Blogtests / Wat vind ik van de Volkswagen Caddy?

Wie mijn blogtests leest, weet dat ik geen grote voorstander ben van zogeheten bestelbreaks. Berlingo's en consorten zag ik jarenlang als het automobiele equivalent van een bakfiets, nog zo'n fenomeen waarmee ik worstel. Nu komt verstand met de jaren... Enkele jaren geleden erfde mijn vrouw een wat aftandse VW Caddy van haar grootvader, een basismodelletje uit 2016 met ongelakte bumpers, een basisinterieur en een handgeschakelde 1.2 TSI. Het koetswerk van de Volkswagen zag eruit alsof hij een wereldoorlog had meegemaakt, maar er stond amper 3.000 kilometer op de teller. 

Natuurlijk spartelde ik tegen. Een Volkswagen Caddy, begot. Maar het was mijn vrouw haar wagen en die wou het ding toch een kans geven, want een eigen auto is toch een stuk handiger dan die deelwagens waarmee ze zich zo goed en zo kwaad als mogelijk probeerde te verplaatsen. En geef haar eens ongelijk, want eigenlijk heeft Wolfsburg deze VW Caddy speciaal voor onze kinderen gemaakt: drie volwaardige stoelen achterin en een koffer waar je maar fietsjes en steps kan blijven insmijten. Ik moet bekennen: ook ik ben intussen helemaal mee. Maar zeg het niet te luid.

Zouden we het ook overwegen om ons geld aan een nieuwe Volkswagen Caddy te geven? Wellicht niet, ik rijd nog altijd liever met een VW Golf Variant dan met welke bestelbreak dan ook. En als het dan toch echt handig en echt familiaal moet zijn, dan liever meteen een T6. Toch wilde ik de denkoefening een keertje maken, dus zette ik de VW Caddy van vrouwlief tegen de jongste generatie van de familiale Volkswagen.

Leuk

Het blijft verbazingwekkend wat je allemaal kwijt kan in een Volkswagen Caddy, zelfs in een kort exemplaar. In zowel de oude als de nieuwe, overigens. Dan heb ik het niet alleen over het koffervolume alleen, maar ook over de handige vorm van en de eenvoudige toegang tot het bagagecompartiment. De stoelen kan je makkelijk wegplooien, zodat zelfs een Ikea-bezoekje niet tot overdreven gepuzzel en onvermijdelijk gevloek gepaard hoeft te gaan. Met de basisformule van de VW Caddy zich het nog steeds snor. Alleen oppassen met de breed openzwaaiende achterklep.

De VW Caddy van mijn echtgenote rammelt zoals een bestelwagen, de rijwind raast als een storm langs het geblokte koetswerk en het motorgeronk maakt conversaties met de achterbank moeilijk. De nieuwe is een echte personenwagen geworden, met een heleboel voordelen zonder bijkomende nadelen. Met een speciale pluim voor de zogeheten ergoComfort-stoelen. Dat de Volkwagen Caddy achterin nog steeds over drie volwaardige stoelen beschikt, blijft een ongelooflijk voordeel voor mijn huidige gezinsconfiguratie. De twee kleintjes zitten nog in een kinderstoel, waardoor de oudste vaak in het nauw komt te zitten. Maar dus niet in een VW Caddy. En ook die schuifdeuren blijken vaak een zegen in de binnenstad waar we wonen.

Het stuur hangt aan een elastiek, het koetswerk gaat zowat meteen hangen en de achtervering verliest de pedalen zodra er een verkeersdrempel in de buurt is. De nieuwe VW Caddy rijdt niet alleen strakker, hij biedt ook meer comfort. En daar is iedereen mee gebaat, zowel de bestuurster als haar passagier en hun kinderen. 

Jammer

Wat ziet die oude VW Caddy er afgeleefd uit, zo geparkeerd naast de nieuwe. Dat de Volkswagen van mijn vrouw een absolute basisversie is, helpt natuurlijk niet. En dan heb ik het niet eens over de talloze krassen en bulten op het koetswerk. Dan staat de nieuwe VW Caddy er een stuk properder bij, met leddagrijlichten voor- en verduisterde lichtblokken achteraan. Het leeftijdsverschil bedraagt 7 jaar, maar het lijken decennia. Maar die luxueuze aankleding wringt, een bestelbreak hoort vooral handig te zijn. Zonder franjes, het soort wagen dat je zonder zorgen achterlaat op de parking van de Colruyt en waarmee je achteloos naar het containterpark snort. De nieuwe is een echte auto geworden, geen veredeld busje meer. En wat is die voorbumper lelijk, met die onnozele gaatjes.

Betere materialen, meer comforttoepassingen en slimmere veiligheidstechnologie. Maar die in pianozwart verpakte dashboardcluster steekt me snel tegen: vette vingers laten meteen sporen na en de weinig intuïtieve bediening gaat frustreren. De VW Caddy van de familie Janssens heeft nog aan analoge tellerpartij, waarop je een smartphone kan leggen die over de meest recente navigatieskills beschikt. Dan heb je geeneens Android Auto nodig. En waar zijn al die opbergvakken die de VW Caddy zo handig maken, zoals het afsluitbare compartiment bovenop het dashboard? Of die lade onder het dak? 

De testwagen komt met een DSG-transmissie, wat toch voor extra comfort zorgt. Hoewel de handbak van "onze" VW Caddy zacht en vlot van verzet wisselt, mis ik die zesde versnelling. Dat zou snelwegritten een stuk aangenamer maken en het verbruik verder terugdringen. Nu, als ik de brandstofconsumptie van beide wagens vergelijk, dan blijkt de vooruitgang niet gigantisch te zijn. Hoewel de 1.5 TSI propvol moderne technologie zit, waaronder cilinderdeactivatie, verbruikt hij nauwelijks minder dan de oude 1.2 TSI. En ook de prestaties liggen minder ver uit elkaar dan de specificaties doen vermoeden. De nieuwe motor toont zich wel stiller, toch blijft de winst opvallend klein.

Dus

De nieuwe Volkswagen Caddy heeft enorme stappen gezet, waardoor het een veel betere wagen geworden is – voor vele gezinnen zelfs een waardig alternatief voor de VW Golf Variant. Maar een heleboel evoluties brengen weinig bij, toch als basisvervoer je hoofdbekommernis is. Toegegeven, ik ben niet veeleisend op dat vlak. Ik luister vaker naar de radio dan naar Spotify, vind een klassieke cruisecontrole nog altijd handiger dan een actieve snelheidsregelaar met rijvakassistentie en bereken rijplezier niet in G-krachten. Het grote voordeel van de VW Caddy vind ik het complexloze, dat je altijd en overal je plan kan trekken. En dat mis ik een beetje bij de nieuwe. En al helemaal als je ook het prijskaartje bekijkt, want wat is de Volkswagen duur. Dus neen, ik zou geen nieuwe VW Caddy kopen. Voor dat bedrag zie ik mij  eerder een tweedehands T6 aanschaffen.