Blogtests / Wat vind ik van de 2022 Seat Arona 1.0 TSI DSG?

Een auto die het moet hebben van zijn rationele argumenten, die heeft bij mij altijd een streepje voor. Als ik moet kiezen tussen voor de rest vergelijkbare modellen, zal een grotere koffer of een betere verhouding prijs-uitrusting voor mij altijd de doorslag geven op een flashyer look, een sexyer imago of zelfs – toch als het om een auto voor Jan Modaal gaat – een snediger weggedrag.

Het klinkt misschien verrassend voor een merk dat nog niet zo lang geleden ‘Auto Emocion’ als slogan hanteerde, maar binnen de Volkswagen-groep vind je dat soort rationele aanbiedingen tegenwoordig vooral bij… Seat. Kijk maar naar de Arona: technisch gelijkwaardig aan zijn neefjes bij VW (T-Cross en Taigo) en Skoda (Kamiq), maar merkbaar gunstiger geprijsd dan dat duo. Of om dat concreet te maken: voor de prijs van een instapvariant van een T-Cross of Kamiq heb je al een topversie van de Arona.

Hoog tijd dus voor een vernieuwde kennismaking, nadat de Seat Arona in 2021 samen met de Ibiza een kleine facelift onderging. Overigens nog dit: de grijze auto op de bijbehorende foto’s is een Xperience, een versie die intussen uitverkocht is. Bijzonder jammer vind ik dat, want het was de enige Arona die nog vasthield aan dat chroombiesje rond het radiatorrooster – dat geeft de neus zoveel meer cachet dan die zwarte sierlijst die de andere versies sinds de facelift tooit. Ook de achttienduimers en (namaak)diffusor van de testauto misstaan deze SUV trouwens niet. Wat een verschil met de gemiddelde Arona in het wild, die doorgaans (veel te) braaf oogt.

Leuk

Het is bon ton onder journalisten om wat smalend te doen over SUV’s, maar ik zou het kind niet met het badwater willen weggooien: het concept heeft ook zijn onmiskenbare voordelen. Dankzij de hoge cabine kunnen de stoelen rechtop worden gezet, waardoor je op relatief weinig plaats veel ruimte creëert. Ondanks zijn bescheiden formaat – 4,15 meter in de lengte – is de Arona daardoor ruim genoeg voor een gezin van vier plus de nodige bagage. De koffer ziet er trouwens veel groter uit dan de 379 liter van de technische steekkaart doet vermoeden.

“Ja, maar…”, zullen diezelfde collega’s opwerpen. “Een SUV rijdt minder goed én is van nature dorstiger dan een even grote hatchback.” Daar hebben ze een punt… zij het dat de schade in de Seat Arona bijzonder goed meevalt. Het verschil in weggedrag of comfort met een Ibiza is echt niet zo groot, terwijl ik met de 1.0 TSI met 110 pk moeiteloos onder 6 l/100 km wist te blijven op een parcours buiten de stad. Na 500 kilometer kwam ik zelfs uit op een gemeten gemiddelde van 5,3 l/100 km. Dat is gewoon ronduit knap…  

Over het algemeen geldt trouwens dat deze 110 pk sterke driecilinder het uitstekend doet in deze kleine cross-over: hij heeft vermogen en koppel te over om zowat alle situaties de baas te kunnen. Zeker in combinatie met de DSG-zevenbak, die zich zoals steeds laat gelden door bliksemsnel (op) te schakelen. Om snel even een gaatje in te schieten in druk verkeer is de Sport-stand wel aangewezen; daarin is de sturing net iets meer bij de pinken.

Jammer

Echt grote tekortkomingen kan ik deze Seat Arona niet aanwrijven. Wat niet wegneemt dat er toch enkele dingetjes waren die me stoorden, of die in negatieve zin opvielen. Zoals de parasietgeluiden van de elektrische stuurbekrachtiging: tijdens het manoeuvreren hoor je de elektromotor (vermoed ik) voortdurend zoemen, een soort schurend geluid dat niet echt kwaliteitsvol aandoet.

Van kwaliteit gesproken, bij de facelift werd binnenin het dashboard hertekend. Het aanraakscherm op de middenconsole is nu ‘zwevend’, en lijkt voortaan visueel te rusten op een soort horizontale dwarsband die over de hele breedte van de auto loopt. Die ‘lessenaar’ is handig om je pols op te laten rusten wanneer je op het scherm bezig bent, maar voelt jammer genoeg erg goedkoop aan – niet op tokkelen, of de magie is doorbroken…

Dat centrale touchscreen zelf dan, daar heb ik ook wat mee in de clinch gelegen. De testauto had namelijk het optionele scherm van 9,2 duim, gelinkt aan de navigatie. Alleen vind ik dat minder gebruiksvriendelijk dan het basisexemplaar van 8,25 duim. Want dat laatste heeft nog twee draaiknoppen om het volume te regelen of functies te selecteren, terwijl zijn grote en duurdere broer volledig voor aanraaktechnologie kiest. En al dat vegen en knijpen, dat gaat mij echt niet af, en al helemaal niet tijdens het rijden…

Dus

Met de 1.0 TSI 110 met DSG ontpopt de ruime en handige Seat Arona zich als een uitstekende allrounder in zijn klasse, die vrij is van grove gebreken. Voeg daar een prima verhouding prijs-uitrusting aan toe en ik kan niet anders besluiten dan dat deze Spanjaard een slimme koop blijft in het segment van de kleine SUV’s.