Voor wie een stukje van het verhaal heeft gemist, de jongste en dus huidige generatie van de 1 Reeks van BMW heeft nu voor- in plaats van achterwielaandrijving. Tenzij je voor de M135i kiest, die komt immers standaard met vierwielaandrijving met Torsen-differentieel. Die kan je trouwens ook op de 120d krijgen, maar dat is een ander verhaal. Een koppelverdeling van 50/50 behoort tot de mogelijkheden, in de meest rijomstandigheden ben je vooral met een voorwielaangedreven hot hatch onderweg.
Nog een misschien niet door iedereen snel verteerde revolutie: toen BMW de succesauto in 2019 grondig vernieuwde, zag het topmodel van de compacte middenklasser zijn 6-in-lijn vervangen door een viercilinder. Net geen 2 liter groot, maar dankzij drukvoeding wel 306 pk en 450 Nm sterk. De storm die dat veroorzaakte, is ondertussen afgezwakt tot een briesje. Ook in België, waar BMW al vele maanden de hitlijst van de autoverkoop aanvoert en dat succes voor een deel heeft te danken aan de 1 Reeks. De M135i speelt daarbij niet zo’n grote rol, met een prijs van minstens 52.100 euro is hij niet meteen spek voor ieders bek en staat hij zeker ook niet bovenaan de lijstjes van wie een auto van de baas krijgt.
Waarom ik er echter maar wat graag mee heen en terug naar Le Mans snorde? Wel, BMW heeft hem recent nog eens onder handen genomen en wou daarbij vooral voor een nog wat scherper weggedrag zorgen. Het nobele plan was het plezier van de achterwielaangedreven 1 van de vorige generatie ook aan te bieden op de huidige en dus van xDrive voorziene M135i.
Leuk
BMW heeft zijn ingenieurs dus nog eens aan het werk gezet. De bevestigingspunten van de ophanging zijn aangepast met het oog op een grotere stijfheid en de voorwielen kregen extra negatieve wielvlucht (of camber), er is ook een nieuwe afstelling van de veren en dempers. Allemaal met de bedoeling de auto vooral bij heel intensief en dus eerder circuitgebruik nog wat efficiënter te maken en de laatste kritiek ter zake te pareren. Of nog concreter: de wagen rolt bij het heel snelle bochtenwerk iets minder, de (vier) wielen vinden nog iets meer tractie en de aangepaste stuurinrichting geeft op de limiet nog wat meer feedback aan hij of zij die aan het stuurwiel draait.
Ik reed dan wel met de auto naar Le Mans, het was daar natuurlijk niet mogelijk om tijdens de 24 Uur zelf wat rondjes op de legendarische omloop te gaan draaien. Wat onderweg wel snel opviel, is de prettigere motorklank. Er is immers ook aan het uitlaatsysteem gesleuteld, precies met het oog op het bekomen van een sportiever geluid.
Opdracht geslaagd, de desgewenst in 4,8 seconden te realiseren spurt naar 100 km/u klinkt als (mooie) muziek. Dat doet trouwens zowat elke acceleratie en herneming, als je er met de achttrapsautomaat voor naar een lagere versnelling terugkeert. De twee “verdwenen” cilinders heb ik niet gemist, de 2 liter blijft een heel gewillige en dan ook uitermate prettige krachtbron.
Met de efficiëntie en zelfs de sportiviteit zit het sowieso wel snor. Van het voor nogal wat voorwielaangedreven auto’s typische onderstuur heeft de BMW zelden of nooit last, er wordt zelfs op de bravere modellen tegen ingegaan door – indien nodig – rechtstreeks in te grijpen op het motortoerental. Als het op de M135i xDrive vooraan toch nog fout zou dreigen te gaan, schiet de achteras met dus die extra aandrijving altijd meteen te hulp. Wat nu ook iets vaker gebeurt dan voordien, zij het nooit met meer dan 50 procent van de kracht van de motor.
Jammer
Aanzetten met de M135i is bij momenten nog een wat vreemde gewaarwording. Geef nog net iets te weinig gas en de auto blijft staan, geef iets te veel en hij vertrekt met een schokje. Het doet een heel klein beetje afbreuk doet aan het comfort dat je van een automaat verwacht. Maar het is een kwestie van doseren en dat leer je ook wel snel.
De prijs van zo’n topmodel, die blijft natuurlijk pijnlijk. Een dikke 52.000 euro is een smak geld voor een kleine middenklasser, maar dezelfde auto is er ook al vanaf 26.340 euro als dan ook maar 109 pk sterke 116i. De optielijst is lang en er wordt voor zowat alle extra’s veel geld gevraagd, vertel ik hier nog iets nieuw?
Misschien nog een puntje van kritiek, na lang zoeken dan. Die al bejubelde motorklank is wel nog altijd voor een stuk artificieel. Maar ze hebben het in München dan wel zodanig goed gedaan dat je dat niet weet… als ze het je niet zeggen. En zoals al gemeld, het klinkt dus eigenlijk wel geweldig.
Dus
De puristen hoeven het niet met me eens te zijn, maar deze BMW heeft de overstap van achter- naar voor- en in dit geval dus vierwielaandrijving best wel goed verteerd. De M135i xDrive toonde zich op de tijdens mijn Le Mans-trip gelukkig ook af en toe haast verlaten wegen een heel prettige rijmachine. Hij loopt wat meer in de pas dan voordien, maar het bekende BMW-stuurplezier is beslist niet verdwenen.
Ook niet met de viercilinder, daar kunnen we ondertussen ook al heel goed mee leven én ons mee amuseren. En als het tijdens zo’n lange rit bij momenten ook wat rustiger mag (en moet), toont de BMW M135i zich tegelijk ook nog heel comfortabel. De recent technische aanpassingen waren echter bedoeld voor het verhogen van de efficiëntie, die missie is meer dan geslaagd.
19
