Een auto is geen wasmachine. We proberen dan wel een verstandige keuze te maken, uiteindelijk spreekt het hart altijd een woordje mee in de uiteindelijke aankoopbeslissing. Niet alleen de prijs, de korting, de garantievoorwaarden, het koffervolume of de CO2-uitstoot zijn belangrijk, we willen ook een auto met een klinkende naam, een mooi koetswerkontwerp en een leuk rijgedrag. En voor de ene wegen die emotionele factoren wat harder door dan bij de andere.
Het gebeurt steeds minder, maar soms wordt de rede helemaal vergeten. Doen autoconstructeurs plots iets omdat hen dan wel leuk leek. Vanuit het hart. Aanvankelijk was Land Rover helemaal niet van plan om een Defender met V8 te maken, maar het idee was gewoon te spannend om te laten liggen. Dus werd de 5 liter-krachtbron die we kennen uit onder meer de Jaguar F-Type R in het vooronder van een Defender 90 gelepeld. Heerlijk, toch?
Leuk?
De Range Rover en de nieuwe Range Rover sport krijgen ook een V8-krachtbron in het massieve vooronder geduwd, maar dat betreft een 4,4 liter-motor van BMW-makelij. Een beresterk biturboblok dat een vermogen van 530 pk paart aan een maximumkoppel van 750 Nm en een stuk beter scoort in de WLPT-emissietests. Gelukkig grijpt de Land Rover Defender P525 nog naar het oude blok, een 525 pk en 625 Nm sterke 5 liter-V8 die ruggesteun krijgt van een supercharger. Alleen de klank al.
Het gaat vooruit ook. Hoewel zelfs de korte Land Rover Defender 90 vlot 2,6 ton op de weegschaal zet en het geblokte koetswerk met de luchtweerstandscoëfficiënt van een vliegtuigloods pronkt, beukt de P525 zich in 5,4 seconden van 0 naar 100 km/u. De topsnelheid van dit gevaarte bedraagt 240 km/u, maar we raden de durvers wel een pamper aan. Het onderstel krijgt een specifieke set-up met dikkere stabilisatorstangen en aan dynamische kalibratie van zowel de veren als de dempers, toch blijft de Land Rover Defender in de eerste plaats een terreinwagen. Ook met een grommende V8 in de motorbaai.
Je ziet meteen dat de Land Rover Defender P525 over een duister kantje beschkt dat de andere Defenders missen. De designers hebben zich niet verlaagd tot opzichtige koelsleuven op opdringerige spoilers, toch missen de subtiele koetswerkwijzigingen hun effect niet. Die vier pijpjes die onder de achterbumper komen piepen, meer heb je echt niet nodig. Dan hebben we het ook over de grotere velgen, gevuld met blauwgekleurde remzadels. Een misser, die hadden we liever in het grijs of het zwart gezien.
Jammer?
Een groot hart vraagt veel liefde. En hoe meer paarden, hoe meer dorst. Om maar te zeggen dat de Land Rover Defender V8 een onvervalste drinkebroer is graag een glaasje benzine lust. Of twee. Of drie. Of... De Defender wordt sowiesoe niet geholpen door zijn matige aerodynamica en zijn hoge gewicht, maar met die gulzige V8 in de neus neemt het brandstofverbruik al snel problematische proporties aan. Een gemiddelde van 15 liter per 100 kilometer behoort tot de mogelijkheden, maar enkel als je het gaspedaal spaart.
De Land Rover Defender P525 komt met uitstekende remmen, met een actief sperdifferentieel op de achteras en met een speciale Dynamic-rijmodus die de rijdynamiek aanzienlijn aanscherpen. Het is dan ook heerlijk boenderen van bocht tot bocht, lichtjes opgejaagd door de opdringerige soundtrack van de V8-krachtbron. Oefening baart bovendien kunst, want na een tijdje kan je de terreinwagen zetten als een rallywagen. Maar dat wil niet zeggen dat deze Land Rover plots sportief rijdt. Een verkeersdrempel volstaat om het onderstel van de korte Defender van de wijs te brengen. Het is de motor die de debatten domineert.
Het geweldige ontwerp van de Land Rover Defender komt het best tot zijn recht als korte 90. Ik ben fan van de lichtblokken, zowel voor- als achteraan. Van het gigantische reservewiel op de breed openzwaaiende achterklep en de kleine ruitjes onderaan het dak. Het driedeurskoetswerk oogt dan wel lekker, net zoals het in wat extra alcantara verpakte interieur, maar het instappen op de achterbank vraagt behendigheid en het koffervolume is dat van een kleine stadswagen.
Dus?
Een Land Rover Defender heeft helemaal geen V8 nodig. De Britse terreinwagen komt nu eenmaal een stuk coherenter voor de dag met een degelijke diesel in de neus. Maar dat is ook het leuke. De neus die zich opheft zodra je het gaspedaal vloert en de motor die brult al een circusleeuw die plots vrijheid ruikt. Gek zijn is plezant.
Je kan klagen over de hoge prijs, over het hoge brandstofverbruik en over de hoge taksen. Over de kleine koffer en de moeilijk bereikbare achterbank, zelfs over die erg lelijke remzadels. Maar laat je hart spreken en de Land Rover Defender 90 P525 V8 is een snoepje dat je zo snel mogelijk wil verorberen.
12
