De Skoda Superb was altijd al een bestseller bij fleetrijders en in ondernemensmiddens. En dat succes kan alleen maar toenemen met de lancering van de 100 procent fiscaal aftrekbare plug-inversie iV, die op de koop toe ook nog eens bijzonder scherp geprijsd is. Kijk, een auto die op het budgettaire aspect speelt, heeft bij de number cruncher in mij al een streepje voor... En als de auto in kwestie dan ook nog eens prettig rijdt én praktisch en ruim is, zoals hier, dan hebben we helemaal een match. Wat is me het meest bijgebleven aan mijn week met een knalblauwe Superb Combi iV in Sportline-uitvoering?
Leuk
Eigenlijk slaat die Sportline-uitvoering nergens op gezien de vreedzame inborst van deze plug-inhybride, maar stiekem ziet de testauto er toch wel stoer uit, zo in het smurfblauw en met zijn zwarte velgen. En dan te bedenken dat ik normaal een afkeer heb van zwarte wielen... Het geheim van deze 19 duim grote Supernova’s: hun kleine grijze contour, waardoor er wat ‘reliëf’ in de velgen komt te zitten. Een beetje zoals bij Mavic Ksyrium-fietsvelgen die zelfs de banaalste racefiets er onweerstaanbaar doen uitzien.
En het straffe van de zaak? Die grote velgen doen geen greintje afbreuk aan het wegcontact. Dat is in combinatie met de gestuurde schokdempers uiterst zacht, op het wollige af zelfs. Het doet mij wat denken aan de luchtvering van de Mercedes S-Klasse, inclusief het lichte wiebelen op een wegdek dat er niet perfect bij ligt. ‘Je moet er voor zijn’, zoals dat dan heet, maar ik verkies een dergelijke afstelling boven de harde aanpak van sommige concurrenten;
Toen de Duitse constructeurs (en hun dochtermerken) enkele jaren geleden schoorvoetend aan de plug-inhybride gingen, waren die modellen doorgaans nogal simplistisch: ze reden hun batterij leeg, en klaar was Kees. Onderweg energie recupereren en zoveel mogelijk elektrisch rijden? Daar waren ze helemaal niet mee bezig.
De Superb iV bewijst dat er intussen toch wel wat water naar de zee gevloeid is. Zelfs als je ’s morgens met een lege batterij vertrekt, valt op hoe vaak je toch nog elektrisch kunt rijden – bij lage belasting weliswaar, bijvoorbeeld in de file. Combineer dat met een nog redelijke benzinemotor en het brandstofverbruik blijft ook op lange ritten nog schappelijk – tussen 6 en 8 liter als je niet te gek doet.
Jammer
Dat Skoda de Superb iV per se een specifieke neus wil geven, met een gesloten radiatorrooster: geen probleem. Maar het stuk zwarte kunststof dat hier in de grille geplakt werd, voelt toch wat cheap aan. Idem voor het laadklepje dat erin geïntegreerd is. Benieuwd hoe lang dat gaat meegaan als je het elke dag meermaals open en dicht klikt...
Ik heb trouwens ettelijke malen in de knoop gelegen met de vergrendeling van de laadstekker, die halsstarrig weigerde los te komen uit de neus van de auto – nochtans zit hij gewoon mee op de centrale vergrendeling. Na een tijdje drong het tot me door wat ik ‘verkeerd’ deed: ik opende enkel de koffer (waar anders blijf je met de laadkabel?), maar dan blijven de deuren vergrendeld... en daarmee ook de stekker. Toch niet zo ‘simply clever’ van Skoda...
Tot slot wil ik toch nog even terugkomen op die prijs. De basisversie Ambition van deze plug-inhybride Superb Combi stond oorspronkelijk voor minder dan 40.000 euro in de catalogus. Inderdaad, ‘stond’, want amper enkele weken na de lancering steeg de prijs al meteen met een dikke 3.000 euro. Wegens verpletterend succes, of onder druk van moederbedrijf Volkswagen, dat voor zijn technisch identieke VW Passat GTE schaamteloos 10.000 euro meer vraagt? Los daarvan plakte aan de geteste Superb iV Combi (een Sportline met wat opties) toch weer een prijskaartje van meer dan 50.000 euro. Daar gaat het plezier een koopje te doen.
Dus
Ik heb met bijzonder veel plezier met deze Skoda Superb Combi iV gereden, en als ik zelfstandige zou zijn en op zoek was naar een 100 procent fiscaal aftrekbare auto, stond hij hoog op de shortlist. Particulier koop ik me daarentegen wel een 1.5 TSI – en met het prijsverschil een koersfiets (of drie). Mét Mavic Ksyriums welteverstaan.
15
