Blogtests / Wat vind ik van de Mercedes T 180d DCT?

Het principe blijft hetzelfde als voor de Citan: een Kangoo herontwerpen met wat Mercedes-cachet en een meer ‘premium’ interieur. In vergelijking met de vroegere tandem Kangoo-Citan is Mercedes iets verder gegaan om zijn versie van de bestelbreak een wat meer eigen identiteit te geven, en dus dichter te doen aansluiten bij de rest van het Mercedes-gamma. Technisch gezien is er geen verschil, althans voor de motoren en versnellingsbakken. Het onderstel reageert echter verfijnder en de uitrusting is uitgebreider, zowel op het gebied van veiligheid als van comfort. Ik heb met plezier in deze Mercedes gereden op de snelweg bij 110-120 km/u, of rondjes gereden in de stad voor boodschappen allerhande dankzij de combinatie van de 116 pk sterke diesel en de gerobotiseerde versnellingsbak met dubbele koppeling en zeven verhoudingen.

Leuk

De grootste troef van de T-Klasse is duidelijk zijn functionaliteit. Kortom: de beschikbare ruimte voor de inzittenden en voor alles wat er te vervoeren valt. We brengen vaak tijd door in auto's die allesbehalve praktisch zijn (SUV's, berlines) en nauwelijks voldoen voor hun basisfunctie: mensen vervoeren. Het is telkens een genoegen je bewust te worden van het nut van zo'n busje... als je er maar gebruik van maakt! Als je geen doe-het-zelver bent, je tuinwerkzaamheden overlaat aan professionals en altijd alleen of met z'n tweeën reist, of met het vliegtuig, dan is een bestelbreak wellicht niks voor jou.

Mercedes beloofde er een betere Kangoo van te maken (in ieder geval beter dan de Citan) en dat is gelukt, vooral op het gebied van veiligheid (alleen al voor de centrale airbag), en op dat van het weggedrag – zo rijdt de T-Klasse effectief iets zachter dan zijn Franse tweelingbroer.

De combinatie van de 1.5-diesel en de gerobotiseerde versnellingsbak maakt er een efficiënte cruiser van. En een zuinige, temeer omdat het rijbereik van bijna 900 km nog altijd een geruststellend element is. Dynamisme is hier niet nodig; je rijdt er heel rustig mee, waardoor je de rit en/of de muziek beter kunt waarderen. Achter het stuur van een bestelbreak heb je geen behoefte aan sprintjes wanneer de verkeerslichten op groen springen, aan inhalen op de snelweg en aan nutteloze en kinderachtige confrontaties tussen bestuurders.

Jammer

De prijs, natuurlijk. Ons testexemplaar, een topversie met veel opties, kostte 42.000 euro. Voor dat bedrag heb je al een B-Klasse (in basislivrei). Iets om over na te denken. De T-Klasse is gericht op een publiek van jongeren, maar niet degenen die je zou denken. Eerder jonggepensioneerden die tijd hebben voor zichzelf en hun kleinkinderen en die vooral een goed pensioen en/of comfortabel spaargeld hebben om in een T-Klasse te rijden. Mercedes richt zich ook tot professionals die hem gedeeltelijk fiscaal kunnen aftrekken.

Buren, vrienden en familieleden waren zelden lief voor onze T-Klasse. “Een bompa-auto”, “Wat een lelijk ding”, “Dat is geen auto”. Verleidingskracht is nooit het sterkste punt van een bestelbreak geweest, en de B-Klasse-achtige snuit verandert daar niet veel aan. Persoonlijk hecht ik niet meer waarde aan de T-Klasse dan aan zijn technische neef, de Kangoo (en laten we de Nissan Townstar niet vergeten). Of toch, misschien voor de naam. Zeggen "Ik heb een T-Klasse" klinkt misschien toch minder negatief dan toegeven dat je "met een Kangoo rijdt".

De belofte van Mercedes om meer aandacht te besteden aan de Kangoo-basis is slechts gedeeltelijk ingelost. De T-Klasse biedt inderdaad een betere veiligheid, een soepeler weggedrag en comfortabelere voorstoelen, maar zijn koetswerk bromt en resoneert nog altijd wat te veel, vooral in deze dieselversie. Kortom, het sterlogo heeft geen enkel geluidsabsorberend effect. Het meest jammer vind ik echter het feit dat het plafond niet benut wordt: een panoramisch dak is niet beschikbaar, net zomin als een speelse inrichting met opbergruimtes boven je hoofd. Een tijdelijke tekortkoming?

Dus

Ik heb de T-Klasse teruggebracht met dezelfde conclusie: zo’n bestelbreak is toch wel bijzonder tof! Op voorwaarde dat je er een beetje een voorliefde voor hebt, heeft hij iets cools en straalt hij uit dat hij altijd klaarstaat om eropuit te trekken, in pure vanlife-spirit. Om van een T-Klasse te genieten en dus de investering de moeite waard te maken moet je een beetje een leven leiden dat erbij past: dat van een doe-het-zelver, een brocantehandelaar, een sporter, een scoutsleider of gewoon een liefhebber van minitrips en wandelingen ver van huis. Of minstens twee kinderen hebben. Of je moet hem zowel voor het gezin als voor het werk kunnen gebruiken. En dan is het spectrum breed: van loodgieter tot fotograaf, hondenuitlater, decorateur, glazenwasser, enzovoort. En onbewust of niet, aankomen in een Mercedes staat chiquer dan in een Renault, Ford of Volkswagen, zolang je bereid bent (iets) meer te betalen.

Foto's : Jonathan Godin