Blogtests / Wat vind ik van de Subaru Levorg 2.0i?

De Subaru Levorg: vanuit mijn voorliefde voor automobiele muurbloempjes heb ik hem altijd al een warm hart toegedragen. Subaru’s zijn sowieso al geen evidente keuze in onze contreien, en de Levorg leek sinds zijn lancering in 2015 dan ook nog eens wat verloren te lopen in het gamma van de Japanse constructeur. Moest hij de sportieve reputatie van Subaru hooghouden, zoals de luchthapper op zijn neus en zijn zijschorten suggereerden? Of was hij toch vooral een soort functionele Impreza, met zijn koffer van 522 liter?

De facelift die deze 4,70 meter lange break in 2019 onderging, lijkt hem alvast wat meer in die laatste rol te dwingen. De suggestieve luchtinlaat verdween, samen met de gewillige (maar dorstige) 1.6-turbo van 170 pk in de neus: voortaan rekent de Levorg op een atmosferische 2.0 van 150 pk, die zijn 198 Nm koppel pas vrijgeeft bij een hoge 4.200 o/m. In combinatie met de CVT (standaard) nodigt hij daarmee meer dan ooit uit tot een rustige rijstijl... net zoals ik het graag heb.

Leuk

Het is snel duidelijk dat de Levorg met deze 2.0 geen raket is. Het heeft geen zin je daarin op te winden: leg je erbij neer en kies voor het ritme dat de CVT oplegt. Bij een ontspannen rijstijl draagt die onmiskenbaar bij tot de sereniteit die je in deze Levorg gewaarwordt. Zolang je van de snelwegen wegblijft en het parcours vlak is, hoeft de naald van de toerenteller zelden boven 2.000 toeren uit te komen – zelfs niet bij het optrekken.

Ondanks dat vreedzame aandrijfgeheel voel je aan alles wel dat er nog altijd potentieel in dit onderstel schuilt. Aan grip en trekkracht is er geen gebrek, en dankzij de Active Torque Vectoring (die het binnenste voorwiel licht afremt) voelt de Levorg lichter en compacter aan dan hij in werkelijkheid is. Goede punten zijn er ook voor het stuurgevoel.

Een koopje is de Levorg niet, maar alles zit er wel op en aan. En ook al is het eerder perceptie dan exacte wetenschap, toch gaat er ook een geruststellende kwaliteitsindruk van het geheel uit, alsof het gemaakt is om tientallen jaren mee te gaan zonder de minste valse noot.

Jammer

Als het over Subaru’s gaat, staat er altijd een olifant in de kamer: het verbruik. Na afloop van deze test tekende ik een gemiddelde op van 8 l/100 km. Niet weinig, en dan heb ik me nog vrij koest gehouden. Het bewijs: het WLTP-gemiddelde bedraagt liefst 8,5 l/100 km. Spijtig, maar de boxerarchitectuur en de vierwielaandrijving eisen blijkbaar hun tol.

Verder ben ik niet van mijn sokken geblazen door het Starlink-infotainmentsysteem. Het doet wat het moet doen, maar qua look-and-feel doet het me net te veel denken aan zo’n Aziatisch aftermarketsysteem, met hier en daar onhandig kleine iconen. De sneltoetsen aan weerszijden van het scherm reageren bovendien slecht op aanraking en die aan de linkerkant zitten ook nog eens deels verborgen achter het stuur.

En hoe goed hij ook is, een schoonheidsprijs gaat de Levorg allicht niet winnen. Ik kan de vinger er niet helemaal opleggen, maar er is iets aan zijn voorkomen dat niet helemaal in balans lijkt – komt het door die massieve buitenspiegels, of door het duikende voorste zijruitje dat de gordellijn van de auto breekt, ik weet het niet goed. Dat het verchroomde biesje onder de ruiten niet doorloopt onder de achterste zijruit, doet er vast ook geen goed aan.

Dus

Het blijft een erg fijne auto voor wie eens wat anders wil, zo’n Subaru Levorg. Eentje die ik met mijn ogen dicht zou durven te kopen mocht ik niet te veel rijden – dat verbruik, weet je wel? – en een auto zoeken om vijftien of twintig jaar zorgeloos door te komen. En toch wringt het ook bij mij een beetje: na de eerdere 1.6-turbo gekend te hebben voelt deze 2.0i toch een beetje als een stap terug.