Blogtests / Wat vind ik van de Maxus Mifa 9?

Ik ben fan van busjes. In alle vormen en in alle maten. De revival van de monovolume - deze Mifa 9 krijgt binnenkort concurrentie van de Denza D9, Xpeng X9 en de Volvo EM90 - is er dus eentje die ik met plezier onderga. Gezien het bovendien ook allemaal elektrisch aangedreven eenvolumers zijn, durf ik voorzichtig gokken (of is het hopen?) dat de trend een blijvertje is. Stel je voor, we zouden zomaar opnieuw variatie kunnen krijgen in het automobiele landschap (in plaats van nog meer eens getrakteerd te worden op de zoveelste herinterpretatie van de SUV).

Om maar te zeggen dat ik bijzonder heb uitgekeken naar de testrit met de Mifa 9. Helemaal toen de elektrische zevenzitter furore maakte op de AutoGids Testdrive Days, die we hielden van 18 tot 21 oktober 2023 - zij die er niet waren, hebben wat gemist. Maakt deze monovolume mijn verwachtingen ook waar?

Leuk Maxus Mifa 9

Dat de Chinezen - ook deze Maxus komt immers uit de Volksrepubliek - onderhand weten hoe ze een kwalitatief interieur in elkaar moeten draaien, is inmiddels geen nieuws meer. En dat wordt door de Mifa 9 alleen maar bevestigd.  Op de wat manke aansluiting van de sierstrips in het midden na ziet de boordplan er degelijk uit, maar het zijn de heerlijk zittende fauteuils die het verschil maken.

Vooral achterin de Maxus Mifa 9 is het cocoonen in de elektrische te verstellen, tot zetelbed om te plooien, te verwarmen, te ventileren en masserende captain chairs. Er is ook nog een driezitsbank achterin, maar gezien zelfs de kinderen die degradeerden tot 'derde klasse' hebben we daar louter pro forma onze bips even geplant. Weet dat - als het van moeten is - je er eigenlijk ook best aangenaam zetelt.

Een comfortbeleving die naadloos wordt doorgetrokken in de aandrijving. Met 245 pk en 350 Nm is er meer dan genoeg elektrovermogen beschikbaar om dit hok-op-wielen een respectabele voortgang aan te meten (0-100 km/u in 8,9 seconden). 

Een tempo dat deze loebas ook nog verduiveld efficiënt weggezet krijgt in de bochten. Met dank aan de 90 kWh aan lithium-ioncellen die in de vloer van de Mifa 9 verwerkt zitten. Die zorgen voor een serieuze verlaging van het zwaartepunt waardoor de koetsrol zich een stuk minder laat gelden. Sportiviteit zou als synoniem compleet misplaatst zijn - en hoeft ook niet geambieerd te worden met een dergelijk concept - maar deze Maxus kan best wat hebben vooraleer de voorwielen het niet meer bolgewerkt krijgen.

Zonder dat er daarom moet ingeboet worden aan rijcomfort. Uiteraard staat ook de Maxus Mifa 9, zoals zowat elke EV, vrij strak opgespannen (bijna 2,5 ton vergt nu eenmaal een iets doortastendere ondersteuning), al laat zich dat enkel voelen bij korte oneffenheden op echt slecht asfalt. Voorts zeilt deze kubus als een volleerde limo over het bitumen. Kortom, de Mifa 9 is zowel een plezier om in vervoerd te worden als hij is om te rijden.

Jammer Maxus Mifa 9

Als je er, tenminste, niet te ver mee moet. Zoals al gezegd, is de Mifa 9 een zware jongen. Onze Luxury-uitdossing zet leeg precies 2.485 kilo op de bascule. Gewicht dat bovendien niet echt aerodynamisch zit verpakt. Het hoeft dus niet te verbazen dat deze Maxus stroom zuipt. Het laagste gemiddelde dat ik op de boordcomputer heb zien verschijnen was 23 kWh/100 km. Bij snelwegtrajecten aan 125 km/u stijgt dat naar 29,9 kWh. En allicht ook hoger, alleen schaamde de elektronica zich klaarblijkelijk ook enigszins gezien ze alles boven de 30 kWh niet op het scherm wou projecteren.

Van het opgegeven WLTP-gemiddelde van 435 kilometer zou ik er in praktijk 280 kunnen rijden vooraleer de Mifa 9 de sleepwagen op zou moeten. An sich is dat meer dan genoeg voor de dagelijkse verplaatsingen, al blijft het toch wat schaamtelijk dat je niet meer jus krijgt uit een 90 kWh groot batterijpakket. Bovendien stokt het DC-laden aan de snellader bij 100 kW. Maak van het 'half uurtje' waar Maxus reclame mee maakt dus maar 'een gezonde drie kwartier' als je daar je cellen van 10 terug naar 80 procent van hun capaciteit wil brengen.

Nu goed, een ongemak waar ik best mee zou kunnen leven, gezien de praktische troeven die ervoor in ruil komen. Wat niet het geval is voor de verschrikkingen die huizen achter dat 12,3 duim grote aanraakscherm. Ik heb in prototypes rondgereden waar het infotainmentsysteem beter werkte dan hier in de Mifa 9. Een draak van een systeem dat naast traag ook bijzonder incompleet bleek.

Apple Car Play wordt nog aangeboden, maar Android-gebruikers worden vriendelijk doorverwezen naar de Qlink-app. Toegegeven, er zit enige consequentie in die keuze, want net als de Maxus-multimedia zelf lijkt ook die spiegelapp te zijn opgeleverd zonder volledig uitgewerkt te zijn. Alsof die dingen de tenen nog niet genoeg gekruld hadden gekregen, viel ook de DAB-ontvangst weg van zodra er zich een bebouwde kom aandiende, klikten de richtingaanwijzers belachelijk luid (er was zelfs een vermoeden van versterking via de luidsprekers), gaf de achteruitrijcamera er de brui aan, kan de radio klaarblijkelijk niet spelen als je de Qlink-app gebruikt. Enzovoort, enzovoort.

En dan zijn er nog de elektronische hiaten. Navigatie? Niet aanwezig. Toch niet ingebouwd. Verwarmde voorstoelen? Enkel op de Premium-uitvoering. De Set en Res-knoppen die de snelheidsregelaar vanop het stuur moeten bedienen? Werkloos (je kon er enkel je snelheid mee verhogen (tot maximaal 120 km/u) of verlagen). Ik heb de hele testperiode rondgereden met het gevoel dat deze Mifa 9 nog niet volledig af was. Een sentiment dat je toch niet zou mogen ervaren in een auto van 75.990 euro.

Terug dus naar de tekentafel. Waar Maxus ineens ook het praktische gemak wat mag bijspijkeren. Het zou bijvoorbeeld handig zijn mocht die derde zitrij ook omhoog kunnen klappen. Dat zou een pak meer (vlakke) kofferruimte laten dan de 466 liter die je nu maximaal ter beschikking hebt (rekening houdend dat je daarvoor evenzeer de stoelen van de tweede rij helemaal naar voor moet schuiven). 

Ook de instap naar achteren is voor verbetering vatbaar. Simpelweg omdat die op de Elite- en Luxury-versie onbestaande is, waardoor je je altijd voorbij de individuele fauteuils moet wringen. Enkel op het hoogste Premium-niveau kan je de captain chairs naar binnen schuiven. Waarmee je meteen weet op welke 'show' het meubilair van de Mifa 9 je desgewenst trakteert.

Dus Maxus Mifa 9

Maxus heeft de belofte niet helemaal ingevuld gekregen. Er zijn simpelweg teveel elektronische gremlins die de fijne beleving die je zou moeten hebben in een luxevolumer van dit allooi in de weg staan. Wat bijzonder jammer is, want rijtechnisch zit het - ondanks het hoge verbruik - eigenlijk best snor. 

Update: reactie van invoerder Astara

Bij invoerder Astara, dat naast Maxus ook merken zoals Hyundai, MG en Suzuki importeert, waren ze geschrokken van ons harde besluit. Bleek dat ze AutoGids-journalist Steven Appelmans het showexemplaar meegaven dat begin 2023 nog dienst deed op de Brussels Motor Show. En dat is nog een preproductiewagen die een heleboel updates mist en dus niet representatief is voor de modellen die momenteel in de showroom staan.  Dat verklaart meteen het grote verschil tussen de conclusie van deze review met de eerdere testverslagen van de Maxus Mifa 9.