In het Brusselse Autoworld is een exemplaar te bezichtigen van deze auto, die in Vlaanderen onsterfelijk werd als het voertuig van Senne Rouffaer in de reeks Kapitein Zeppos.

3. Mini Moke

De Mini Moke was oorspronkelijk bedoeld als militair voertuig, maar het Britse leger was weinig onder de indruk van zijn capaciteiten en wees het ontwerp af. Niettemin werd de Moke - die vanaf 1964 verkocht werd onder de merknamen Austin, Morris en Leyland - alsnog immens populair, maar dan als vrijetijdsvoertuig. Zo populair zelfs dat hij tot in 1993 in productie bleef in Portugal, waar hij erg geliefd was in de badsteden. Maar de Moke is ook een graag geziene (bad)gast in Australië (waar hij eveneens geassembleerd werd), de Caraïben, de Azurenkust, de Seychellen en zelfs in de VS. Recent nog stelde een Chinees bedrijf een moderne elektrische versie voor van de Moke.

2. Apal Buggy

Tussen 1961 en 2008 bouwde Apal in het Luikse Blégny niet alleen replica's van sportwagens en Formule Vee-eenzitters, maar het Belgische bedrijf is toch vooral bekend om zijn buggy's met kunststof body op basis van de VW Kever, zoals de Jet. De basis voor deze buggykit is Amerikaans (een Glassco-kit), maar de Luikenaars hertekenden de voorruit en de zijschorten en voegden een dakboog in targastijl toe.

1. Citroën Méhari

Een lijst als deze zou niet compleet zijn zonder de Citroën Méhari - een auto die als geen andere vakantie en la Douce France uitademt. Officieel was dit model bijna twintig jaar in productie (van 1968 tot 1987), en intussen zijn er hier en daar opnieuw kleine bedrijfjes begonnen met Dyanes om te bouwen tot Méhari. Deze basic funcar nam verschillende elementen over van andere modellen van het merk: de motor en versnellingsbak is afkomstig van de Ami6, het stuur kwam uit de 2PK, de koplampen zijn die van de Dyane en de achterlichten die van de HY. Het unieke koetswerk van de Méhari is vervaardigd van ABS-kunststof, dat na een kleine impact gemakkelijk weer kon worden uitgedeukt.