Blogtests / Wat vind ik van de Jeep Avenger Electric

Een Auto Van Het jaar verkiezen verloopt opvallend parallel met hoe de FIFA het volgende gastland voor het WK selecteert. Er is redelijk wat prestige mee gemoeid – en dus geld – waardoor er al eens met de ellenbogen wordt gewerkt om het laken naar zich toe te trekken. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat mijn Europese collega-journalisten – waaruit de jury is samengesteld – zich zomaar voor de kar van een constructeur laten spannen. Al durft het chauvinistisch gekissebis en opportunistisch gekonkelfoes – politiek, quoi - tussen die verschillende leden de kar wel al eens van spoor laten veranderen.

Om maar te zeggen dat ik graag zelf eerst eens peil naar de kwaliteiten van de laureaat alvorens het erelint te ondersteunen. Waarbij in casu de weegschaal dus is bovengehaald voor de Avenger. Of die Jeep dan zwaar genoeg weegt om écht Auto Van Het Jaar te zijn?

Leuk Jeep Avenger Electric

Jeep schuilt al even onder de Stellantis-paraplu, waardoor de laatste producten van het merk bouwen met de componenten die ook de Peugeots, Fiats en Opels van deze wereld onder de kap krijgen. Wat ik  in dit geval initieel niet zo’n goed nieuws vond.

Stellantis is namelijk allesbehalve een trendsetter in het elektrische veld. Een te kleine actieradius, te weinig vermogen en een te lage snellaadcapaciteit – toch in vergelijking met wat de belangrijkste concurrenten klaarspelen – heeft de EV’s van de groep in de staart van het peloton doen belanden.

Er werd echter beterschap belooft, en die komt nu geleverd met de Jeep Avenger (samen met de laatste lichting EV’s van de andere merken). Van 50 kWh gaat het naar 54 kWh (nuttig: 51 kWh) aan batterijcapaciteit, terwijl je voortaan 156 pk haalt uit de nieuwe synchrone elektromotor ‘M3’ met permanente magneten (voorheen 136 pk).

Dat zijn nog steeds geen recordwaarden, maar het maakt het dagelijkse leven met de Avenger er wel een stuk aangenamer op. Heb je de kleine Jeep in Sport staan – de enige rijmodus die je het volle vermogen levert – dan zoeft het karretje er aangenaam snel vandoor.

Een tempo dat de Avenger ook makkelijk aanhoudt in de bochten. De ophangingsafstelling van het SUV'tje is dan ook van het beste dat ik in deze klasse al heb mogen ervaren. De MacPhersons vooraan en torsieas achteraan houden rolbewegingen netjes in het gareel, terwijl de dempers onderwijl de meeste putten en drempels vakkundig maskeren. Gecombineerd met een bijzonder duidelijk communicerende bekrachtiging maakt dat dat je de Avenger vol vertrouwen de bocht ingooit zonder dat dat moet leiden tot dichtgeknepen billen. Of een hotsende koets.

En dan moet het beste nog komen. Want net als in onze Detailtest schommelde mijn gemiddelde verbruik tussen de 15 en 16 kWh per 100 km. Rekening houdend met het feit dat daar heel wat snelwegkilometers bijzaten (waar de teller toch eerder richting 20 kWh/100 km neigde) is dat een bijzonder puik resultaat. Omdat het de eveneens in de detailtest gemaakte vaststelling onderschrijft dat, als je in en rond de stad blijft, 10 kWh/100 km geen onbereikbaar streefcijfer is.

Het maakt ook dat je met die 51 kWh aan nuttig batterijvermogen zonder probleem de kaap van de 300 km haalt. Wat meer dan voldoende is om dagdagelijks uit de voeten te kunnen. En bijgevolg is het niet eens zo erg dat je aan de snellader maar maximaal 100 kW kan tanken (tot 11 kW – driefasig – op wisselstroom).

Jammer Jeep Avenger Electric

Met die deugdelijke cijfers in het achterhoofd begrijp ik niet goed waarom de Avenger niet gewoon start in die Sport-stand. Of waarom het Normal-programma niet het volle vermogen kon toebedeeld krijgen (in plaats van de limitering tot 108 pk zoals nu). Pas op, ook dat is in principe genoeg om vlot mee te stromen. Zij het zonder de geinigheid waar de Sport-stand op trakteert.

Ook bedacht met een vraagteken: de instellingsmogelijkheden voor het opladen. Normaal gesproken kan je via het infotainment kiezen wanneer je oplaadt, aan hoeveel kilowatt dat moet zijn en hoe vol je de batterij wil hebben. Bij de Avenger kon enkel het oplaadtijdstip via het centrale aanraakscherm worden bepaald. Lag dat aan het gastprofiel dat de hele week heeft gedraaid? Of kan dat enkel via de app? Da’s niet geverifieerd geweest, zij het deels bewust. Ook als gast en zonder smartphone zou je die zaken moeten kunnen instellen.

Tot daar de bedenkingen, over naar de slordigheden. Zoals de harde plastics waarmee deze Avenger is opgebouwd. Dat moet en kan toch echt beter. Overigens geeft Jeep zelf het voorbeeld hoe je goedkope materialen toch origineel gecamoufleerd krijgt. De op te vouwen afdekhoes voor het opbergvak onder aan de centrale console is niet meteen 'premium'. Maar het oogt wel cool, dus wordt het kwaliteitsdeficit meteen met de mantel der liefde bedekt.

Nog voor verbetering vatbaar: de plaatsing van de batterijen. Een deel daarvan zit nu onder de voorstoelen, waardoor langere inzittenden (ikzelf meet 1m80 en ik had er ook last van) hun voeten niet achteruit kunnen steken. Tenminste, niet zonder met je hielen tegen de (beklede) batterijbekisting te knotsen.

De Avenger had me ook wat ruimer mogen zijn. Het is te zeggen: zijn geblokte looks doen hem groter lijken dan hij werkelijk is (wat eigenlijk een pluim is voor de designers). Wat wel eens voor problemen zou kunnen zorgen als potentiële kopers hem daardoor percipiëren als volwaardige gezinswagen. Ik kan je verzekeren: zelfs voor kleinmannen is de achterbank maar net gepast. Vraag dat maar aan mijn 8-jarige die met moeite zijn voeten en benen ingeschoven kreeg achter zijn vader. Eenzelfde verhaal in de koffer, waar je met de geboden 355 liter niet ver zal lopen. Een frunk had enig soelaas kunnen bieden, maar die werd niet voorzien.

Alweer, dat is geen drama. Wegens volledig in lijn met een stadswagen. Alleen dien je de Avenger daar dan wel bij in te delen.

Wat ons finaal brengt bij mijn grootste irritatie: de piepjes en bliepjes die de Avenger te berde brengt. Vooral die van de richtingaanwijzer. Zoveel moeite doen om rij- en rolgeluiden zoveel mogelijk te weren om dat dan allemaal ineens te grabbel te gooien met een bijzonder luid en enerverend klinkende technodreun. Daarvoor alleen zou de Avenger zijn kroon moeten afstaan!

Dus Jeep Avenger Electric

Nog een nadeel van die Auto Van Het Jaar-verkiezing is dat er appels met peren worden vergeleken. Want hoe kan je nu de VW ID.Buzz of de Renault Austral in de weegschaal leggen met deze Jeep Avenger 

Dat gezegd zijnde, begrijp ik mijn collega’s nu wel een stuk beter. Het kleine SUV'tje heeft inderdaad wel een paar stevige troeven in handen die het, zeker in zijn segment, zouden kunnen doen uitgroeien tot een publiekslieveling. Een vaststelling die vele malen belangrijker is dan de beker op de kast. Het toont namelijk vooral aan dat Jeep – en bij uitbreiding Stellantis – opnieuw aansluiting heeft gevonden met de koplopers van de elektrische horde. Iets wat die Auto Van Het Jaar-trofee louter onderstreept.