De luchtramp met vlucht 007 van Korean Airlines in 1983 zette Amerikaans president Ronald Reagan ertoe aan om het GPS-systeem open te stellen voor burgerlijk gebruik. Destijds waren nog niet alle satellieten in omloop. Het gigantische project was opgestart in 1958, in volle Koude Oorlog, onder impuls van president Nixon. Het hoofddoel was om Amerikaanse militairen overal ter wereld een systeem voor geolocalisatie te bieden. Transit werd in 1960 gelanceerd op basis van het Dopplereffect. Maar dat was niet goed genoeg omdat moest worden gewacht tot een tweede satelliet was gepasseerd voor een geopositionering.
1978
In 1965 tekenden ingenieurs van Defensie het satellietnetwerk uit. De eerste lancering van een Block Navstar-satelliet gebeurde in 1978 en tot 1986 werden er op regelmatige basis meer van in omloop gebracht. In dat laatste jaar bezegelde de explosie van de shuttle Challenger het ruimtevaartprogramma. Het leger besliste daarom om de lanceringen vanaf 1989 zelf in handen te nemen met een klassieke Delta-rakket. De constellatie werd volop operatief in 1995, met 28 satellieten waarvan 4 in reserve. In 2000 liet Bill Clinton een grotere precisie toe van het systeem voor civiel gebruik. Die nam toe van 100 meter naar 15 meter en zelfs 5 meter. Daar profiteerde de autosector volop van voor zijn navigatiesystemen.
Opgelet in tunnels
De eerste navigatiesystemen in auto’s, die in prestigieuze modellen van het midden van de jaren 1990 werden ingebouwd, hadden nog een paar kinderziektes. De kaarten waren opgeslagen op een cd-rom, die slechts een beperkt gebied kon stockeren (bijvoorbeeld de Benelux) en die veel minder POI’s kon aanbieden dan vandaag. De gecodeerde gegevens en het feit dat slechts één satelliet werd gebruikt (die minder efficiënt was dan vandaag) maakte dat de ‘gids’ probeerde om tunnels te omzeilen. Beeld je eens in dat je over de kleine Ring rond Brussel moet zonder dat je ooit de tunnels kan gebruiken… Gelukkig werden die problemen aangepakt met een betere ontvangst, krachtiger elektronica en 4G-ontvangst voor extra informatie. De Verenigde Staten hebben het netwerk bovendien constant onderhouden en soms zelfs satellieten vervangen. Vandaag cirkelen er zo 31 rond.
Concurrentie
Omdat GPS een militair en Amerikaans gegeven is, zijn Rusland en China al snel begonnen om hun eigen systeem te ontwikkelen, respectievelijk Glonass en Beidou gedoopt. Europa rondt stilaan de ontplooiing af van Galileo, dat al operationeel is sinds 2016 maar dat pas in 2020 volop actief zal zijn met 30 satellieten. Door een akkoord tussen de VS en de EU kunnen de GPS- en Galileo-systemen met elkaar samenwerken. Omdat het Europese systeem puur voor burgergebruik dient, is er geen risico op storingen in het signaal tijdens militaire operaties. Indië (IRNSS) en Japan (QZSS) werken trouwens ook aan hun eigen satellietnavigatiesysteem.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
