Een C43 AMG mag altijd, maar een Mercedes C 200 Break volstaat. En als er dan toch wat budget over zou zijn, zou ik zelfs voor de All-Terrain durven opteren. Ik verkies die zogeheten terreinbreak nu eenmaal boven een SUV, zelfs als het de nieuwe Mercedes GLC betreft. Nu veranderen enkel idioten nooit van mening, dus krijgt de GLC 220d een week om me op andere gedachten te brengen.
De Mercedes GLC 220d wordt aangedreven door een 2 liter-dieselmotor die 197 pk en 440 Nm ontwikkelt dankzij een turbo met variabele geometrie. Deze krachtbron is gekoppeld aan een starter-alternator van de tweede generatie en een 48-voltsysteem, goed voor nog eens 23 pk en 200 Nm extra. Die power wordt op het asfalt gezet via vierwielaandrijving (met een variabele 45/55-split over beide assen) en via een negentrapsautomaat.
Leuk Mercedes GLC
Die geëlektrificieerde dieselmotor van de nieuwe Mercedes GLC werkt discreet, toont zich soepel en verbruikt weinig. Ik besloot mijn weekje testrijden met een gemiddeld brandstofverbruik van 5,6 liter per 100 kilometer, maar in de Eco-modus dook in spelenderwijs onder de grens van de 5 liter. Ook wanneer je wat haast maakt, houdt de zelfontbrander zijn manieren. Al helpt de uitstekende geluidsisolatie natuurlijk ook.
Het interieur van de nieuwe Mercedes GLC is nauw verwant met dat van de C-Klasse. En dat is een goede zaak, want het oogt stijlvol, biedt een hoogstaand comfort en komt met een heleboel opbergmogelijkheden. Omdat je wat hoger zit dan in een C-Klasse is het zicht op de digitale instrumentencluster niet optimaal, maar de head-updisplay biedt soelaas.
Ik kan me ook vinden in de user interface van het Mbux-infotainmentsysteem, dat het aantal fysieke knoppen reduceert zonder aan het gebruiksgemak te raken. De haptische feedback op het stuurwiel toont zich altijd even nauwkeurig en de stemcommando's missen soms doel, maar verder is het bijzonder aangenaam toeven in de nieuwe Mercedes GLC.
Een Mercedes hoort minstens comfortabel te zijn. En ondanks de stevige 20-duimsvelgen heeft de nieuwe GLC die boodschap uitstekend begrepen, al moet ik eraan toevoegen dat de testwagen uitgerust was met het optionele Technologiepakket dat luchtvering met adaptieve demping toevoegt. Dit pack impliceert ook een meesturende achteras, die de beweeglijkheid in de stad en de stabilteit op de snelweg bevordert - maar soms wel voor onwennige, wat nerveuze reacties zorgt wanneer je tussen stad en snelweg tempo maakt.
Jammer Mercedes GLC
Het hoeft niet altijd een revolutie te zijn, maar vooruitgang mag onderstreept worden. Bijvoorbeeld door een aangescherpt design. Er zijn wel degelijk visuele verschillen tussen de nieuwe Mercedes GLC en zijn voorganger, maar je hebt een vergrootglas nodig om ze daadwerkelijk te spotten. Je kijkt best naar de lichtblokken, want die verklappen het snelst met welke generatie je eigenlijk te maken hebt. Vooral omdat onze testwagen uitgerust was met Digital Light-koplampen, een ledverlichtingsysteem met een heleboel knappe lichtspreidingsmogelijkheden.
De Mercedes GLC komt standaard met een gemotoriseerde achterklep, die toegang geeft tot een laadvolume van 600 liter. Met neergeklapte achterbank heb je zelfs 1.640 liter tot je beschikking. Bovendien is de laadvloer dan nagenoeg vlak. Wel jammer van die goedkopere hoedenplank en de wat moeilijke toegang tot de achterbank. De typische Mercedes-bediening voor de stoelen blijft geweldig, maar de knopjes laten zich wel minder gemakkelijk bedienen dan vroeger.
Ik durf me ook vragen stellen bij dat uitgebreide mogelijkheden van de Mbux-multimediamodule. Want hoe fantastisch die ook zijn, heb je echt drie verschillende manieren nodig om je te helpen met navigeren? En dat felblauwe licht waarin het interieur 's avonds baadt, wat is daar eigenlijk de meerwaarde van? Hadden de desigers dan echt niet wat harder aan de buitenkant mogen sleutelen?
Dus Mercedes GLC
De nieuwe Mercedes GLC bevestigt waarom ik de C-Klasse zo aangenaam vond, want aan talent ontbreekt het deze SUV allerminst. De technische basis is uitstekend, de slimme technologie werkt en de dieselende aandrijflijn overtuigt. Het hoogstaande comfort krijgt ruggesteun van een stijlvol ingericht en met kwalitatieve materialen uitgedost interieur. En wie de bedwelmende gezapigheid even beu is, weet dat er ook wat stuurplezier te rapen valt.
Toch heb ik niet dat gevoel van thuiskomen dat ik zo apprecieer aan de C-Klasse. De nieuwe Mercedes GLC maakt indruk, maar deze SUV helpt me niet af van mijn persoonlijke voorliefde voor een vergelijkbare break. Omdat die wat goedkoper is, wat strakker oogt en wat beter rijdt. Dat is me nog steeds belangrijker dan wat hoger zitten.
8
