Blogtests / Wat vind ik van de Mazda 3 SkyActiv-X?

Mazda gaat er prat op een eigen koers te varen in het huidige autolandschap. Dat doen de Japanners niet alleen technisch – door voor hun benzinemotoren vast te houden aan atmosferische krachtbronnen met een grote longinhoud, bijvoorbeeld – maar ook visueel zijn ze er bij Mazda in geslaagd een unieke en eigen vormtaal te ontwikkelen.

De in 2019 gelanceerde Mazda 3 lijkt daarvan het voorlopige culminatiepunt te zijn. Als vijfdeurs kreeg hij een koetswerk mee waarvan ze zich zelfs bij Alfa Romeo even verslikt zullen hebben in hun cappuccino. En bovendien is deze (niet zo) compacte middenklasser ook technisch erg bij de les, zeker met de hier geteste SkyActiv-X-motor van 180 pk (en 224 Nm).

Grofweg gesteld kunnen we zeggen dat deze tweeliter-benzinemotor het principe van een armmengselmotor combineert met dat van een zelfontbrander: door een uitzonderlijk hoge druk in de verbrandingskamers ontvlamt het lucht-benzinemengsel grotendeels spontaan, en dat resulteert in een schonere en completere verbranding. Volgens Mazda ligt het rendement van deze benzine zelfs 10 tot 30 procent hoger dan dat van hun eigen dieselmotor. Kijk, dat schept nog eens verwachtingen...

Leuk

Foto’s doen het unieke lijnenspel van de Mazda 3 Hatchback te weinig eer aan; je moet hem ‘in the flesh’ zien om doordrongen te raken van dit meesterwerk. Dit is geen auto, dit is een roofdier op wielen. Kijk naar die arendsblik. Naar die afgeronde kont, waarin zoveel gebalde spierkracht lijkt schuil te gaan. Naar dat lage, gestrekte profiel, als van een kat in het hoge gras, klaar om zich op een nietsvermoedende prooi te storten... De dieprode koetswerkkleur in combinatie met de zwarte accenten voegen daaraan een duister kantje toe dat helemaal binnen het verhaal past. Hulde voor zoveel lef.

Het feestje gaat gewoon door zodra je instapt. Ja, de analoge instrumenten zien er wat braafjes uit, maar het dashboard is erg mooi vormgegeven en onberispelijk afgewerkt. Wie recent nog eens in een Mazda zat, weet waarover we spreken. Deze 3 voegt daar nieuwe voorstoelen aan toe, die wat ons betreft, mogen blijven. Ze steunen perfect en hun vulling lijkt ideaal gekozen: stevig, maar niet beenhard.

En dan is er de SkyActiv-X-motor. Als je even abstractie maakt van de sportieve associaties die een vermogen van 180 pk zou kunnen oproepen, dan is dit gewoon een bijzonder aangename motor, met een erg soepel en gewillig karakter. Over het verbruik staan we nog in dubio: even zuinig als een diesel is de SkyActiv-X niet, maar anderzijds blijft een gemeten gemiddelde van 6,4 l/100 km absoluut gezien een mooi resultaat.

Jammer

Die unieke look met de bolle achterkant vergt helaas ook compromissen. Zo’n knoert van een C-stijl creërt natuurlijk een enorme dode hoek schuin achteruit – achterwaarts uit een parkeerplek rijden doe je toch altijd met een bang hartje. Nu heeft de Mazda wel een piepje dat waarschuwt voor aankomend verkeer, maar het blijft toch een beetje ‘op de tast’ manoeuvreren (hopelijk nooit letterlijk). Ook bij het wisselen van rijstrook leer je al snel het verklikkerlichtje van de dodehoekcontrole in de buitenspiegels appreciëren.

De achterpassagiers betalen eveneens het gelag voor het onderscheidende lijnenspel: plaats is niet zozeer het probleem hier, wel de benepen en sombere indruk achterin, door de smalle raampartijen (de oplopende gordellijn doet daar zeker geen goed aan) en – daar heb je hem weer – die brede C-stijl. Claustrofobielijders kun je maar beter voorin laten plaatsnemen.

Ik hou normaal niet van zwarte velgen – omdat ze visueel zo ‘hard’ zijn – maar de assertieve look van deze Mazda 3 kan deze glazend zwarte exemplaren wel hebben. Alleen zijn ze klaarblijkelijk bijzonder kwetsbaar voor stoeprandschade: drie van de vier velgen van onze testauto hadden het na 12.000 kilometer al bijzonder zwaar te verduren gehad, en op dat zwart valt de minste kras des te harder op.

Dus

Dik geslaagd, die kennismaking met de Mazda 3 2.0 SkyActiv-X: eindelijk nog eens een auto die geen dertien-in-een-dozijn is – noch vanbinnen, noch vanbuiten. De looks, de kwaliteitsindruk, het onderstel, de stoelen, de aangenaam ‘volle’ motor en de zuiver schakelende versnellingsbak: het plaatje klopt volledig. Voor mij is dit een van de absolute toppers in dit segment... al zullen mijn kinderen op de achterbank het misschien niet met mij eens zijn.